Detholwyd y gwelliannau canlynol: gwelliannau 1 a 2 yn enw Darren Millar. 

Rwy'n symud ymlaen yn awr at eitem 8, sef dadl ar adroddiad Holtham ar dalu am ofal cymdeithasol, a sylwaf nad yw Aelodau'n bresennol yn y Siambr. [Torri ar draws.] Wel, mae hynny'n iawn, felly. Os bydd Aelod o'r Llywodraeth yn cynnig y cynnig, yna rwy'n hapus i fwrw ymlaen. Cymeraf fod hynny'n dderbyniol o ran trefn. A ydych chi'n fodlon cynnig y cynnig yn ffurfiol, neu a ydych chi eisiau siarad amdano, o ran gofal cymdeithasol? O. Dyna ni.

Ymddiheuriadau.

Roeddwn i'n credu efallai ar ddechrau'r flwyddyn newydd y gallem ni i gyd fod wedi llwyddo i gyrraedd yn brydlon. Felly, rydym ni'n dweud unwaith eto ein bod ni nawr yn symud at y ddadl ar adroddiad Holtham ar dalu am ofal cymdeithasol, ac rwy'n gofyn yn awr i'r Gweinidog Iechyd a Gwasanaethau Cymdeithasol agor y ddadl—Vaughan Gething.

Cynnig NDM6906 Rebecca Evans

Cynnig bod Cynulliad Cenedlaethol Cymru:

Yn nodi:

a) y pwysau ar wasanaethau cymdeithasol sy’n deillio o gyni a’r newid yn y boblogaeth;

b) yr adroddiad a gomisiynwyd oddi wrth yr Athro Gerald Holtham, 'Talu am Ofal Cymdeithasol'; a

c) bod Llywodraeth Cymru wedi sefydlu grŵp rhyngweinidogol ar ofal cymdeithasol, sy’n defnyddio adroddiad Holtham i lywio ei waith.

Cynigiwyd y cynnig.

Diolch, Dirprwy Lywydd, ac ymddiheuriadau am fod yn gaeth mewn cyfarfod arall, pan feddyliais fod digon o amser ar y cloc, ond nid felly yr oedd hi, ac rwy'n ymddiheuro i Aelodau sydd wedi bod yn aros i'r ddadl ddechrau. Ond rwyf yn falch o gael y cyfle hwn i agor y ddadl ac i gynnig y cynnig sydd ar y papur, sy'n canolbwyntio ar adroddiad yr Athro Gerry Holtham ar dalu am ofal cymdeithasol. Cyhoeddwyd yr adroddiad a'r dadansoddiad economaidd, a gomisiynwyd gan Lywodraeth Cymru, ym mis Mehefin. Bydd yr Aelodau'n cofio mai ardoll gofal cymdeithasol oedd un o bedwar syniad treth newydd a ddaeth i'r amlwg o'r ddadl genedlaethol am drethi newydd yn haf 2017. Mae sut y gallwn ni dalu costau gofal poblogaeth sy'n heneiddio yn her sy'n berthnasol i bob etholaeth yng Nghymru ac, yn wir, y cenhedloedd niferus iawn fel ein un ninnau sydd â phroffil demograffig sy'n heneiddio.

Rydym ni wedi gwneud cynnydd aruthrol o ran gwella gofal iechyd a mynd i'r afael â salwch, sy'n ein helpu i fyw yn hirach. Yn yr un modd, rydym ni'n gwella darpariaeth gofal cymdeithasol yn sylweddol, gan weithredu'r dull a nodir yn Neddf Gwasanaethau Cymdeithasol a Llesiant (Cymru) 2014. Mae natur gofal cymdeithasol yng Nghymru heddiw yn anelu at fod yn gyd-gynhyrchiol, yn seiliedig ar yr hyn sy'n bwysig i bobl, gan hyrwyddo atal ac ymyrraeth gynnar. Er bod gofal cymdeithasol yn newid ac yn gwella, nid yw'n bosib osgoi heriau poblogaeth sy'n heneiddio. Dyna pam ein bod ni wedi ymrwymo, fel Llywodraeth, i ddatblygu modelau newydd i gefnogi costau gofal cymdeithasol yn y dyfodol. Mae'r ymrwymiad yma wrth wraidd gwaith grŵp rhyngweinidogol y Llywodraeth ar dalu am ofal cymdeithasol, y byddaf yn ei gadeirio bellach, gan ymgymryd â gwaith fy nghyd-aelod, Huw Irranca-Davies, a dylwn ddweud y gwnaethpwyd hynny'n fedrus ac mae hynny'n ein gadael mewn lle da.

Mae adroddiad yr Athro Holtham, sy'n sail i'r ddadl hon heddiw, wedi bod yn allweddol yn ffurfio ein syniadau cynnar. Yn ehangach, mae'r adroddiad hwn yn gwasanaethu fel catalydd i roi pwyslais newydd i'r ddadl ehangach ynghylch talu am ofal, ac mae hyn, wrth gwrs, yn cynnwys ymgysylltu'n uniongyrchol â'n partneriaid mewn llywodraeth leol. Ardoll gofal cymdeithasol yw'r dull y mae'r Athro Holtham wedi'i awgrymu, ac mae ei gyngor yn gofyn am ystyriaeth ofalus ochr yn ochr â'r holl ddewisiadau eraill, gan gynnwys modelau sy'n seiliedig ar yswiriant. Cyn bo hir, gallai'r dull hwn gael ei ystyried yng nghyd-destun Papur Gwyrdd Llywodraeth y DU ar ofal cymdeithasol, sydd wedi'i addo ers tro, a chynigion posib ar gyfer system DU gyfan o dalu am ofal.

