Parhad o ddadl 8 Rhagfyr.

Cynigiwyd y cynnig canlynol ar 8 Rhagfyr:

Cynnig NDM7497 Jeremy Miles

Cynnig bod y Senedd, yn unol â Rheol Sefydlog 29.6, yn cytuno y dylai Senedd y DU ystyried y darpariaethau ym Mil Marchnad Fewnol y Deyrnas Unedig i’r graddau y maent yn dod o fewn cymhwysedd deddfwriaethol Senedd Cymru.

Felly, rydyn ni'n ailddechrau gydag eitem 7 o ddoe, sef y cynnig ar y cydsyniad deddfwriaethol ar Fil Marchnad Fewnol y Deyrnas Unedig. Y cyfrannydd cyntaf, felly, i'r ddadl heddiw fydd Cadeirydd y Pwyllgor Cyllid, Llyr Gruffydd.

Wel, diolch yn fawr iawn, Llywydd. Mae'n bleser gen i i siarad yn y ddadl yma ar ran y pwyllgor, ac o ystyried arwyddocâd y ddeddfwriaeth yma, fe wnaethom ni fel pwyllgor archwilio'r ystyriaethau ariannol sydd ynghlwm wrth y Bil gyda'r Gweinidog Cyllid a'r Trefnydd, ac fe ddaeth y pwyllgor i'r casgliad mwyafrifol y byddai'r goblygiadau cyfansoddiadol ac ariannol a fyddai'n deillio o basio'r Bil marchnad fewnol ar ei ffurf wreiddiol yn tanseilio'r setliad datganoli, gan arwain at y posibilrwydd hefyd o leihau'r cyllid sydd ar gael trwy grant bloc Cymru.

Nawr, er ein bod ni wedi croesawu approach Llywodraeth Cymru o geisio cefnogaeth drwy Dŷ'r Arglwyddi ar gyfer eu gwelliannau enghreifftiol i'r Bil, fe wnaethon ni dynnu sylw at ein pryder y gallai newidiadau a wnaethpwyd yn Nhŷ'r Arglwyddi gael eu newid yn ôl ar ôl i'r Bil ddychwelyd i Dŷ'r Cyffredin, a dyna'n wir ddigwyddodd pan adferwyd gan Dŷ'r Cyffredin rai o agweddau ariannol y Bil a gafodd eu newid gan Dŷ'r Arglwyddi.

Mae gennym ni, felly, nifer o bryderon am y Bil fel y mae'n sefyll, ac mi restraf i rai ohonyn nhw nawr yn fy nghyfraniad i y prynhawn yma. Yn gyntaf, mae'r posibilrwydd y bydd Llywodraeth y Deyrnas Unedig yn gwario mewn meysydd datganoledig, a hynny mewn ffordd, wrth gwrs, sydd ddim yn gydnaws â bwriadau strategol Llywodraeth Cymru. Fe ddywedodd y Gweinidog wrthym ni y byddai modd defnyddio'r pwerau cymorth ariannol yn y Bil at ddibenion eang iawn, gan gynnwys o fewn meysydd datganoledig. Fe wnaeth yr Arglwyddi ddileu'r cymal hwn, ond, wrth gwrs, mae e wedi ei adfer yn Nhŷ'r Cyffredin erbyn hyn. Ein barn ni yw nad yw'r pwerau hyn yn angenrheidiol, ac rŷn ni'n credu y byddan nhw'n tanseilio penderfyniadau gwariant sy'n cael eu gwneud yma yng Nghymru.

Roedd Rhan 6 o'r Bil yn rhoi pŵer i Weinidogion Llywodraeth y Deyrnas Unedig ariannu unrhyw berson yn uniongyrchol ar ystod eang o faterion sydd o fewn cymhwysedd datganoledig ar hyn o bryd. Roedd y pwyllgor yn poeni am oblygiadau gwariant Llywodraeth y Deyrnas Unedig mewn meysydd datganoledig i grant bloc Cymru a'r posibilrwydd pryderus y bydd y gwariant hwn yn cael ei ariannu trwy 'top-slice-o' y grant bloc. Er y cytunwyd ar welliant yn Nhŷ'r Arglwyddi i dynnu cymal 42 o'r Bil, mae pryderon yn parhau ynghylch bwriadau Llywodraeth y Deyrnas Unedig yn y cenhedlodd datganoledig.

Mae gan y Pwyllgor Cyllid bryderon ynghylch cadw cymorth gwladwriaethol a rheolaeth cymorthdaliadau ​​heb gytundeb y gwledydd datganoledig. Fe wnaeth yr Arglwyddi, unwaith eto, gael gwared ar y cymal sy'n cadw cymorth gwladwriaethol, ond fe’i rhoddwyd yn ôl wedyn gan Dŷ'r Cyffredin. Dywedodd Llywodraeth y DU fod angen y cymal gan ei bod yn angenrheidiol i Senedd y DU gadw’r hawl i ddeddfu ar gyfer system i reoleiddio darpariaeth cyrff cyhoeddus o gymorthdaliadau sydd, neu a allai fod, yn ystumiol neu'n niweidiol ac i osgoi'r risg o reoleiddio cymorthdaliadau o'r fath yn anghyson yng ngwahanol rannau'r DU. Clywsom fod Llywodraeth Cymru bob amser wedi dadlau nad yw cymorth gwladwriaethol wedi'i gadw o dan Ddeddf Llywodraeth Cymru 2006, a chredwn fod yn rhaid cynnal trafodaethau â'r gwledydd datganoledig ynghylch y materion hyn.

Ceir diffyg eglurder ynglŷn ag effaith y Bil o ran rheolaeth cymorthdaliadau ​​ar ddatganoli trethi a'r posibilrwydd y gallai rhai polisïau treth yng Nghymru fod yn gyfyngedig neu'n agored i her. Credwn y dylid mynd i'r afael â'r diffyg eglurder ynghylch effaith y Bil ar ddatganoli trethi i sicrhau na cheir unrhyw ganlyniadau anfwriadol pan fo gwahanol ddulliau o drethu yn cael eu rhoi ar waith mewn gwahanol rannau o'r DU.

Yn olaf, Lywydd, mae'n siomedig, mor agos â hyn at ddiwedd cyfnod pontio'r UE, nad oes eglurder o hyd ar siâp na ffurf cronfa ffyniant gyffredin y DU, dair blynedd ar ôl ei chyhoeddi. Gwnaethom adrodd fel pwyllgor yn ôl yn 2018 ar ddarpariaeth cyllid i Gymru yn lle cyllid yr UE, ac ar yr adeg honno roedd pryderon ynghylch y diffyg ymgysylltu gan Lywodraeth y DU â Llywodraeth Cymru, ac wrth gwrs, clywsom fod y sefyllfa hon yn dal i fod yn 'eithriadol o wael’. Ychydig o wybodaeth a gafwyd am y gronfa yn adolygiad o wariant y Canghellor a gyhoeddwyd ar 25 Tachwedd, a ddywedai y byddai manylion pellach yn cael eu nodi mewn fframwaith buddsoddi ar gyfer y DU gyfan a gyhoeddir y gwanwyn nesaf. Mae rôl bwysig gan Lywodraeth y DU i sicrhau bod Llywodraeth Cymru a rhanddeiliaid yng Nghymru yn cael digon o adnoddau drwy'r gronfa, ac mae’n rhaid i Lywodraeth y DU ymgysylltu â Llywodraeth Cymru a Llywodraethau datganoledig eraill ar y mater hwn ar frys. Gyda'r sylwadau hynny, edrychaf ymlaen at glywed cyfraniadau gan eraill i'r ddadl hon. Diolch.

Ni fydd yn syndod i unrhyw un yn y Siambr hon fy mod yn codi i gefnogi’r cynnig cydsyniad deddfwriaethol hwn. Mae Llafur, Plaid Cymru ac eraill yn y Siambr hon wedi gwneud popeth yn eu gallu i geisio atal y DU rhag cyflawni mandad democrataidd pobl Cymru. Yn gyntaf, fe wnaethant geisio ein hatal rhag gadael yr UE, yna fe wnaethant geisio ymestyn y cyfnod pontio, a heddiw maent yn ceisio tanseilio Bil marchnad fewnol y DU.

Mae siaradwyr eraill yn y ddadl hon hyd yma, ddoe a nawr, wedi rhybuddio bod y ddeddfwriaeth hon yn lladrata pwerau datganoledig ac yn ymgais i ganoli'r broses o wneud penderfyniadau yn Llundain. Ond wrth gwrs, nid yw hynny'n wir. Mae'n ddeddfwriaeth a chanddi ddau brif nod: yn gyntaf, sicrhau bod pwerau’n cael eu trosglwyddo’n drefnus o Frwsel i'r DU o ganlyniad i'n hymadawiad â'r UE; ac yn ail, diogelu cyfanrwydd marchnad fewnol y DU ei hun. Bydd y mesurau sydd wedi’u cynnwys ynddi’n sicrhau, pan ddaw'r cyfnod pontio i ben, y bydd busnesau ledled Cymru’n parhau i allu elwa o'r fasnach ddi-dor y maent eisoes yn ei mwynhau gyda gweddill y DU. Mae sicrhau parhad y fasnach hon a'r busnesau a'r swyddi y mae'r fasnach honno'n eu gwarchod yn bwysicach fyth o ystyried effaith y pandemig coronafeirws ar economi Cymru.

Mae'r Bil yn ailddatgan bod y DU yn cynnwys pedair gwlad, ac y bydd cyfle cyfartal i fusnesau werthu eu nwyddau a’u gwasanaethau yn unrhyw le yn y Deyrnas Unedig, ni waeth ym mha wlad y maent wedi’u lleoli. Mae'r ddeddfwriaeth hefyd yn cynnal safonau uchel cyfredol ledled y DU ar ystod o bynciau, gan gynnwys hylendid bwyd, lles anifeiliaid a materion eraill. Ni fydd yn lleihau unrhyw un o'r safonau hynny o gwbl, gan gynnwys ar gyflogaeth. Bydd o fudd, wrth gwrs, i ffermwyr Cymru hefyd, wrth inni achub ar y cyfleoedd a fydd yn cael eu creu drwy adael y polisi amaethyddol cyffredin, gan ein galluogi i greu system newydd sy'n blaenoriaethu buddiannau ein ffermwyr yma yng Nghymru.

Yn wahanol i'r hyn y byddai rhai yn Senedd Cymru am i chi ei gredu, mae'r Bil yn parchu ac yn cryfhau'r setliad datganoli. O ganlyniad i'r ddeddfwriaeth hon, bydd llu o bwerau'n cael eu trosglwyddo i Gymru, yr Alban a Gogledd Iwerddon ar 1 Ionawr, ac ni fydd unrhyw bŵer yn cael ei dynnu ymaith. Bydd pwerau mewn llu o feysydd polisi newydd a arferai fod ym Mrwsel yn cael eu trosglwyddo'n uniongyrchol i Lywodraeth Cymru. Ni fydd unrhyw bŵer yn cael ei dynnu ymaith. A chyfeiriaf at eich sylwadau ar gymorth gwladwriaethol ddoe, Weinidog. Y gwir amdani, wrth gwrs, yw bod cymorth gwladwriaethol yn cael ei lyffetheirio yma yng Nghymru o ganlyniad i'r UE ar hyn o bryd. Felly, ymddengys i mi fod trosglwyddo'r cyfrifoldebau hynny i Lywodraeth y DU yn gwbl synhwyrol.

Lywydd, mae'r Bil yn cyflawni addewidion Boris Johnson i sicrhau Brexit ac i ddatganoli pwerau newydd i'r Senedd o ganlyniad i ymadawiad y DU â'r Undeb Ewropeaidd. Ac mae'r angen i wella'r ddeddfwriaeth hon yn bwysicach nag erioed yn awr. Mae Cymru’n gwerthu mwy i weddill y DU na gweddill y byd gyda'i gilydd, felly mae'n hanfodol ein bod yn gwneud popeth yn ein gallu i ddiogelu'r cydweithrediad a'r bartneriaeth economaidd hon rhwng y pedair gwlad, gan mai hynny'n unig fydd yn ein helpu i adfer wedi COVID-19.

Bydd y Bil hefyd yn helpu'r adferiad economaidd drwy baratoi'r ffordd i Lywodraeth y DU fuddsoddi mewn cymunedau ledled y Deyrnas Unedig, gan gynnwys yma yng Nghymru, drwy bwerau gwario newydd. Ar hyn o bryd, mae llawer o benderfyniadau buddsoddi yn y DU yn cael eu gwneud gan fiwrocratiaid Ewropeaidd anetholedig, ond o ganlyniad i'r Bil hwn, bydd Llywodraeth y DU yn mabwysiadu'r pwerau gwariant sy'n cael eu harfer gan yr UE ar hyn o bryd. Bydd hynny'n galluogi Llywodraeth y DU i wario arian trethdalwyr y DU a'i fuddsoddi mewn cymunedau a busnesau ledled y DU. Onid yw hynny'n syndod? Byddai'r gwariant hwnnw'n sicrhau cyllid ychwanegol i Gymru ar ben yr hyn sydd ar gael i Lywodraeth Cymru drwy grant bloc Cymru. Dylai pob un ohonom yn y Siambr hon groesawu buddsoddiad posibl mor sylweddol yng Nghymru, ac eto, yn rhyfedd ddigon, mae Gweinidogion Llafur yn gwrthwynebu. Maent yn gwrthwynebu bod Llywodraeth y DU yn mabwysiadu pwerau o'r fath, ac eto, roeddent yn fwy na pharod i'r biwrocratiaid anetholedig diwyneb ym Mrwsel arfer y pwerau hynny. Byddai'n anghredadwy pe na bai'n wir. Pam ar y ddaear y byddai unrhyw un yn y Siambr hon yn gwrthwynebu mwy o fuddsoddiad mewn datblygu economaidd, mwy o fuddsoddiad mewn seilwaith ledled y wlad? Yn hanfodol, mae Llywodraeth y DU wedi dweud yn gwbl glir y bydd y lefel o gyllid y bydd Cymru’n ei chael wedi diwedd y cyfnod pontio yn gyfwerth neu'n fwy na'r cyllid a gawn ar hyn o bryd drwy gynlluniau'r UE.

Felly gadewch imi atgoffa Gweinidogion Llafur ac Aelodau’r Senedd heddiw o wirionedd anghyfleus iawn y maent yn ceisio’i anghofio: pleidleisiodd pobl Cymru’n glir yn 2016 o blaid Brexit, yn enwedig yng nghefn gwlad a'ch etholaeth chi. Maent yn dymuno gweld Llywodraeth Cymru sy'n cefnogi’r gwaith o gyflawni Brexit. Maent am gael Senedd y DU a Senedd sy'n gwneud penderfyniadau ar gyfreithiau a gwariant a arferai gael eu gwneud ym Mrwsel, ac maent am i economi Cymru adfer yn gyflym wedi’r pandemig rydym ar ei ganol ar hyn o bryd. Mae'r Bil hwn yn cyflawni'r blaenoriaethau hynny, felly gadewch inni ei gefnogi, gadewch inni gyflawni Brexit, a gadewch inni fanteisio ar y cyfleoedd y mae'n eu cyflwyno.

Bydd Plaid Cymru yn pleidleisio yn erbyn rhoi cydsyniad deddfwriaethol i'r Bil marchnad fewnol heddiw. Yn y bôn, mae'r Bil hwn yn ceisio chwalu democratiaeth Gymreig, gan danseilio'r setliad datganoli yn llwyr drwy gipio pwerau yn ôl mewn meysydd datganoledig a chyfyngu'n ddifrifol ar allu'r Senedd hon i greu unrhyw ddeddfwriaeth newydd yn y dyfodol nad yw'n cyd-fynd â chynlluniau San Steffan. O ganlyniad i bleidlais refferendwm Brexit a'r ymgyrchu croch ac ymrannol a grëwyd yn sgil hynny, a'r ymbil cyson i barchu canlyniad y refferendwm hwnnw a'r ffaith bod Cymru wedi pleidleisio o blaid 'gadael', rydym wedi gweld pwerau yn cael eu lleihau’n raddol ers 2016. Ni roddwyd unrhyw ystyriaeth i barchu canlyniadau refferenda 1997 a 2011, pan bleidleisiodd pobl Cymru o blaid pwerau yma yng Nghymru yn y lle cyntaf ac yn ysgubol o blaid mwy o bwerau yn 2011.

Ond nid ydym yn disgwyl unrhyw beth yn wahanol gan y Ceidwadwyr. Fe wnaethom ddechrau colli pwerau o dan Ddeddf Cymru 2017. Dadleuodd Plaid Cymru'n gryf, a chawsant ein gwawdio gan Lafur a’r Ceidwadwyr bryd hynny. Ar ymadael â’r UE, gwrthwynebodd y Blaid Lafur gynllun Plaid Cymru a’r diweddar Steffan Lewis am Fil parhad i ddiogelu cymhwysedd deddfwriaethol y Senedd wrth inni ymadael â’r UE, a dibynasant ar gytundebau rhynglywodraethol â Llywodraeth Geidwadol y DU yn lle hynny. Wel, prin y gellid galw hynny'n llwyddiant: bellach, mae tri o bwyllgorau’r Senedd wedi dod i'r casgliad fod y Bil marchnad fewnol yn dinistrio’r setliad datganoli yn llwyr. Naw wfft i ddiogelu cytundebau rhynglywodraethol, naw wfft i fframweithiau cyffredin yn seiliedig ar gydlywodraethu yn lle'r Bil parhad. Nid economaidd yn unig yw'r Bil marchnad fewnol, mae'n drychinebus o gyfansoddiadol. Ni fu unrhyw broblem gyda masnachu rhwng Cymru a Lloegr yn ystod yr 20 mlynedd diwethaf.