Cyn imi ddychwelyd at adroddiad yr Athro Holtham, rwyf eisiau dweud ychydig am ofal cymdeithasol a'r gwaith hanfodol y mae ein gwasanaethau cymdeithasol yn ei wneud heddiw i ddiogelu oedolion a phlant sy'n agored i niwed, i helpu pobl i gadw'u hannibyniaeth ac i fyw bywydau cyflawn a mwy llesol. Mae'r degawd o gyni sydd ohoni a'n hadnoddau sy'n prinhau yn golygu bod awdurdodau lleol yn wynebu pwysau ym mhob agwedd ar ddarpariaeth gwasanaethau cymdeithasol. Bydd cyllideb Llywodraeth Cymru yn 2019, y gwariant refeniw o ddydd i ddydd, 7 y cant yn is, neu £1.2 biliwn yn is mewn termau real, nag yn 2010-11 ar sail gyfatebol. Er gwaethaf y cyd-destun heriol hwnnw, yng Nghymru, diogelwyd gwariant ar ofal cymdeithasol ar gyfer pobl hŷn mewn cysylltiad â'n cyllideb gyffredinol. Bu cynnydd o 13 y cant mewn termau arian parod o ran ariannu gofal cymdeithasol rhwng 2010-11 a 2017-18—bron i dair gwaith cyfradd y cynnydd yng nghyllideb gyffredinol Llywodraeth Cymru. Mae gan Gymru gyfran uwch o bobl hŷn na Lloegr, ond, hyd yn oed ar ôl caniatáu ar gyfer hynny, yn 2017-18 roedd gwariant y pen dros 65 oed 23 y cant yn uwch yng Nghymru nag yn Lloegr—i fyny o oddeutu 8 y cant yn uwch yn 2010-11. Ni ddylai beri syndod, felly, na fyddwn yn cefnogi gwelliant cyntaf y Ceidwadwyr sy'n ceisio symud y bai oddi ar gyni'r Torïaid. Byddwn, fodd bynnag, yn cefnogi'r ail welliant.

Mae'r gyllideb derfynol ar gyfer 2018-19, y byddwn yn ei thrafod yr wythnos nesaf yn y Cynulliad yma, yn cynnwys £7 miliwn ychwanegol i godi'r terfyn cyfalaf ar gyfer gofal preswyl i £50,000 o fis Ebrill eleni. O fis Ebrill, bydd pobl yn gallu cadw mwy o'u cynilion haeddiannol cyn gorfod cyfrannu tuag at gost eu gofal. Dyma'r trothwy mwyaf hael o blith unrhyw wlad yn y Deyrnas Unedig. Addawodd Llywodraeth bresennol Cymru, dan arweiniad Llafur, y byddem yn fwy na dyblu terfyn y cyfalaf yn nhymor presennol y Cynulliad, ac rydym ni wedi gwneud hynny'n union.

Mae rhagolygon poblogaeth swyddogol yn rhoi hwb pellach i'r ddadl ynghylch sut yr ydym ni'n talu am ofal. Mae'r rhagolygon yn awgrymu y bydd y boblogaeth yn heneiddio'n gyflym dros y 10 i 15 mlynedd nesaf a fydd yn cynyddu'r galw ar ein gwasanaethau ar gyfer pobl hŷn ac yn rhoi pwysau ar gyllidebau sydd eisoes yn gwegian. Mae'r rhai sydd dros 75 oed yng Nghymru yn debygol o gynyddu gan fwy na 40 y cant erbyn 2030 a mwy na 70 y cant erbyn 2040. A rhagwelir y bydd nifer y bobl sy'n byw i fod dros 85 oed yn mwy na dyblu erbyn 2040, ac, mae hynny, wrth gwrs, yn rhywbeth i'w ddathlu, ond mae hefyd yn rhywbeth i gynllunio ar ei gyfer. O ystyried y rhagolygon hyn a'r cynnydd a ragwelir yn y galw am ofal cymdeithasol fe gynigiodd yr Athro Holtham ardoll ar incwm er mwyn helpu i dalu am ofal. Byddai elw o'r ardoll yn helpu i ariannu'r costau gofal uniongyrchol ar gyfer pobl hŷn, gyda'r gweddill yn cael ei roi mewn cronfa wedi'i neilltuo a'i fuddsoddi er mwyn helpu i dalu am y cynnydd a ddisgwylir yn y galw am ofal ar gyfer cenedlaethau'r dyfodol.

Ein hamcan allweddol wrth gyflwyno'r ddadl hon heddiw yw gwahodd Aelodau i fynegi eu barn ar fodel yr Athro Holtham ac, yn benodol, i ystyried y pedwar cwestiwn sylfaenol y mae'r Athro Holtham yn eu holi yn ei adroddiad. Yn gyntaf, mae'n gofyn a ddylai'r ardoll gofal cymdeithasol gael ei chlustnodi neu ei neilltuo i dalu costau'r gofal cymdeithasol. Wrth gwrs, gall neilltuo arian leihau hyblygrwydd cyllidebol drwyddi draw, ond mae ei adroddiad yn awgrymu y dylid neilltuo'r enillion er mwyn helpu i wneud y dreth newydd yn fwy derbyniol i'r cyhoedd. Yn ail, mae'r Athro Holtham yn gofyn a ddylai'r model ardoll gofal cymdeithasol gael ei seilio ar yr egwyddor gyfrannol: felly, a oes angen cyfrannu at y cynllun er mwyn mwynhau ei fanteision? Gallai system o'r fath greu costau gweinyddol uwch, ond mae ef hefyd yn dod i'r casgliad, fodd bynnag, y dylai'r system fod o natur gyfunol, lle cynigir manteision sy'n anghysylltiedig â maint cyfraniadau pobl. Nesaf, mae'n ystyried sut mae modd sicrhau tegwch i'r rhai sydd mewn gwahanol garfannau incwm ac oedran. Gyda model yr Athro Holtham, byddai cyfraddau'r ardoll yn amrywio rhwng 1 a 3 y cant. Byddent yn uwch ar gyfer pobl hŷn ar y dechrau, oherwydd y byddent yn cyfrannu am gyfnodau byrrach, a byddai hynny'n caniatáu elfen o degwch rhwng y cenedlaethau, ond byddai system o'r fath yn dod ar gost weinyddol.

Yn olaf, mae'n gofyn: a ddylai'r cynllun fod ar sail talu wrth ddefnyddio, neu a ddylai refeniw gael ei dalu i gronfa a'i fuddsoddi i ddiwallu galw'r dyfodol? Mae'r Athro Holtham yn dadlau o blaid dull ariannu. Mae'n bosib y gallai treth gychwynnol sy'n gysylltiedig ag oedran gyda chyfraddau o 1 i 3 y cant, yn gostwng dros amser i 1 y cant, gefnogi cynnydd o 20 cant y pen mewn gwariant ar ofal ar gyfer pobl hŷn a gallai ymdopi â'r effeithiau heneiddio a ragwelir hyd at o leiaf 2040, ond byddai hyn ond yn bosib gydag enillion digonol o'r buddsoddiad ac os cedwir costau gweinyddu a chasglu'n rhesymol.