Mae hyd yn oed Tŷ’r Arglwyddi wedi condemnio'r Bil marchnad fewnol yn llwyr. Mae Llywodraeth Cymru wedi cael ei gwthio i'r cyrion a'i hanwybyddu dro ar ôl tro yn ystod y negodiadau gadael yr UE dros y pedair blynedd diwethaf. Gwrthodwyd cydsyniad deddfwriaethol ar gyfer y Bil ymadael â’r UE gan yr Alban, Cymru a Gogledd Iwerddon, ond aeth y Torïaid yn eu blaenau beth bynnag. Nawr, yng nghanol pandemig COVID, gyda thrafodaethau Brexit yn barod i’w pobi, fel y cytundeb hawsaf yn y byd—mae hynny'n mynd yn dda—fel pe na bai hyn oll yn ddigon, mae'r Bil marchnad fewnol yn cael ei orfodi arnom. Bil sy’n torri cyfraith ryngwladol, gan arwain at gynddaredd yn Iwerddon a mannau eraill. Ein cyllid Ewropeaidd, y gronfa ffyniant gyffredin—fel y'i gelwir—wedi’i gwagio, heb fod geiniog ar ein colled, heb golli unrhyw bŵer; nid yw hynny’n mynd yn dda, ydy e? Mae'r Bil marchnad fewnol yn golygu colli pwerau, colli cyllid, colli rheolaeth ar gyllid, a pharlysu gallu'r Senedd i wneud deddfau gwahanol ar gyfer Cymru yn y dyfodol. Mae'r Bil marchnad fewnol yn ein tynnu i mewn i Loegr, confensiwn Sewel wedi mynd, cytundebau rhynglywodraethol yn jôc—mae'n cael ei orfodi arnom.

Gyda Bil pysgodfeydd a Bil masnach a Bil amaethyddiaeth ar y gweill ar hyn o bryd, mae Llywodraeth Cymru yn dal i ddibynnu ar gytundebau rhynglywodraethol ac addewidion a wneir ar lawr Senedd y DU—sydd mor wag ag y maent yn ddiystyr. Eto i gyd, mae Llafur yn parhau i lynu wrth uniad teyrnas fwyfwy anunedig er mawr niwed i Gymru, yn cwyno am yr anghyfiawnderau ond yn rhan o’r broblem. Dros wyth canrif, mae brenhinoedd Lloegr ac elitiaid San Steffan naill ai wedi gormesu neu esgeuluso pobl Cymru, neu'r ddau. Mae pobl yn gwneud hwyl am fy mhen pan fyddaf yn sôn am hanes Cymru, ond nid oes angen inni gofio Llywelyn Ein Llyw Olaf, brad y llyfrau gleision, boddi Tryweryn, nac unrhyw frad hanesyddol arall, gan fod yr enghreifftiau modern yn dal i ddod un ar ôl y llall, pan fo Llywodraeth y DU yn gasympio Llywodraeth Cymru ar gitiau profi, neu'n cyfeirio cyfarpar diogelu personol i Loegr yn hytrach na Chymru, neu’n tanariannu’r seilwaith rheilffyrdd yn ddifrifol yng Nghymru, neu Lywodraeth y DU yn chwalu ffyniant cyffredin, yn dinistrio incwm ffermydd, ac yn datgymalu Cymru’n wleidyddol drwy'r Bil marchnad fewnol. Brad ar ôl brad ar ôl brad, ac mae Llafur yn dal yn falch o fod yn unoliaethol. Mae Torïaid y DU yn chwerthin ar Lywodraeth Cymru ac yn chwerthin ar Gymru gan fod modd ein cadw'n ufudd bob amser. Cyn bo hir, bydd yr Alban yn rhydd o'r siarâd hwn; dim ond Cymru a Lloegr fydd ar ôl. Dim DU, felly. Cawn gip ar y dyfodol dystopaidd a gerir gan y lleiafrif maleisus, cyfeiliornus hwnnw sy’n dymuno cael gwared ar y Senedd a chael gwared ar Gymru. Mae angen i Lafur fod ar ochr gywir hanes wrth symud ymlaen, yn hytrach nag ochri â grymoedd sy’n chwerthin ar ben Cymru. Rhoi cydsyniad deddfwriaethol i chwalu fy nghenedl? Lywydd, i gloi, rydych chi ac eraill yn fy adnabod fel rhywun sy’n dadansoddi materion cyfansoddiadol mewn modd diduedd, ystyriol a phwyllog, ac rwyf i, hyd yn oed, yn dweud y dylid pleidleisio yn erbyn cydsyniad deddfwriaethol. Diolch yn fawr.

Diolch, Lywydd. Bydd fy ngrŵp yn cefnogi’r cynnig cydsyniad deddfwriaethol hwn heddiw, ac rydym yn anghytuno â chasgliadau llawer o bobl fod y Bil marchnad fewnol yn tanseilio datganoli yn llwyr. Byddwn yn dadlau i'r gwrthwyneb—heb ymagwedd synhwyrol tuag at fasnachu nwyddau a gwasanaethau rhwng y gwledydd cartref gallem weld symudiad rhydd nwyddau yn dod i ben, a allai arwain at chwalu'r Deyrnas Unedig.

Roedd llawer o'r bobl sy’n gwrthwynebu yn barod iawn i dderbyn marchnad fewnol yr UE, felly pam ddylai marchnad fewnol y DU fod yn wahanol? Nid yw fel pe na bai llais gennym yn y broses o bennu’r rheolau. Wedi'r cyfan, onid oes gan Gymru 40 Aelod Seneddol i gynrychioli ein gwlad yn Senedd y DU? Yr hyn na allwn ei gael yw ffrwgwd lle mae un wlad yn cystadlu yn erbyn y llall, ac yn y rhyfel masnach hwnnw, bydd pawb yn colli. Byddai hynny'n arbennig o wir yn ein hachos ni. Sut y gallai ein cenedl fechan o 3 miliwn o bobl obeithio cystadlu â chenedl o 56 miliwn o bobl? Ac i gymhlethu pethau, rydym yn dibynnu ar ewyllys da a threthi’r 56 miliwn o bobl hynny i ariannu ein gwasanaeth iechyd a’n hysgolion. Oni bai amdanynt hwy, byddai ein trethi gymaint yn uwch a'n cenedl gymaint yn dlotach. Mae'n rhaid inni fabwysiadu ymagwedd synhwyrol sy’n canolbwyntio ar y pedair gwlad i sicrhau bod ein nwyddau a'n gwasanaethau mor safonol, diogel ac effeithiol ag y bo modd, a’n cael eu cynhyrchu o dan y safonau llafur a lles uchaf. Dyma'r unig ffordd o gynnal symudiad rhydd nwyddau a gwasanaethau ar draws Teyrnas Unedig heb ffiniau i bob pwrpas.

Felly, ar hyn o bryd, mae angen cyd-ddibyniaeth ar Gymru. Fodd bynnag, pe bai’r cyhoedd yng Nghymru yn awchu am annibyniaeth yn y dyfodol, ni fyddai hynny’n bosibl yn ariannol am flynyddoedd lawer, oherwydd seilwaith gwael Cymru, sydd angen cryn dipyn o fuddsoddiad, ac ni waeth pa Lywodraeth sydd wedi bod mewn grym yn San Steffan, mae'n ddrwg gennyf ddweud bod Cymru bob amser wedi cael ei thanariannu a'i thrin fel aelod tlawd o’r teulu—nid oes un blaid wedi bod yn well na'r llall—ac mae Cymru wedi'i gadael ar ôl. Am y rhesymau hyn, byddwn yn cefnogi'r cynnig cydsyniad deddfwriaethol heddiw, gan mai nawr, ar ôl Brexit, yw'r amser am newid ac i Gymru ffynnu, ac mae buddsoddiad yn ein heconomi yn hynod bwysig.

Felly, mae'n rhaid i'r ddwy Lywodraeth ddechrau gweithio gyda'i gilydd er budd pobl Cymru, yn hytrach nag ymladd yn erbyn ei gilydd. Peidiwch ag anghofio, ceisiodd oddeutu 85 y cant o bobl yn y Senedd danseilio canlyniad refferendwm Brexit, ac nid yw hyn yn iawn. Mae arnom angen democratiaeth, yn hytrach nag unbennaeth. Pobl Cymru sy'n penderfynu beth sydd orau iddynt hwy, a dyna gloi fy nadl. Diolch.

Ac mae pobl Cymru, wrth gwrs, wedi penderfynu beth sydd orau iddynt hwy, ac maent wedi ethol y Senedd hon.

Mae'r Bil hwn, y gobeithiaf—[Torri ar draws.]—y gobeithiaf y bydd y Senedd hon yn gwrthod cydsyniad deddfwriaethol iddo, yn un o’r enghreifftiau mwyaf anonest a dinistriol o ddeddfwriaeth i mi fod yn ddigon anffodus i'w darllen yn fy amser yn y byd gwleidyddol. Maent yn nodi dau amcan clir ar gyfer y ddeddfwriaeth hon: cynnal y farchnad sengl, a galluogi busnesau i weithredu ledled y Deyrnas Unedig. Yna dywedant fod arnom angen y Bil hwn er mwyn buddsoddi yng Nghymru a'r Alban. Nawr, nid yw'r amcanion hynny'n amcanion y byddai unrhyw un yma, ar unrhyw ochr i’r Siambr hon, yn eu gwrthwynebu. Rydym am weld busnes yn croesi ffiniau Cymru. Rydym am weld buddsoddiad gan Lywodraeth y Deyrnas Unedig yng Nghymru, ac nid oes angen y Bil hwn arnoch i gyflawni unrhyw un o'r amcanion hynny. Nid yw'n ymwneud â'r amcanion hynny, nid yw'n ymwneud â'r farchnad sengl, ac nid yw'n ymwneud â buddsoddiad. A dywedaf wrth Darren Millar, a wnaeth ei orau drwy ei ddannedd yn gynharach i gyfiawnhau'r sothach hwn—ei bod yn bosibl i Lywodraeth y DU fuddsoddi yng Nghymru heddiw. Ystyriwch gyllid rheilffyrdd, er enghraifft. Gallent fuddsoddi mewn cyllid rheilffyrdd heddiw, ond nid ydynt yn gwneud hynny, ac nid yn unig nad ydynt yn buddsoddi yn y rhwydwaith rheilffyrdd yng Nghymru, ond maent yn newid y fformiwla i olygu y byddant yn buddsoddi llai yn y dyfodol. Felly, pe baent am fuddsoddi yn ein—[Torri ar draws.] Mae'n ffaith. Pe baent am fuddsoddi yn ein seilwaith, gallent wneud hynny heddiw, gallent wneud hynny yfory, gallent fod wedi gwneud hynny ddoe. Fe wnaethant ddewis peidio â gwneud unrhyw un o'r pethau hynny. Ac mae'r adolygiad o wariant a gyhoeddwyd ychydig wythnosau yn ôl yn dilyn blynyddoedd o danariannu o'r fath.

Addawyd y gronfa ffyniant gyffredin inni. Nid ydym wedi’i gweld o hyd. Nid ydym wedi gweld ceiniog o'r punnoedd a addawyd i Gymru. Nid yw'r sail y’i crëwyd arni’n eglur o hyd i unrhyw un ohonom, a dywedaf wrth Darren Millar fy mod i’n un o'r Gweinidogion a negododd gyllid Ewropeaidd ym Mrwsel, a bod y broses honno'n llawer mwy tryloyw, yn llawer mwy agored, yn llawer mwy democrataidd na'r hyn sydd gennym heddiw, pan fo Senedd y DU yn gorfodi ei hewyllys ar y Senedd hon i bob pwrpas. Os oes unrhyw un yma’n credu bod y toriadau mewn taliadau amaethyddol a welsom yr wythnos diwethaf yn gwneud unrhyw beth heblaw dinistrio'r diwydiant yn llwyr, mae angen iddynt wrando ar yr hyn y mae Undeb Cenedlaethol yr Amaethwyr ac Undeb Amaethwyr Cymru yn ei ddweud.

Gadewch imi ddweud hyn ynglŷn â’r farchnad sengl: mae hwn yn ateb sy’n chwilio am broblem. Nid oes unrhyw broblem gyda busnesau’n masnachu'n drawsffiniol—dim o gwbl. Gellir rheoli'r farchnad sengl yn hawdd gan bedair Llywodraeth sy'n gweithio gyda'i gilydd o fewn y fframweithiau cyffredin o dan oruchwyliaeth pedair deddfwrfa. Mae hynny'n digwydd ar hyn o bryd, gallai ddigwydd yn y dyfodol, ond yr hyn na fyddai'n digwydd o dan y system honno, wrth gwrs, yw na fyddai'r Torïaid yn cael yr hyn y maent yn ei ddymuno. Ni fyddent yn cael eu ffordd eu hunain, oherwydd mewn democratiaeth mae angen iddynt ennill etholiadau, ac yng Nghymru, maent wedi bod yn brin o lwyddiant gyda hynny dros y blynyddoedd diwethaf. Pan fo pobl Cymru’n cael cyfle i bleidleisio, nid ydynt yn ethol Llywodraeth Geidwadol, ac ni chredaf y byddant byth yn gwneud hynny.

Gwrandewais ar Laura Anne Jones. Safodd ym Mlaenau Gwent flwyddyn yn ôl, a llwyddo i gael 18 y cant o'r bleidlais. Os yw'n dymuno sefyll ym Mlaenau Gwent ym mis Mai, rwy'n fwy na pharod i'w thywys o gwmpas yr etholaeth, ond gallaf ddweud wrthych nawr na fydd pobl Blaenau Gwent yn ethol Tori ym mis Mai nac ar unrhyw adeg arall.

Ac yn olaf, gadewch imi ddweud hyn—[Torri ar draws.] Ac yn olaf, gadewch imi ddweud hyn: nid oes a wnelo hyn â'r farchnad sengl, nid oes a wnelo hyn â busnes, nid oes a wnelo hyn â Brexit, nid oes a wnelo hyn â buddsoddiad y DU; mae'n ymwneud ag un peth ac un peth yn unig—mae'n ymwneud â gorfodi pŵer gwleidyddol i danseilio democratiaeth Gymreig. Dyna hanfod y Bil hwn, a dyna mae'r Bil hwn yn ceisio'i gyflawni. Ac mae hyn yn hollbwysig i ni. Dywedaf hyn wrthych, Lywydd: mae'n bwysig fod pob un ohonom, ni waeth ble rydym yn eistedd yn y Siambr hon, yn cynnal hawliau a breintiau'r Senedd hon, ac yn cynnal buddiannau'r hyn y mae pobl Cymru wedi pleidleisio drosto. Mae pobl Cymru wedi pleidleisio i'r Senedd hon gael y pwerau hyn. Mae'r pwerau hyn yn cael eu cipio oddi wrth y Senedd hon heb gyfeirio at y Senedd hon, a dywedaf hyn wrth fy mainc flaen fy hun: bydd datganoli wedi marw os bydd hwn yn cyrraedd y llyfr statud, gan fod datganoli’n dibynnu ar Senedd y DU yn cydnabod ac yn parchu mandadau’r Seneddau yng Nghymru, yr Alban a Gogledd Iwerddon. Os bydd y pwerau’n cael eu cipio oddi wrthym heb ein cydsyniad, ac os bydd y Bil hwn a'i ddarpariaethau'n cael eu gorfodi ar bobl Cymru heb eu cydsyniad hwythau, mae'n amlwg i mi nad yw strwythurau democrataidd y Deyrnas Unedig, y strwythurau democrataidd datganoledig rydym wedi eu mwynhau dros yr 20 mlynedd diwethaf, yn gynaliadwy mwyach, ac nad yw democratiaeth y Deyrnas Unedig yn gynaliadwy mwyach. A chredaf y dylid tynnu’r Bil hwn yn ôl, ni ddylem roi ein cydsyniad ar ei gyfer, ac os bydd y Torïaid yn bwrw ymlaen ac yn tanseilio ein democratiaeth, mae angen inni ddod o hyd i setliad cyfansoddiadol ar gyfer y dyfodol sy’n diogelu nid yn unig hawliau’r Senedd hon, ond hawliau’r bobl a'i hetholodd.

Rwy'n aelod o'r Pwyllgor Deddfwriaeth, Cyfiawnder a’r Cyfansoddiad, a'r rheswm rwy'n siarad yw fy mod am gymeradwyo adroddiad y pwyllgor. Hoffwn bwysleisio nad wyf yn erbyn egwyddor y Bil marchnad fewnol, ond mae'n rhaid imi ddweud fy mod yn credu bod yr un ger ein bron wedi’i ruthro a heb ei gynllunio’n dda, yn nodweddiadol o ystyried ei oblygiadau cyfansoddiadol. Yn wahanol i'r siaradwr blaenorol a rhai o’r Aelodau eraill sydd wedi siarad, credaf fod hon yn ymgais frysiog a thrwsgl, yn hytrach nag ymgais ddifrïol i danseilio egwyddorion datganoli, ond hyd yn oed os yw'r egwyddorion hynny'n cael eu tanseilio'n anfwriadol, mae'n dal i greu perygl cyfansoddiadol difrifol iawn, ac mae hyn yn rhywbeth y byddwn yn gobeithio y byddai fy mhlaid fy hun yn ei ystyried.

O ran ei effaith ar y gweinyddiaethau datganoledig, credaf ei bod yn bwysig nodi yma fod y Bil mewn perygl o’i gwneud yn llawer anoddach i arfer pwerau datganoledig, ac wrth eu harfer y mae pwerau'n arwyddocaol. Gallant fodoli'n dybiannol, ac mae llawer o bobl wedi cyfeirio at y 70 o bwerau ychwanegol yn ôl pob sôn a fydd yn dod inni wrth iddynt gael eu symud o Frwsel, ond os na ellir arfer y pethau hyn oherwydd fframwaith cyffredinol maes polisi penodol, neu am ei bod yn anoddach arfer polisïau sy'n bodoli'n barod—er enghraifft, sut rydym yn rheoleiddio'r farchnad dai a darpariaeth gwasanaethau gan landlordiaid, er enghraifft, neu asiantau landlordiaid—mae hynny'n dangos yn glir sut y gall gael effaith wrth lunio polisïau domestig.