Mae'r rhain, wrth gwrs, i gyd yn gwestiynau pwysig. Fel yr eglurodd yr Athro Holtham ei hun i'r Pwyllgor Cyllid ac i'r grŵp rhyngweinidogol ar dalu am ofal cymdeithasol, mae ei asesiad yn seiliedig ar nifer o ragdybiaethau y bydd angen inni eu hystyried o ddifrif wrth inni lunio polisïau.

Rwy'n wirioneddol groesawu barn yr Aelodau ar yr holl fodelau posib o dalu am ofal cymdeithasol yn y dyfodol, yn ogystal â'r cwestiynau sylfaenol hynny y mae'r Athro Holtham yn eu holi o ran ardoll gofal cymdeithasol. Rwy'n gobeithio y bydd heddiw'n nodi dechrau dadl fwy cytbwys rhwng y pleidiau, nid yn unig yn y Siambr, ond y tu allan, ac, yn wir, o bosib ym mhwyllgorau eraill y Cynulliad. Bydd galw am aeddfedrwydd ac ymrwymiad gan bob plaid wleidyddol i gyflawni'r agenda heriol ond anochel hon. Rydym ni'n gobeithio gwneud cynnydd gyda chynllun clir a phenodol i ddatblygu'r gwaith yma. Nid oes unrhyw atebion hawdd i'r her o dalu am ofal, fel y mae Papur Gwyrdd gohiriedig Llywodraeth y DU yn ei ddangos, ond, at ei gilydd, rwy'n ffyddiog ein bod ni yma yng Nghymru yn gallu datblygu dull sydd wedi'i deilwra i'n hanghenion ac sydd yn addas i'w ddiben yn awr ac yn y dyfodol.

Diolch. Rwyf wedi dethol y ddau welliant i'r cynnig, ac rwy'n galw ar Janet Finch-Saunders i gynnig y ddau welliant a gyflwynwyd yn enw Darren Millar. Janet.

Gwelliant 1—Darren Millar

Dileu is-bwynt a) a rhoi yn ei le:

'y pwysau ar wasanaethau cymdeithasol sy'n deillio o setliadau llywodraeth leol gwael a'r newid yn y boblogaeth;'

Gwelliant 2—Darren Millar

Ychwanegu pwynt newydd ar ddiwedd y cynnig:

Yn cydnabod yr angen am ffordd fwy integredig o ymdrin â'r ddarpariaethau gofal iechyd a gofal cymdeithasol.

Cynigiwyd gwelliannau 1 a 2.

Diolch, Dirprwy Lywydd. Siawns fod pawb yn gwybod bod gwasanaethau gofal cymdeithasol i oedolion yng Nghymru yn wynebu pwysau digynsail a'u bod yn cael trafferth i ddiwallu gofynion ariannol a chymdeithasol cynyddol poblogaeth sy'n heneiddio. Fel y dywedodd Gomisiynydd Pobl Hŷn blaenorol Cymru, Sarah Rochira, wrth y Pwyllgor Cyllid, mae cymorth gofal cymdeithasol yn beth tyngedfennol, yn helpu pobl agored i niwed i fyw'n annibynnol. Fodd bynnag, mae'r cymorth tyngedfennol hwn yn gwegian wrth geisio ymateb i'r galw presennol. Er enghraifft, mae data gan y Swyddfa Ystadegau Gwladol yn dangos fod dros 800,000 o'r 3.1 miliwn o bobl sy'n byw yng Nghymru yn awr yn 60 oed neu hŷn, gydag oddeutu traean o'r rhain dros 75 oed—dim ond cynyddu a wnaiff hyn yn y blynyddoedd i ddod. Hefyd, ar hyn o bryd mae gan Gymru y gyfradd uchaf o salwch hirdymor yn y DU, hon yw'r agwedd fwyaf costus o ofal y GIG, lle gwelwyd cynnydd blaenorol o 105,000 i 142,000 rhwng 2001 a 2010. O ganlyniad, disgwylir i'r pwysau ar wasanaethau gofal cymdeithasol i oedolion gynyddu tua 4.1 y cant bob blwyddyn. I ariannu hyn yn llawn byddai angen £1 biliwn ychwanegol erbyn 2030, yn ôl y Sefydliad Iechyd. Mae hyn yn anghyraeddadwy ar y lefelau presennol o fuddsoddi a chymorth. Fel y cydnabu Cadeirydd y Pwyllgor Cyllid, mae'r pwysau hyn wedi arwain at ddiffyg ariannol. Mae Llywodraeth Cymru yn dal i fethu ag ariannu rhai gwasanaethau hanfodol yn ddigonol. Nid yw'r addewid o £60 miliwn ychwanegol a roddwyd yng nghyllideb 2019 hyd yn oed yn dechrau cyflawni'r angen. Mae'r Ceidwadwyr Cymreig yn credu hefyd y gellid gwario'n well drwy edrych ar rai o'r gostyngiadau o wariant gwastraffus gan Lywodraeth Lafur bresennol Cymru. Nid oes ond rhaid inni edrych ar y mesurau arbennig sydd mewn grym yn awr yn erbyn Bwrdd Iechyd Betsi Cadwaladr, lle mae £10 miliwn wedi ei wario, ac eto, mewn tair blynedd a hanner, nid ydym ni wedi gweld unrhyw welliant. Oni fyddai hi wedi bod yn llawer gwell petai'r gwariant hwn wedi ei gynnwys mewn cyllideb gofal cymdeithasol a'i roi i awdurdodau lleol? Mae'r awdurdodau lleol eisoes yn gwario dros £550 miliwn ar ofal cymdeithasol i'r henoed ond mae Cymdeithas Llywodraeth Leol Cymru yn darogan yn awr y bydd pwysau ychwanegol o £344 miliwn ar wasanaethau gofal cymdeithasol erbyn 2021-22. Mae'r rhain yn ffigurau anhygoel o uchel ac yn rai sy'n peri pryder mawr.

Ar wahân i'r diffyg ariannu uniongyrchol, mae'r Llywodraeth dro ar ôl tro wedi camreoli arian y gellid a bod wedi ei ddefnyddio i wella ansawdd gwasanaethau gofal cymdeithasol. Pa fanteision sydd yna i'r bobl agored i niwed hynny sydd â gwir angen am y gwasanaethau hyn o'r £221 miliwn a wariwyd ar ardaloedd menter anghystadleuol? Hefyd, onid oes 18 mis ers i'r parc moduro £100 miliwn yng Nglynebwy gael ei gyhoeddi? Nid ydym ni wedi gweld unrhyw sylfeini wedi eu gosod nag un swydd wedi ei chreu yn sgil y buddsoddiad honedig. Yn wir, mae hyn yn dechrau digwydd yn rheolaidd gyda'r Llywodraeth Lafur hon.

Mae'r bwlch ariannu wedi ymestyn i'r graddau fod angen i'r buddsoddiad mewn gofal cymdeithasol i oedolion gynyddu o 4 y cant bob blwyddyn, gan gynyddu'r gwariant i £2.3 biliwn. Ac mae hyn yn ôl y Sefydliad Iechyd.

Nawr, ar y llaw arall, mae Llywodraeth y DU ar fin cyhoeddi Papur Gwyrdd sy'n cwmpasu amrywiaeth eang o faterion, yn cyfleu eu gweledigaeth ehangach ar gyfer system gynaliadwy o ofal cymdeithasol. Byddai hyn yn cael ei weithredu drwy feysydd megis cynllunio gweithlu, gan gefnogi'r sector gyda buddsoddiad o £2 biliwn rhwng 2018 a 2021 er mwyn cael y bobl briodol i'r swyddi priodol, neu ystyried gwasanaeth gofal sy'n fwy cyfannol ac sy'n canolbwyntio ar yr unigolyn.

Yn ei adroddiad diweddaraf, mae'r Athro Holtham yn cyflwyno achos dros ardoll gofal cymdeithasol. Fodd bynnag, fel y mae'r Pwyllgor Cyllid wedi cynghori, a bydd hyn yn cael ei drafod eto yfory, bydd angen i Lywodraeth Cymru allu cyfiawnhau sut y defnyddir unrhyw arian a godir ac i ddangos ei effaith. Mae rhybuddion eraill yn cynnwys ei gyfaddefiad y bydd angen ymchwil pellach i atal dibyniaeth ar ffigurau dros dro yn ogystal â rheoli effaith materion gweinyddol cymhleth a chostus, neu gadewch i ni edrych ar y pryderon a soniodd Age Cymru amdanyn nhw o ran neilltuo arian, sy'n pryderu y byddai arian yn cael ei ddargyfeirio gan fympwy Gweinidogion megis y gronfa yswiriant gwladol.

Er gwaethaf y pryderon hyn, mae'r neges sylfaenol yn parhau i fod yr un fath—mae'r gwasanaeth gofal cymdeithasol i oedolion yng Nghymru yn gwegian. Mae'r rhai sy'n gweithio yn ein sector gofal dan straen aruthrol ac mae ein gwasanaethau yn wynebu galw cynyddol a phwysau ariannol cynyddol.

Rwy'n credu, ac rwy'n deall ac yn cytuno â chi, Gweinidog, bod angen inni edrych ar hyn mewn ffordd wirioneddol gynhwysfawr, gwirioneddol aeddfed, ac rwy'n credu ei bod hi bellach yn ddoeth i ni symud ymlaen, i weithio ar y cyd, ar draws y ffiniau gwleidyddol ac mae gwir angen inni ddechrau cael trafodaethau difrifol ac anodd ynglŷn â gofynion ariannu ein gofal cymdeithasol yn y dyfodol. Diolch.

Rwy'n falch o gymryd rhan yn y ddadl bwysig iawn yma. Darpariaeth gofal cymdeithasol—yn sicr, fel y cyhoeddwyd, mae'r her yn fawr ac yn mynnu blaenoriaeth, ac mae adroddiad Holtham yn gyfraniad gwerthfawr at y ddadl honno.

Nid wyf yn siŵr a wyf wedi sôn yn y gorffennol y bûm i'n feddyg teulu am oddeutu 35 mlynedd, ond rwyf wedi bod yn gyn ymddiriedolwr o Ofal Croesffyrdd i Ofalwyr hefyd, felly, mae gen i brofiad helaeth o weld anghenion dwys fy nghleifion sydd angen gofal cymdeithasol ac mae hyn yn wir o hyd. Nawr, yn amlwg, mae pobl yn byw'n hirach, o ganlyniad i lwyddiant y GIG i raddau helaeth, er gwaethaf y feirniadaeth gan rai. O'r gorau, mae gennym ni ddŵr glân a thai gwell hefyd, ond mae'r cynnydd diweddar mewn disgwyliad oes wedi cynyddu oherwydd y GIG. Fe ddathlodd 250 o bobl eu penblwydd yn 100 oed yn y DU yn 1950, 2,500 yn 1990 a dwy flynedd yn ôl fe ddathlodd 13,700 eu canfed penblwydd. Er hyn, byddai canolbwyntio'n unig ar ariannu'r system gofal cymdeithasol bresennol sydd dan gryn bwysau yn bradychu ein poblogaeth oedrannus hefyd, ac yn ymateb cyfyngedig iawn i'r her yr ydym yn ei hwynebu.

Un o'r rhesymau pam fy mod i'n hoff o'r gwleidydd Llafur, Aneurin Bevan, yw'r ffaith iddo lwyddo i greu gwasanaeth iechyd cenedlaethol cydlynol a oedd yn cyflogi nyrsys, meddygon, ffisiotherapyddion; a oedd yn cynnig contractau; telerau cyflogaeth; hyfforddiant; a phopeth arall, yn wyneb y gybolfa o ddarpariaeth iechyd yn y 1930au, a oedd yn rhannol yn ddarpariaeth gyhoeddus, yn rhannol yn ddarpariaeth breifat neu'n ddarpariaeth elusennol, lle nad oedd neb â chyfrifoldeb lawn a lle'r oedd cymaint o bobl yn cael eu hamddifadu o ofal iechyd cyffredinol. Goresgynnodd y buddiannau enfawr yr oedd gan rhai pobl yn yr hen drefn gan ffurfio'r GIG i fod yn wasanaeth annibynnol cydlynol, er gwaethaf gwrthwynebiad gan feddygon.