Credaf y byddai’n well pe bai Llywodraeth y DU wedi trin y Bil hwn fel y cyntaf o nifer o Filiau cyfansoddiadol a allai fod yn angenrheidiol i gryfhau cyfanrwydd y DU. Gresynaf nad hyn fu ei ffocws. Wrth gwrs, i fod yn llwyddiannus, mae angen i Fil cyfansoddiadol fod wedi’i ddrafftio gan weinyddiaethau datganoledig sy’n cydweithio, neu o leiaf, eu bod wedi cael pob cyfle i ymuno â’r ymdrech honno. Nawr, nid wyf yn ddigon naïf i dybio bod Llywodraeth yr Alban erioed yn debygol o’i gefnogi, ac mae rhesymau clir am hynny, ond gallent fod wedi cyfrannu o hyd at broses nad oeddent yn cytuno'n llwyr â hi neu’n barod i’w chefnogi yn y pen draw. Ond ni ddylid diystyru gwrthwynebiad gan Lywodraeth Lafur Cymru unoliaethol ar chwarae bach. Mae'n canu larwm.

Lywydd, mewn sawl ffordd, roedd Brexit yn ymwneud â'r ymateb i'r farchnad sengl a’r broses o'i rheoleiddio, a'r cyhuddiad fod y rheoliadau hynny'n aml yn rhwystro sofraniaeth ddomestig rhag cael ei harfer. Serch hynny, yr hyn rydym wedi'i gynnig heddiw yw marchnad fewnol sy'n llawer mwy canolog na'r farchnad sengl Ewropeaidd, a heb egwyddorion sybsidiaredd a chymesuredd sy'n rhoi cwmpas llawn i’r gwaith o wneud penderfyniadau lleol dilys o fewn marchnad sengl—neu gwmpas mor llawn â phosibl. Nid ydym yn mynd i gael hynny, a chredaf ei bod yn eironig fod uwch aelodau o fy mhlaid a gefnogodd Brexit gyda'r fath frwdfrydedd a llwyddiant bellach yn cymhwyso ac yn lluosi'r egwyddorion a gondemniwyd ganddynt yng nghyd-destun y farchnad sengl Ewropeaidd.

A gaf fi gloi drwy ddweud bod y Bil hwn, drwy baratoi'r ffordd i dorri cyfraith ryngwladol, yn amlwg yn anghydnaws? Nawr, rwy'n deall, er gwaethaf penderfyniad Tŷ'r Cyffredin i ailgyflwyno’r cymalau sy'n caniatáu torcyfraith rhyngwladol—dywed Tŷ’r Cyffredin fod yn rhaid eu hailgyflwyno ar ôl i Dŷ’r Arglwyddi eu tynnu allan—deallaf fod y Llywodraeth wedi nodi nawr na fydd yn gwrthwynebu i Dŷ’r Arglwyddi dynnu'r cymalau hynny eto, ac felly bydd y staen hwnnw, o leiaf, wedi’i ddileu o'r Bil hwn. Ond credaf fod yn rhaid bod y ffaith i'r bygythiad hwnnw gael ei wneud erioed yn peri cryn bryder i'r gweinyddiaethau datganoledig, a gallu Llywodraeth Prydain i negodi mewn ffordd sy'n ennyn ymddiriedaeth ac yn llawn ac na allai gyflawni’r bygythiadau sylfaenol hyn. Yn hyn o beth yn unig, credaf fod y Bil hwn ar y tu allan i draddodiadau'r Blaid Geidwadol yn rhyfedd ddigon pan edrychwch ar Churchill a Maxwell Fyfe, a wnaeth gymaint i sefydlu normau cyfraith ryngwladol ar ôl yr ail ryfel byd. Gyda chryn anfodlonrwydd, Lywydd, mae'n rhaid imi ddweud wrth y Siambr a fy mhlaid fy hun y byddaf yn pleidleisio yn erbyn rhoi ein cydsyniad deddfwriaethol i'r Bil hwn.

Mae arnaf ofn fod yn rhaid imi anghytuno'n llwyr â fy ffrind David Melding, yn enwedig mewn perthynas â'r pwyntiau y mae newydd eu gwneud ynglŷn â chyfraith ryngwladol, y dof atynt yn nes ymlaen yn fy araith.

Ymddengys i mi fod gwrthwynebwyr y cynnig cydsyniad deddfwriaethol hwn yn anwybyddu realiti sylfaenol pam ein bod yn dadlau hyn heddiw—fod pobl y Deyrnas Unedig a phobl Cymru, bedair blynedd a hanner yn ôl, wedi pleidleisio i adael yr Undeb Ewropeaidd, a chawsom etholiad cyffredinol fis Rhagfyr diwethaf lle safodd y Blaid Geidwadol ar slogan i gyflawni Brexit ac etholwyd Prif Weinidog y DU, neu etholwyd ei blaid, gyda mwyafrif o 80 yn Nhŷ’r Cyffredin. Yn y wal goch yng ngogledd Lloegr ac yng Nghymru, cwympodd y ceyrydd Llafur a oedd wedi ethol Aelodau Llafur ers degawdau i’r Torïaid—collwyd pum sedd Geidwadol yng Nghymru.

Nid yw'r cytundeb ymadael yn cyflawni Brexit. Roedd yn gynnyrch cyfnod eithaf poenus i'r Blaid Geidwadol o dan arweinyddiaeth fyrhoedlog Theresa May. Mae'n arwydd o ildio i negodydd yr UE, Monsieur Barnier, gan Brif Weinidog gwaethaf y DU ers Ramsay MacDonald o leiaf. Ond wrth gwrs, nid oedd gan Theresa May fwyafrif yn Nhŷ’r Cyffredin. Bellach, mae gennym Lywodraeth a chanddi fwyafrif mawr yn Nhŷ’r Cyffredin, ac felly gall gyflawni’r math o Brexit y pleidleisiodd y bobl o’i blaid bedair blynedd a hanner yn ôl. Mae Boris Johnson yn awyddus i gyflawni Brexit ac mae'r Bil hwn yn gynhwysyn hanfodol i gyflawni hynny. Felly, mae popeth wedi newid.

Ond wrth gwrs, nid oes unrhyw beth wedi newid i'r Blaid Lafur; hwy yw Bourboniaid y Brydain fodern, gan nad ydynt wedi dysgu unrhyw beth nac wedi anghofio unrhyw beth. Fel y nododd Darren Millar, nid yn unig eu bod wedi gwrthwynebu Brexit—digon teg; mae ganddynt hawl i wneud hynny wrth gwrs—ond fe wnaethant ddeddfu hefyd i atal y Deyrnas Unedig rhag gadael yr UE heb gytundeb ymadael, ac yna fe wnaethant bleidleisio yn erbyn y cytundeb ymadael ei hun. Roeddent am gael ail refferendwm i wyrdroi'r refferendwm cyntaf cyn i ganlyniad y refferendwm cyntaf gael ei wireddu. Maent wedi gwneud popeth yn eu gallu dros y pedair blynedd diwethaf i danseilio safbwynt negodi Prydain. Ac mae arnaf ofn fod y Cwnsler Cyffredinol yn dal wrthi. Mae wedi bod yn gynorthwyydd bach brwd i Monsieur Barnier drwy gydol y cyfnod hwn—gwas ffyddlon y technocratiaid ym Mrwsel sy’n awyddus i wneud i Brydain ddioddef am fod yn ddigon hy i fynnu adfer ei sofraniaeth genedlaethol. Ac wrth gwrs, yr amcan arall nad ydynt yn sôn amdano yw cadw pawb arall yn yr UE yn ufudd, rhag ofn iddynt gael eu temtio i ddilyn y llwybr y mae Prydain wedi dewis ei ddilyn.

Credaf fod y cytundeb ymadael yn mynd yn gwbl groes i gytundeb Gwener y Groglith, ac felly mae cyfiawnhad llwyr dros gadw'r cymal y mae David Melding newydd roi gwybod i ni fod y Llywodraeth bellach yn barod o bosibl i’w weld yn cael ei dynnu allan. Oherwydd o dan y cytundeb ymadael, dywedai na ddylai statws Gogledd Iwerddon newid heb gydsyniad pobl Gogledd Iwerddon—o dan gytundeb Gwener y Groglith, yn hytrach, gyda chaniatâd pobl Gogledd Iwerddon yn unig y gellir newid statws Gogledd Iwerddon. Mae Deddf Uno 1801, a’n hunodd yn Deyrnas Unedig yn nodi yn erthygl 6 ym mhob cytuniad… gydag unrhyw bŵer tramor, bydd deiliaid ei Fawrhydi yn Iwerddon…yn gyfartal â deiliaid ei Fawrhydi ym Mhrydain Fawr.

Ac wrth gwrs, mae'r cytundeb ymadael yn chwalu hynny’n llwyr, gan ei fod yn creu ffin drwy ganol môr Iwerddon ac yn ei gwneud yn ofynnol i bobl yn Lloegr ac yng Nghymru sy'n allforio i Ogledd Iwerddon lenwi dogfennau allforio, ac fel arall o Ogledd Iwerddon i'r cyfeiriad arall. Nawr, dywed protocol Gogledd Iwerddon yn erthygl 4 y cytundeb ymadael,

Mae Gogledd Iwerddon yn rhan o diriogaeth dollau'r Deyrnas Unedig.