Gan symud ymlaen 70 mlynedd ac edrych ar y system gofal cymdeithasol heddiw, mae'n ymddangos ei bod yn debyg i'r hyn oedd y gwasanaeth iechyd yn y 1930au, gyda darpariaeth sy'n rhannol gyhoeddus, yn rhannol breifat, ac yn rhannol elusennol. Mae angen inni greu gwasanaeth gofal cenedlaethol yn yr un modd ag yr ymatebodd Aneurin Bevan i'r gwrthwynebwyr a oedd yn dweud, 'bydd yn rhy gostus, yn llawer rhy gymhleth, fydd meddygon ddim eisiau colli eu gwaith preifat, bydd awdurdodau lleol yn colli eu swyddogaeth.' Fe arweiniodd ewyllys a phenderfyniad gwleidyddol enfawr at greu gwasanaeth iechyd cwbl genedlaethol, darpariaeth a oedd yn rhad ac am ddim, wedi ei ariannu drwy drethiant cyffredinol, a'r holl fygythiadau i'n hiechyd yn cael eu hwynebu gyda'i gilydd. Mae angen inni efelychu ysbrydoliaeth a gweledigaeth Aneurin Bevan a chreu gwasanaeth gofal gwladol yn y unfed ganrif ar hugain.

Mae siarad dim ond am gyllid yn gyfyngedig ac yn oeraidd oherwydd rydym ni'n ymdrin â phobl yma—pobl fregus, oedrannus ac agored i niwed. Oni ddylem ni wella gofal? Talu staff gofal yn well, eu cyflogi mewn gwasanaeth cenedlaethol gyda thelerau ac amodau, eu hyfforddi a'u cofrestru, yn union fel y GIG. Sefydlu gwasanaeth gofal gwladol sydd â'r un parch â'r Gwasanaeth Iechyd Gwladol. Gwasanaeth gofal gwladol sy'n cael ei ariannu drwy drethiant cyffredinol, yn union fel y GIG. Gofal sy'n rhad ac am ddim, yn union fel y GIG. Ni fyddai unrhyw wahaniaeth rhwng gofal nyrsio am ddim ac, yn y dyfodol, gofal personol am ddim. Ar hyn o bryd mae yna wahaniaeth, mae prawf modd ar gyfer gofal personol a rhaid talu am y gofal. Dychmygwch y fath sefyllfa chwyldroadol lle nad oes gwahaniaeth rhwng gofal nyrsio a gofal cymdeithasol. Bydd pobl yn dweud, 'Ond allem ni byth ei fforddio', gan anghofio bod 80 y cant o gost gofal cymdeithasol heddiw yn cael ei dalu gan y Llywodraeth. Mae eisoes yn cael ei ariannu'n gyhoeddus—mae 80 y cant o'r gost wedi cael ei dalu yn barod.

Dychmygwch y gwrthwynebiad pe baech chi'n mynd at eich meddyg teulu heddiw a chlywed y byddai arnoch chi angen gofal iechyd cymhleth, drud ac y byddai angen i chi werthu eich tŷ i'w ariannu. Dychmygwch y gwrthwynebiad, pobl ar y strydoedd yn protestio, cwestiynau amserol yn y Senedd, yn sicr, ond rydym ni'n derbyn yn ddi-gwestiwn fod pobl yn gorfod gwerthu eu cartrefi i ariannu gofal cymdeithasol hirdymor. Ni fyddai ardoll gofal cymdeithasol yn golygu ad-drefnu'r gwasanaeth gofal nac yn eich atal rhag gorfod gwerthu eich cartref i ariannu gofal.

Fy mhwynt olaf—beth am roi diwedd ar edrych ar ofal cymdeithasol fel cost yn unig. Rydym ni wedi cael nifer o areithiau dros y misoedd diwethaf o'r meinciau Llafur am yr economi sylfaenol, ac mae gofal cymdeithasol yno ynghanol yr economi sylfaenol. Mae'r GIG yn ei gydnabod yn ffactor sy'n datblygu'r economi, yn enwedig yng Nghymru wledig, gyda 80,000 o swyddi yn y GIG a nifer tebyg ym maes gofal cymdeithasol. Mae'r GIG yn cael ei gydnabod yn sbardun economaidd pwysig o ran cyflogaeth, y tâl yn uwch na'r cyfartaledd cyflogau mewn ardaloedd lle mae rhagolygon am swyddi yn aml yn llwm. Byddai'r un peth yn wir mewn gwasanaeth gofal gwladol fyddai'n cyflogi gofalwyr mewn gwasanaeth cenedlaethol ledled Cymru, yn gwarantu cyflogaeth a chyflogau teg mewn ardaloedd o Gymru sy'n brin o ddewisiadau cyflogaeth eraill, lle na fyddai gweithwyr gofal ar gontractau dim oriau, cyflog isel a hyfforddiant prin. I gloi, felly, ni ddylai unrhyw drafodaeth am ofal cymdeithasol fod ynghylch y gost yn unig. Mae cyfle yma hefyd i ddatblygu'r economi, a chreu budd economaidd, sydd, o bosib, yn gwrthbwyso'r costau hynny. Diolch yn fawr.

Rwy'n credu fod hon yn ddadl bwysig iawn a gobeithio ei bod y cyntaf o lawer, oherwydd mae'n bwnc cymhleth iawn. Cyn y Nadolig, fe ymwelais â phob cartref gofal i'r henoed yn fy etholaeth i, ac ar y cyfan roeddwn i'n fodlon iawn ag ansawdd y gofal a ddarperir yn y cartrefi hyn ynghyd ag ymroddiad eu staff. Roedd gennyf ddiddordeb arbennig yn y mater hwn o ganlyniad i'r ffaith fod un o'r cartrefi yn fy etholaeth wedi gorfod cau ei gwelyau nyrsio fis diwethaf gan nad oedd ansawdd y ddarpariaeth nyrsio yn ddigon da. Mae'n rhaid imi ddweud fod hyn yn enghraifft dda o sut mae Arolygiaeth Gofal Cymru yn gweithio fel system i sicrhau bod gofal gwael yn cael ei amlygu, ac o ran y cysondeb yn y modd yr ymatebodd y nyrsys ardal i'r pryderon a nodwyd a thynnu sylw at y methiant i wella. Felly, fe wnaeth arweinyddiaeth y cartref hwn y penderfyniad cywir i gau'r gwelyau nyrsio hyn, ond yn amlwg, mae'r diffyg arweinyddiaeth a arweiniodd at y gofal gwael i ddechrau yn rhywbeth a ddylai fod yn achos pryder i ni i gyd. Yn yr achos hwn, fe lwyddodd pob un o'r trigolion i ddod o hyd i leoliad addas arall, ond wrth i'r system gofal wynebu pwysau cynyddol, fe allai hynny fod yn llawer anoddach yn y dyfodol.