Y cyfan y mae'r Bil marchnad fewnol yn ei wneud yw sicrhau y bydd hyn yn parhau ar ôl ein cyfnod pontio allan o'r Undeb Ewropeaidd. Nawr, mae'r Undeb Ewropeaidd yn awyddus i ddiogelu ei farchnad sengl wrth gwrs, ond mae’r un peth yn wir amdanom ni yn y Deyrnas Unedig. Ac mae diogelu marchnad sengl y Deyrnas Unedig yn llawer pwysicach i bobl Cymru nag y bu marchnad sengl yr Undeb Ewropeaidd erioed, nac y gallai fod yn wir.

Nawr, ni allwch ymwrthod â rhan o gytuniad mewn cyfraith ryngwladol, ond wrth gwrs, gallwch ymwrthod, mewn rhai amgylchiadau, â chytuniad yn ei gyfanrwydd. Ac os na cheir cytundeb, rwy'n gobeithio y bydd Llywodraeth y Deyrnas Unedig yn ymwrthod â’r cytundeb ymadael yn ei gyfanrwydd, gan gynnwys y trefniadau ariannol y mae’r cytundeb ymadael yn eu cynnwys, a’r materion masnach a ildiwyd yn gyfeiliornus i’r Undeb Ewropeaidd yn y negodiadau. O dan Gonfensiwn Fienna ar Gyfraith Cytuniadau, pe ceid newid sylfaenol yn yr amgylchiadau o gymharu â phan negodwyd y cytundeb, mae'n gyfreithlon i wladwriaeth ymwrthod â’i delerau ac—

Mae angen ichi ddod â'ch sylwadau i ben nawr, Neil Hamilton. Mae eich amser ar ben.

Fe wnaf hynny, Lywydd. Nid oedd y cytundeb ymadael erioed i fod yn barhaol; roedd i fod i bontio. Os na fyddwn yn pasio'r Bil hwn heddiw, yr hyn y byddwn yn ei wneud i bob pwrpas yw cynnal y ffin i lawr canol môr Iwerddon, gan ymrannu’r Deyrnas Unedig, a dyna'r perygl mwyaf oll.

Mae'r Bil marchnad fewnol yn gwneud un peth, ac un peth yn unig—mae'n ceisio gwyrdroi canlyniad y refferendwm ac anwybyddu ewyllys y bobl. Yn 2011—ac mae ambell un wedi cyfeirio at hyn heddiw—gofynnwyd cwestiwn uniongyrchol i ddinasyddion Cymru, sef,

'A ydych yn dymuno i'r Cynulliad—' fel y’i gelwid bryd hynny—

'allu llunio deddfau ar bob mater yn yr 20 maes pwnc y mae ganddo bwerau ynddynt?'

Dywedodd bron i ddwy ran o dair o'r ymatebwyr 'ydw'. Golygai’r canlyniad y gallai'r Cynulliad hwn lunio deddfau ar bob mater yn y meysydd pwnc hynny heb fod angen cytundeb Senedd y DU. Byddai'r Bil marchnad fewnol yn gwrthdroi’r penderfyniad hwnnw ac yn tanseilio gallu Llywodraeth Cymru a’r Siambr hon i ddeddfu.

Mae’r newyddion o Rif 10 ddoe yn awgrymu y gallai Llywodraeth San Steffan gael gwared ar y cymalau o’r Bil sy’n torri cyfraith ryngwladol os gellir dod i gytundeb gyda’r UE. Ond fel y saif pethau, mae'r Bil marchnad fewnol yn gwneud Brexit 'heb gytundeb' yn fwy tebygol. Yn Sir Benfro, rydym eisoes wedi cael ergyd yn sgil Brexit. Mae’r cwmni llongau o Ddenmarc, DFDS, wedi cyhoeddi fferi uniongyrchol newydd o Iwerddon i Ffrainc, gan osgoi ein porthladdoedd. Mae honno'n ergyd enfawr i'r economi leol ac mae'n arwydd gofidus o’r hyn sydd o’n blaenau.

Byddai Brexit 'heb gytundeb' yn drychineb ac yn addewid arall y mae’r Torïaid wedi’i dorri. Ni fu cytundeb parod i'w bobi erioed; roedd yn syniad hanner pan, yn union fel ymrwymiad maniffesto'r Ceidwadwyr i ffermwyr Cymru a addawodd, ac rwy'n dyfynnu,  warantu cyllideb flynyddol bresennol y Polisi Amaethyddol Cyffredin i ffermwyr ym mhob blwyddyn yn y Senedd nesaf.

Yn lle hynny, maent wedi dwyn £95 miliwn oddi ar ffermwyr Cymru. Ceisiodd Aelodau Ceidwadol roi sglein ar y ffaith a cheisio taflu llwch i lygaid eu hetholwyr, ond diwedd y gân—ac mae cyfrifiadau Undeb Amaethwyr Cymru yn profi hyn—yw bod hyn—[Torri ar draws.]

Arhoswch am funud, Joyce. Mae'n ddrwg gennyf dorri ar eich traws. Darren Millar, nid oes rhaid ichi wneud sylwadau ar bopeth y mae pawb yn ei ddweud yn y ddadl hon. Rydych wedi cael eich cyfle i siarad. Caniatewch i bobl eraill gyfrannu nawr. Joyce Watson.

Diolch yn fawr, Lywydd. Diwedd y gân—ac mae cyfrifiadau Undeb Amaethwyr Cymru yn profi hyn—yw bod hyn yn fflangellu'r economi wledig, ac mae hynny'n arwydd o'r hyn sydd i ddod.

Mae adroddiad y Pwyllgor Cyllid yn rhybuddio bod y Bil marchnad fewnol yn agor y drws i Lywodraeth y DU leihau’r cyllid a ddaw i Gymru drwy'r grant bloc. Mae'n rhoi pwerau i San Steffan benderfynu beth sydd orau i Gymru, ac nid oes ganddynt unrhyw fandad i wneud hynny—yma mae'r mandad hwnnw. Am dair blynedd, mae Llywodraeth y DU wedi methu cyhoeddi ei chynlluniau ar gyfer darparu cyllid yn lle cyllid buddsoddi strwythurol yr UE drwy gronfa ffyniant gyffredin y DU. Rwy'n dechrau meddwl ei bod yn gronfa rithiol. Rwy'n dechrau meddwl nad yw'n bodoli. Naill ai nid ydynt wedi gwneud y cyfrifiadau hynny, neu nid ydynt am eu rhannu gyda'r gweinyddiaethau datganoledig.

Mae'r Bil marchnad fewnol yn creu risg uniongyrchol i ddatganoli, fel y mae llawer o sylwebyddion wedi’i ddweud heddiw, a thrwy hynny, i sefydlogrwydd y DU. Mae’n mynd yn groes i ewyllys sefydlog pobl Cymru. Nid yw'n ddim llai na lladrad, ac ar yr un pryd, mae’n mynd yn groes i gyfraith ryngwladol fel y mae ar hyn o bryd.

Diolch i Joyce Watson am ei haraith; cyfeiriodd yn ôl at refferendwm 2011 a deddfu yn yr 20 maes hyn. Wrth gwrs, roedd hynny'n ddarostyngedig i brif gyfraith yr Undeb Ewropeaidd—nid oedd yn gwrthwynebu hynny, ond mae'n gwrthwynebu cyfyngiadau llai ar lefel y DU. Hefyd, ni wnaeth ein hatgoffa bod y papur pleidleisio yn y refferendwm hwnnw'n nodi, 'Ni all y Cynulliad hwn ddeddfu ar drethiant, beth bynnag fydd canlyniad y bleidlais hon'. A gaf fi ddiolch i'r Gweinidog a thri Chadeirydd y pwyllgorau—a Dai Lloyd yn benodol, os caf—am eu hareithiau, am fy atgoffa a phwysleisio pa mor dda yw’r Bil hwn? Rwyf mor falch o’i gefnogi heddiw. Ceir tri maes craidd, rwy'n credu; soniodd y Gweinidog am bump, ond rwyf am gyfyngu fy hun i dri.

Yn gyntaf, mae Llywodraeth y DU yn mynd i gael caniatâd penodol i wario arian mewn mwy o feysydd yng Nghymru; rhaid bod hynny'n beth da. Mae eraill yn gwrthwynebu gan y gallai gyfyngu, mae'n debyg, ar y ffordd y maent yn rheoli polisïau. Efallai y bydd Llywodraeth y DU yn ariannu ysgolion rhydd neu academïau ac yn caniatáu i rieni a'u plant gael mwy o ddewis o ran addysg yng Nghymru. Mae rhai Aelodau'n cyfeirio at barchu ymrwymiadau maniffesto, ond wrth gwrs, ni allai gwariant Llywodraeth y DU mewn perthynas â ffordd liniaru’r M4 wneud dim ond cyflawni ymrwymiad a wnaeth Llywodraeth Cymru cyn ei dorri. Credaf y dylem groesawu'r posibilrwydd o fwy o wariant gan Lywodraeth y DU, gan gynnwys o'r gronfa ffyniant gyffredin.

Yn ail, mynediad at y farchnad a chydnabyddiaeth gilyddol—egwyddorion rhagorol. Rwy’n anghytuno â David Melding a’i gyfeiriadau at wrthwynebiadau’r Torïaid i farchnad sengl yr UE a’u dyblygu drwy’r ddeddfwriaeth hon. Y gwrthwyneb sy'n wir. Yr hyn a welsom yn yr Undeb Ewropeaidd oedd deddfwriaeth marchnad sengl a arweiniodd at gysoni rheolau o'r brig i lawr ym mhob un o'r 27 gwlad, gan ddweud na allwch werthu rhywbeth oni bai ei fod yn cadw at un rheoliad canolog. Yr hyn y mae'r Bil marchnad fewnol yn ei wneud yw dychwelyd at ddull llawer gwell a weithredwyd gan yr Undeb Ewropeaidd ei hun o ddyfarniad Llys Cyfiawnder Ewrop 1979 yn Cassis de Dijon, sef, yn y bôn, os bydd rhywbeth yn bodloni rheoliadau'r wladwriaeth lle cafodd ei wneud, yna gellir ei werthu ym mhob aelod-wladwriaeth—mynediad at y farchnad ac egwyddor cydnabyddiaeth gilyddol. Credaf fod hynny i’w groesawu’n fawr, ac os yw'n arwain at fethu deddfu i wahardd pobl yng Nghymru rhag prynu pethau y gall pobl yn Lloegr eu prynu, mae hynny'n rhywbeth y byddwn yn ei groesawu hefyd.

Mae'r trydydd maes, sef cymorth gwladwriaethol a mesur o reolaeth dros gymorth gwladwriaethol gan Lywodraeth y DU, unwaith eto'n rhywbeth rwy'n ei groesawu. Yn gyffredinol, rydym wedi cael llai o gymorth gwladwriaethol yn y DU nag sy'n arferol ar draws yr Undeb Ewropeaidd. Nid wyf yn siŵr pam ei fod yn gymaint o faen tramgwydd i'r Undeb Ewropeaidd yn y trafodaethau hyn. Rwy’n clywed llawer o bobl yn y Siambr hon, yn enwedig ymhlith siaradwyr Llafur a Phlaid Cymru, yn cwyno am unrhyw drosolwg gan y DU ar yr hyn y gall Llywodraeth Cymru ei wneud o ran cymorth gwladwriaethol, yn yr un modd ag y gwnaeth Joyce Watson ynghylch deddfwriaeth yn yr 20 maes hynny, ond ni wnaethant erioed ei wrthwynebu pan oedd yn dod o'r UE. I mi, mae hynny'n dangos bod llawer o bobl sy'n dod o'r traddodiadau gwleidyddol hynny, a dweud y gwir, yn gwrthwynebu’r DU i’r un graddau ag y maent o blaid yr UE, a chredaf fod hynny wedi'i amlygu ddoe gan sylwadau gwarthus gan Weinidog y Llywodraeth wrth ymosod ar Ddug a Duges Caergrawnt. Mewn gwirionedd, Llywodraeth Cymru a gweithredoedd y Senedd hon sy'n bygwth y Deyrnas Unedig, nid y Bil marchnad fewnol, ac os bydd, i ryw raddau, am y tro cyntaf, yn gwthio rhai pwerau y gallent fod wedi’u datganoli fel arall yn ôl i lefel y DU, mae hynny'n rhywbeth rwy'n ei groesawu, a chredaf y bydd pobl Cymru’n ei groesawu.

Byddaf yn pleidleisio dros y cynnig cydsyniad deddfwriaethol hwn heddiw. Mewn rhai ffyrdd, serch hynny, os byddaf yn colli’r bleidlais honno, bydd hynny ynddo'i hun yn beth da, gan y byddwn wedyn yn gweld Llywodraeth y DU yn gorfodi’r Bil hwn a byddwn, gobeithio, yn gallu cefnu ar gonfensiwn Sewel.

Heddiw, bydd y Senedd hon yn gwrthod cydsyniad deddfwriaethol ar gyfer y Bil marchnad fewnol, gan wybod ymlaen llaw na fydd Llywodraeth y DU yn anrhydeddu confensiwn Sewel. Rwy'n deall bod Llywodraeth y DU wedi gwneud cynnig ar y funud olaf i ymgynghori â'r gweinyddiaethau datganoledig cyn defnyddio pwerau dirprwyedig. Mae’n rhaid eu bod yn meddwl ein bod yn ffyliaid os ydym yn credu hynny, gan eu bod eisoes wedi’i gwneud yn glir y byddant yn anwybyddu’r gwrthod cydsyniad ar yr union Fil y maent bellach yn dweud y byddant yn ei addasu. Mae'r diffyg parch sydd gan Lywodraeth y DU tuag at y Senedd hon, a'i hymagwedd ystyfnig at ddemocratiaeth—nad yw’n cyfrif oni bai eu bod yn cytuno—wedi datgelu gwir natur yr undeb.

Hoffwn ddiolch i'r Gweinidog am ei ddatganiad cryf, a hefyd am ei waith fel Gweinidog Brexit dros yr ychydig flynyddoedd diwethaf. Yn y pen draw, methodd ei strategaeth i geisio diogelu'r Senedd hon drwy gydweithredu, ond nid oedd hynny oherwydd diffyg ymdrech ar ei ran. Ceisiodd ei orau glas oherwydd awydd gwirioneddol i wneud yr hyn a gredai oedd orau i Gymru, ond cafodd gam gan Lywodraeth yn San Steffan nad oedd ganddi unrhyw ddiddordeb mewn cydweithredu, un a oedd yn benderfynol o chwalu datganoli.

Mae tri o bwyllgorau’r Senedd wedi argymell gwrthod cydsyniad deddfwriaethol. Ymhlith y pryderon mae'r gwrthdaro buddiannau amlwg pe bai Llywodraeth y DU yn pennu rheolau cymorthdaliadau’r​ DU pan nad ydynt ond yn gyfrifol am bolisi economaidd Lloegr, ac y byddai'r Bil yn cael effaith ddwys ar y setliad datganoli. Mae'r neges yn glir: mae gan Lywodraeth y DU gyfrifoldebau tuag at ei phedair gwlad gyfansoddol, ond ei pholisi bellach yw hyrwyddo buddiannau Lloegr ar draul Cymru, yr Alban a Gogledd Iwerddon.

O ran yr hyn y mae'r Bil yn ceisio'i gyflawni, mae rhai o'r pwerau mwyaf niweidiol yn cynnwys y cymalau cydnabyddiaeth gilyddol a pheidio â gwahaniaethu sydd wedi'u cynllunio i wanhau pŵer y Senedd i ddeddfu. Bydd cymal 46 yn grymuso Llywodraeth San Steffan i wario’n uniongyrchol yng Nghymru heb gydsyniad y lle hwn, ac mae’n amlwg mai’r rheswm dros y mesur hwn yw nad ydynt yn hoff o’r ffordd y mae Llywodraeth Cymru yn defnyddio ei phwerau. Ni ellir gwadu'r mandad democrataidd ar gyfer lleoli’r pwerau hyn yng Nghymru. Mae dinasyddion Cymru wedi cymeradwyo datganoli 14 gwaith mewn dau refferendwm a thrwy sicrhau mwyafrif o blaid datganoli mewn 12 etholiad. Nid oes mandad yn erbyn datganoli yn bodoli. Pan fo Boris Johnson yn dweud ei fod yn cyflawni ewyllys y bobl, mae'n amlwg nad yw'n siarad am ewyllys pobl Cymru.

Hoffwn achub ar y cyfle hwn i gofnodi fy niolch hefyd i Dafydd Wigley am weithio ar sail drawsbleidiol yn Nhŷ’r Arglwyddi i geisio gwyrdroi agweddau mwyaf niweidiol y Bil hwn. Ceisiodd un gwelliant llwyddiannus a gefnogodd, yn enw'r Arglwydd Thomas o Gwmgïedd, ddileu'r darpariaethau a oedd yn galluogi Llywodraeth y DU i wario mewn meysydd datganoledig. Nawr, cefnogwyd hyn gan y Blaid Lafur yn Nhŷ’r Arglwyddi, ond cefais fy synnu bod Llafur wedi ymatal rhag pleidleisio ar y gwelliant hwn yn Nhŷ'r Cyffredin ddydd Llun. Rwy'n siŵr y bydd y Gweinidog yn cofnodi ei gondemniad o'i gymheiriaid Llafur yn San Steffan am danseilio ei safbwynt a methu cefnogi gwelliant sy'n adlewyrchu polisi ei Lywodraeth.