Wrth siarad â staff, mae'n berffaith amlwg i mi fod cyflogau ar gyfer gofal cymdeithasol yn gwbl annigonol. Mae'n waith cymhleth iawn ac mae gofyn am ymroddiad enfawr. Mae'n gwbl annerbyniol fod pobl yn gwneud y swydd bwysig hon, yn gofalu am bobl oedrannus a bregus, ac yn cael eu talu'n is na'r cyflog byw. Wyddoch chi, mae o'n—

Mae'r system ymgeisio sy'n gweithredu yng Nghaerdydd yn gwarantu bod cyflogau'n aros yn isel, oherwydd ar gyfer pob unigolyn maen nhw'n dymuno eu gosod mewn lleoliad preswyl, byddant yn gwahodd pawb i gyflwyno tendr. Mae'n bosib fod person wedi dewis cartref penodol, ond os nad hwnnw yw'r un rhataf yna rhaid iddyn nhw ddod o hyd i'r arian, naill ai o'u hadnoddau eu hunain neu gan rywun arall o'u hanwyliaid, i dalu am y gwahaniaeth rhwng y lle rhataf a'r cartref y maen nhw'n dymuno mynd iddo. Felly, does gan y bobl hynny sydd heb adnoddau o'r fath ddim dewis o gwbl. Nid wyf yn credu bod hynny'n ffordd gysurus iawn o sicrhau bod gofal da yn cael ei wobrwyo ac o roi terfyn ar ofal gwael.

Dywedodd un metron wrthyf ei bod yn teimlo fod ei thâl mor wael nes ei bod yn ystyried ymddiswyddo er mwyn ymgyrchu dros gyflogau teilwng i ofalwyr cymdeithasol, ac rwy'n credu ei bod hi yn llygad ei lle. Dywedodd, 'Mae'n iawn ar hyn o bryd. Mae'r grŵp o hen bobl eiddil eu meddwl yr wyf i'n gofalu amdanyn nhw ar hyn o bryd yn iawn ac yn hapus—yn hawdd eu trin. Yn y gorffennol, rwyf wedi mynd adref yn ddu-las wedi i bobl ymosod yn dreisgar arnaf.' Yn amlwg nid bai y cleifion yw hyn, ond mae'n enghraifft dda o'r angen am ofalwyr medrus iawn, iawn wrth ymdrin â phobl sydd wedi anghofio'n llwyr beth yw ymddygiad cymdeithasol arferol.

Felly, rwy'n credu y gallem ni, ac y dylem ni, roi pwysau ar ein hawdurdodau lleol i gomisiynu gwasanaethau dim ond gan ddarparwyr sy'n cydnabod undebau llafur, gan nad yw'r sefyllfa hon byth yn mynd i newid os yw unigolion yn dweud yn syml, 'Fe hoffwn i gael fy nhalu'n well am y swydd yr wyf yn ei gwneud.' Ni fyddant yn cael eu galw'n ôl—bydd pobl eraill yn cymryd eu lle.

Rydym ni'n sôn am system gaffael i gyflawni'r amcanion hyn mewn meysydd eraill o gyfrifoldeb, ac fe ddylem ni fod yn gwneud hynny yn achos gofal cymdeithasol hefyd. Ond, rwy'n cydnabod yn llwyr mai hyn a hyn o arian sydd gan awdurdodau lleol. Os byddwn yn cynyddu cyflogau i fod yn gyflog teilwng i bobl mewn gofal cymdeithasol, bydd yn arwain at awdurdodau lleol yn gorfod codi safonau'r meini prawf i bobl gael gofal preswyl. Bydd hynny, yn ei dro, yn rhoi hyd yn oed mwy o bwysau ar y gwasanaethau iechyd. Bydd gwelyau ysbyty yn llenwi gyda phobl na fedrant fyw yn eu cartref ond nad ydyn nhw ychwaith yn gallu dod o hyd i unrhyw le sy'n gallu darparu gofal da yn y gymuned.

Fe hoffwn i weld gweddnewidiad llwyr yn y ffordd yr ydym ni'n edrych ar hyn. Fe hoffwn i weld llawer mwy o ddychymyg, creadigrwydd ac ymwneud â'r gymuned yn y ffordd yr ydym ni'n darparu gofal cymdeithasol. Rwy'n siomedig nad ydym ni wedi gallu gwneud cynnydd ar y prosiectau peilot Buurtzorg, ac yr wyf wedi clywed adroddiadau siomedig iawn amdanynt. Byddai gennyf ddiddordeb mawr clywed beth sydd gan y Gweinidog i'w ddweud am ei farn ef am y datblygiad yma, oherwydd dyna un o'r ffyrdd y gallwn ni sicrhau bod y gymuned yn gyffredinol—y gall unigolyn fod â rhan yn ei ofal ei hunan, yn ogystal â'u gofalwyr a'r gymuned yn gyffredinol. Ar hyn o bryd, mae gennym ni system sy'n gweithredu'n gyfan gwbl o'r brig i lawr nad yw'n gwneud hynny'n bosib.

Rwy'n falch o ddilyn araith ystyriol ar y pwnc pwysig hwn gan Jenny Rathbone. Rwy'n cytuno â hi am y cyflogau a delir i bobl sy'n gweithio mewn cartrefi nyrsio. Roedd fy mam mewn cartref nyrsio am y 18 mis diwethaf o'i bywyd—yn dilyn strôc lle na fedrai hi wneud unrhyw beth drosti hi ei hun o gwbl. Roeddwn i'n rhyfeddu at ymrwymiad y staff a oedd yn gofalu amdani hi ac eraill yn ei chartref, ar y cyflog tlodi a dderbynient, a'r oriau hir yr oedden nhw'n eu gweithio. Roeddwn i wedi syfrdanu'n llwyr ar yr hyn a gawsom ni am yr hyn a gostiai'r gwasanaeth, ac rwyf yn credu y byddai'r rhan fwyaf o bobl, os gallen nhw fforddio gwneud hynny, yn barod i fynd i'w pocedi i godi mwy o arian ar gyfer y rhai sy'n gweithio ym maes gofal cymdeithasol o'r math yma, i'w rhoi nhw ar fwy na'r cyflog byw technegol. Dyna un o'r nifer o'r pynciau pwysig hynny yr ydym ni'n mynd i orfod ymrafael â nhw yn y blynyddoedd i ddod.

Rwy'n mynd i barhau ar hyd y trywydd yma o gonsensws, gan fy mod i'n credu, fel y dywedodd y Gweinidog, fod angen inni fod yn aeddfed yn y ddadl hon. Ni ddylai fod yn gêm wleidyddol. Efallai ceir anghytuno, wrth gwrs, ynghylch y ffordd orau ymlaen, ond rwy'n credu na ddylem ni drin y mater hwn fel rhyw fath o ysgarmes wleidyddol pleidiol er mwyn sgorio pwyntiau er mwyn eu hunain, oherwydd mae'n broblem sydd â'i natur anhydrin gynhenid ei hun y mae'n rhaid inni ymdopi â hi, ni waeth pwy fydd yn y Llywodraeth, a phob un ohonom ni ym mhob plaid. Ac wrth i mi fy hun nesáu at fy mhen-blwydd yn 70, rwyf wrth gwrs yn ymwybodol iawn o'r hyn a allai fod ar y gorwel. Rwyf yn y sefyllfa ffodus lle gallwn i fforddio talu am ofal cymdeithasol, ond wrth gwrs ceir miliynau a miliynau o bobl yn ein gwlad ni na allan nhw fforddio talu amdano, ac mae'n bwysig ofnadwy inni sefydlu nawr—ac mor gyflym ag y gallwn ni—system gynaliadwy ar gyfer y dyfodol a fyddai'n sicrhau urddas a pharch i bobl yn eu henaint, yn y blynyddoedd pryd maen nhw'n agored i niwed, pan fydd yn amhosib iddyn nhw edrych ar ôl eu hunain.

Rwy'n canmol y Llywodraeth am gyflwyno'r ddadl hon heddiw ac, yn wir, am gomisiynu adroddiad Holtham, sydd, rwy'n credu, a siarad yn gyffredinol, yn dangos y ffordd ymlaen. Mae'n arfarniad aeddfed o'r sefyllfa, ac mae'r ffeithiau'n amlwg iawn. Yn y crynodeb gweithredol o adroddiad Holtham, mae'n werth tynnu sylw at rai o'r pethau hyn. Mae'r gymhareb rhwng y rhai dros eu 70 oed â'r rhai sy'n 20 i 69 oed yn mynd i gynyddu erbyn y 2040au cynnar o 23 y cant i 37 y cant, felly mae hynny'n gynnydd o 50 y cant o fewn y boblogaeth. Rhagwelir y bydd y galw am wariant ar ofal cymdeithasol yn cynyddu dros 85 y cant erbyn 2035 ar sail prisiau 2016-17, felly dyna gynnydd o 20 y cant mewn gwariant y pen a chynnydd o dros 55 y cant yn y niferoedd fydd angen gofal.

Ac felly, hyd yn oed os bydd cyllideb Cymru ac economi'r DU yn tyfu 1.5 y cant y flwyddyn yn gynt na'r costau gofal, bydd gwario cyfran gyson o'r gyllideb ar ofal yn arwain at gynnydd gwirioneddol mewn cyllid sydd ond tua 30 y cant o'r hyn sydd ei angen arnom ni. Felly, bydd bwlch cynyddol rhwng yr hyn y mae angen ei wario a'r hyn y rhagwelir y bydd yn cael ei wario os ydym ond yn cadw pethau fel y maen nhw.

Yn 2007-08—cymharwch ffigurau heddiw gyda'r blynyddoedd hynny—mae'r rhai sydd dros 65 oed wedi cynyddu 16 y cant yn y boblogaeth, ond o'r rheini sydd dros 65 oed ac mewn gofal cymdeithasol, mae'r nifer mewn gwirionedd wedi gostwng o 14.9 y cant i 12.9 y cant. Nawr, gellir priodoli rhan o hynny i welliannau mewn gofal iechyd neu mwy o effeithiolrwydd ac effeithlonrwydd yn y ffordd y mae'r system ofal yn gweithio, ond mae'n llawer mwy tebygol nad yw anghenion iechyd sydd eu hangen ar hyn o bryd yn cael eu diwallu, ac mae hynny'n rhywbeth arall y bydd yn rhaid inni geisio ymdopi ag ef yn y blynyddoedd i ddod.

Felly, rwyf yn credu bod llawer iawn o ewyllys da ym mhob plaid i ddod o hyd i ateb derbyniol. Pa un ai'r ffordd ymlaen yw awgrym Dai Lloyd o gael model GIG ar gyfer gofal cymdeithasol, nid wyf i mor sicr, oherwydd rwy'n credu mai'r broblem wirioneddol sydd gennym ni yma yw, er gwaethaf yr holl ddadleuon am gyni, nid hynny mewn gwirionedd yw'r broblem. Y broblem yw y bydd yn rhaid inni roi mwy o flaenoriaeth i wariant yn y maes hwn, sy'n golygu, oherwydd bod adnoddau'n brin, y bydd yn rhaid inni israddio rhai meysydd eraill o wariant mewn blynyddoedd i ddod, neu fel arall ni fyddwn ni'n gallu talu'r biliau. Wedi'r cyfan, rydym ni wedi dyblu'r ddyled genedlaethol yn yr wyth mlynedd diwethaf, ac rydym ni mewn sefyllfa lawer gwaeth heddiw i ymdrin â phroblemau dirwasgiad yn y dyfodol nag yr oeddem ni yn ystod yr argyfwng ariannol diwethaf yn 2008.

Felly, nid yw'r problemau hyn yn mynd i ddiflannu. Mae'n rhaid inni fod yn ddewr a siomi rhai pobl er budd eraill, ond rwyf yn credu y dylid rhoi mwy o flaenoriaeth i'r problemau cynyddol o dalu am ofal cymdeithasol gyda chyllideb y Llywodraeth, yn y DU ac, yn wir, yng Nghymru.