Rydym bellach wedi cael 10 mlynedd o Lywodraethau Torïaidd y DU sydd wedi ymosod yn gyson ar les dinasyddion Cymru, 10 mlynedd o gyni dinistriol, pedair blynedd o anhrefn cyfansoddiadol ac oes o addewidion wedi’u torri. Dywedodd Alun Cairns wrth un o bwyllgorau’r Senedd nad oedd agenda i’w chael o ran diddymu pwerau neu dynnu pwerau yn ôl oddi wrth Lywodraeth Cymru. Nawr, mae rheolau ynghylch defnyddio iaith seneddol yn fy atal rhag defnyddio'r term amlwg i ddisgrifio hyn, ond gŵyr pob un ohonom beth y mae gwahaniaeth clir rhwng addewid a gweithred yn ei olygu. Ac nid wyf wedi sôn hyd yn oed am yr addewidion a gafodd eu torri mewn perthynas â'r gronfa ffyniant gyffredin.

Lywydd, mae democratiaeth Cymru’n cael ei datgymalu. Strategaeth Llywodraeth Cymru oedd ceisio amddiffyn buddiannau Cymru drwy weithio gyda Llywodraeth y DU. Methodd y strategaeth honno, nid oherwydd diffyg ymdrech, ond am fod eu partner anfodlon yn Llywodraeth dwyllodrus a chanddi awydd nihilaidd am ddinistr.

Mae heddiw'n ddiwrnod hanesyddol, Lywydd, ac nid am y rhesymau y dylai fod. Heddiw ddylai fod y diwrnod rydym yn atal y Bil marchnad fewnol drwy wrthod ein cydsyniad. Yn lle hynny, heddiw yw’r diwrnod pan fydd San Steffan yn ailddatgan ei goruchafiaeth dros Gymru drwy rym. Mae'r hen ffyrdd wedi methu. Yr unig opsiwn sydd ar ôl i ddiogelu ein democratiaeth a buddiannau pobl Cymru yw annibyniaeth.

Y Cwnsler Cyffredinol i ymateb i'r ddadl. 

Diolch, Lywydd. A gaf fi ddweud, yn gyntaf, fy mod yn falch fod Delyth Jewell wedi ein hatgoffa o'r ymdrech drawsbleidiol, yn y Senedd ond hefyd yn y Siambr hon, i gefnogi'r safbwynt a fynegais ar ddechrau'r ddadl hon—boed hynny ar feinciau'r Llywodraeth, meinciau Plaid Cymru, ac mewn araith graff iawn, os caf ddweud, gan David Melding, roedd yn dda clywed llais Ceidwadol yn amddiffyn egwyddorion democratiaeth yng Nghymru.

A gaf fi ddechrau drwy gytuno â sylwadau Alun Davies a Mick Antoniw? Rydym yn cefnogi'r egwyddor o farchnad fewnol ar y meinciau hyn; credwn ei bod yn bwysig ar gyfer gweithrediad effeithlon ac effeithiol yr economi yn y DU. Ond nid yn unig fod y Bil hwn yn ddiangen fel ffordd o gyflawni hynny, mae'n niweidiol iawn hefyd i'r setliad datganoli yng Nghymru.

Hoffwn fyfyrio ar bwynt David Rees, pan wnaeth ein hatgoffa o'r gwahaniaeth rhwng y cenhedloedd y mae'r Bil hwn yn ei ddyfnhau. Ie, gwahaniaeth economaidd, a soniodd Llyr Gruffydd am hynny hefyd, ond mae hynny, ar un ystyr, yn un o ffeithiau bywyd gyda'r economi. Yr hyn y mae'r Bil hwn yn ei greu yw gwahaniaeth cyfansoddiadol. Mae'n atal y Senedd hon rhag gallu cyffwrdd â'r ddeddfwriaeth hon yn y dyfodol, hyd yn oed pan fydd yn ymdrin â materion datganoledig. Nid yw Senedd y DU wedi'i chyfyngu yn yr un modd wrth weithredu ar ran Lloegr. Nawr, gwn nad ydynt yn gefnogol ar y meinciau gyferbyn i'r cae chwarae gwastad rhwng y DU a'r Undeb Ewropeaidd, ond byddwn wedi gobeithio o ddifrif y gallent o leiaf gefnogi'r egwyddor na ddylid lefelu'r cae chwarae yn erbyn eu cenedl eu hunain, ac maent wedi methu gwneud hynny yn y ddadl hon heddiw.

Cawsom ein hatgoffa gan Mick Antoniw, a Dai Lloyd a David Melding hefyd, fod y Bil hwn yn cael ei orfodi. Nid yw'n ddeddfwriaeth sydd wedi'i datblygu ar y cyd gyda'r Llywodraethau datganoledig.

Gwrandewais ar araith Darren Millar. Mae peth amser wedi bod ers imi glywed araith mor sinigaidd yn y lle hwn. Popeth a ddywedodd, bron â bod, pob brawddeg, roeddwn yn teimlo mai'r gwrthwyneb oedd yn wir. Roedd yn araith ar gyfer dadl arall. Nid oes a wnelo'r ddadl hon â Brexit, mae'n ymwneud â threfniadau cyfansoddiadol y Deyrnas Unedig yn y dyfodol. Soniodd Darren Millar am y mandad democrataidd. Y mandad democrataidd y dylem fod yn ei gynnal yw'r un y mae Cymru wedi'i fynegi mewn dau refferendwm i sefydlu'r Senedd hon ac i ehangu ei phwerau, fel y gwnaeth Joyce Watson a Dai Lloyd ein hatgoffa. Fe gynhaliodd Darren Millar y myth fod y Bil hwn yn ymestyn pwerau'r Senedd. Rwyf wedi gofyn i Weinidogion y Llywodraeth yn San Steffan fy nghyfeirio at y cymal sy'n gwneud hynny, ac rwy'n fwy na pharod i ildio'r llawr nawr os gall wneud hynny heddiw.

Na, ni fydd y llawr yn cael ei ildio o dan yr amgylchiadau presennol, mae'n ddrwg gennyf.

Wel, nodaf iddo fethu fy nghyfeirio at y cymal hwnnw yn ei araith, Lywydd.

Cyfraniad Dai Lloyd—rwy'n cytuno â'i wrthodiad o'r Bil. Nid wyf yn cytuno â'i ddisgrifiad o waith y Blaid Lafur, ond rwy'n cytuno â'i wrthodiad o'r Bil. Dyma amser ar gyfer cynghreiriau trawsbleidiol. Rydym wedi llwyddo i weithio gyda Llywodraeth yr SNP yn yr Alban, er bod gennym flaenoriaethau cyfansoddiadol gwahanol iawn. Rydym mewn gwahanol leoedd ar sbectrwm diwygio, ond gadewch inni heddiw, o leiaf, siarad ag un llais o'r Siambr hon.

Cawsom ein hatgoffa gan Dai o'r hanes y dylai pob un ohonom ei gofio. Gwnaeth areithiau Caroline Jones a Neil Hamilton fy atgoffa nad hanes yw'r unig beth sy’n sicr o ailadrodd ei hun, ac roedd y ddau ohonynt yn rhannu hoffter Darren Millar o'r fytholeg rydym wedi'i chlywed yn rhy aml yn y lle hwn.

Clywais Mark Reckless a’i gyfraniad. Nawr, i'r rhai sydd am ddiddymu'r Senedd, mae'r Bil hwn yn drysor cyfansoddiadol. Y gwir amdani yw bod yr egwyddorion sy'n sail i'r Bil hwn yn grymuso pobl fel Mark Reckless, ac nid yw hynny'n ymwneud â diddymu'r Senedd; yn ei achos ef, mae'n ymwneud â diddymu Cymru.

Rwyf am gloi, os caf, gyda sylwadau Alun Davies, lle dechreuais. Mae'r siarâd fod y Bil hwn yn rhoi gallu pellach i Lywodraeth y DU ariannu yng Nghymru yn un o'r pethau mwyaf rhyfeddol. Yr hyn sy'n atal Llywodraeth y DU rhag ariannu mwy o seilwaith yng Nghymru yw'r ffaith nad oes ganddynt awydd gwneud hynny, nid am nad oes ganddynt bŵer i wneud hynny. Cefais fy atgoffa o addewid Paul Davies i bobl Cymru, y byddai Llywodraeth Geidwadol yng Nghymru yn dadariannu’r hyn nad yw wedi'i ddatganoli. Nid oedd hynny’n anodd i mi ei gredu. Maent wedi treulio'r 10 mlynedd diwethaf yn dadariannu’r hyn nad yw wedi'i ddatganoli, boed yn rheilffyrdd, neu ynni, neu ddigidol, mae'r rheini oll wedi cael eu dadariannu, ac roedd hynny’n ddewis Ceidwadol. Felly, gadewch inni beidio â chael pwerau cymorth ariannol yn y Bil; gadewch inni'n syml gael mwy o gymorth ariannol.

Mae'r Bil hwn, Lywydd, yn ymosodiad gwarthus ar y Senedd genedlaethol hon a Llywodraeth Cymru, a gofynnaf i'r Aelodau amddiffyn hawliau a phwerau democrataidd y Senedd hon, i wrthod y cynnig a gwrthod rhoi cydsyniad iddo.

Y cwestiwn yw: a ddylid derbyn y cynnig? A oes unrhyw Aelod yn gwrthwynebu? [Gwrthwynebiad.] Mae'n cael ei wrthwynebu, felly dwi'n gohirio'r bleidlais ar yr eitem yna.

Gohiriwyd y pleidleisio tan y cyfnod pleidleisio.