Cyn gwneud ychydig o sylwadau am adroddiad yr Athro Holtham ei hun, mi hoffwn innau wneud sylw neu ddau ynglŷn â'm mhrofiad i a rhai o'm hargraffiadau i ynglŷn â'r gofal sy'n cael ei ddarparu ar hyn o bryd. Rydw innau, yn fy etholaeth i, cyn y Nadolig ac ar adegau eraill o'r flwyddyn, wedi gweld gofal annwyl iawn yn cael ei ddarparu i bobl mewn cartrefi gofal yn fy etholaeth i gan bobl sydd ar gyflogau isel iawn, ond eu bod nhw'n gwneud hynny oherwydd eu bod nhw'n gweld y swydd honno fel galwad iddyn nhw. Rydw i'n gweld diffyg gwlâu yn lleol ar gyfer pobl sydd yn methu fforddio talu am eu gofal eu hunain. Rydw i'n gweld adrannau gwasanaethau cymdeithasol yn ein hawdurdodau lleol ni yn methu fforddio talu am y math o ofal y bydden nhw'n hoffi ei ddarparu ar gyfer pobl ar hyd a lled Cymru. Rhywsut, mae'n rhaid i, onid oes, anelu am y math o drefn gynaliadwy yma y mae pob un ohonom ni'n dymuno ei gweld.

Ydyn, mae demographics yn newid ac mae costau yn mynd i fynd yn uwch wrth i ni gael mwy o boblogaeth hŷn, ond y cwestiwn sylfaenol yn fan hyn ydy: sut ydym ni'n gallu rhannu'r gost honno ar draws y gymdeithas a sicrhau bod pawb yn cyfrannu tuag at y gost ychwanegol yn hytrach na gadael i'r bobl sydd yn gallu fforddio talu am eu gofal eu hunain—pobl ffodus iawn, fel y rhan fwyaf ohonom ni yn y Cynulliad yma—gadael i ni dalu wrth adael i'r bobl eraill sy'n methu fforddio obeithio bod yna ryw drefn newydd yn dod? Mae'n rhaid i ni gael trefn newydd, ac mi hoffwn i weld diwylliant gwahanol. Rwy'n cytuno'n fawr efo Jenny Rathbone fod angen i ni gael gwedd mwy cymunedol, mewn rhyw ffordd, i'r gofal rydym ni'n ei ddarparu ar gyfer pobl a chyflwyno llawer mwy o elfennau o systemau cydweithredol ac ati ar gyfer darparu gofal yn ein cymunedau ni. Felly, mae angen newid diwylliant, ond oes, mae angen newid polisïau hefyd.  

Rydw i'n ddiolchgar iawn i'r Athro Holtham am ddarparu ei syniadau o ynglŷn ag un model y gallem ni fod yn edrych arno fo. Mae angen meddwl y tu allan i'r bocs oherwydd bod yr heriau yn mynd i fod yn tyfu gymaint mewn blynyddoedd i ddod. Mae gen i nifer o amheuon ynglŷn â'r math o fodel y mae o yn ei argymell. Nid ydy o'n berffaith glir i mi ai lefi sy'n cael ei argymell yma i gymryd lle y costau y mae pobl yn eu talu am ofal cymdeithasol ar hyn o bryd ynteu ffynhonnell ychwanegol o arian. Os mai sôn ydym ni am gyflwyno lefi a gofyn i bobl gario ymlaen i dalu am eu gofal eu hunain, wel, yn amlwg mae hynny yn rhywbeth y mae'n rhaid i ni sylweddoli sy'n her wleidyddol i drio ei gwerthu i bobl. Os, ar y llaw arall, beth sydd yma ydy lefi sydd i fod i dalu am yr holl gostau sy'n dod o'r pwrs cyhoeddus ar hyn o bryd, rydw i'n meddwl o bosib fod yna aneglurder yn y ffigurau ariannol sy'n cael eu crybwyll yn yr adroddiad. Mae'n sôn am £550 miliwn fel cost gofal cymdeithasol—mae'r gost mewn difrif yn £750 miliwn jest ei bod hi'n digwydd bod £200 miliwn o hynny'n dod mewn costau gan bobl. Felly, mae'r ffigur sy'n ganolog i'r cynnig yma gan yr Athro Holtham, i mi, ychydig bach yn aneglur. Felly, o bosib gall y Llywodraeth egluro—a ydych chi'n deall mai lefi i gymryd lle costau neu i greu cronfa ychwanegol ydy hwn?

Hefyd, mae'r ffigurau'n ymwneud â gofal cymdeithasol ar gyfer pobl dan 65 oed yn yr adroddiad yma. Mae yna lawer o alw am ofal, wrth gwrs, ar gyfer pobl dan 65—sori, dros 65 ydy'r adroddiad yma. Mae'r mater hefyd o'r blynyddoedd y byddwn ni'n aros i'r gronfa yma fod yn talu allan. Tybed beth ydy barn y Llywodraeth ynglŷn â sut y byddem ni'n talu am ofal rŵan tra'r ydym ni'n disgwyl i'r gronfa gyrraedd at bwynt lle y byddai'n gallu talu allan.  

Ond yn olaf, rwy'n meddwl, yn dod yn ôl at sylwadau Dai Lloyd, mae'n dweud llawer rwy'n meddwl ei bod hi wedi cymryd degawdau ers sefydlu y gwasanaeth iechyd i ni ddod at y pwynt yma rŵan lle rydym ni'n meddwl, 'O, sut ydym ni'n gallu cael gwasanaeth gofal hefyd?' Mewn difri, o bosibl, beth ddylem ni fod yn ei wneud go iawn ydy nid sôn am sut rydym ni'n mynd i greu £400 miliwn yn flynyddol ar gyfer gofal cymdeithasol, ond sut rydym ni'n gallu edrych ymlaen at greu biliynau yn rhagor ar gyfer gwasanaeth iechyd a gofal cymdeithasol, ac mae'r ffaith ein bod ni yn trafod yr elfen gofal cymdeithasol yma yn ynysig, ar ei ben ei hun, yn dangos i fi ein bod ni'n llawer pellach nag y dylem ni fod o feddwl am wasanaeth integredig ar gyfer y blynyddoedd i ddod.

Ond fel rydw i'n dweud, rydw i'n ddiolchgar am gael y papur yma, ac rydw i'n edrych ymlaen at drafodaeth ehangach yfory yn sgil adroddiad y Pwyllgor Cyllid.

Fe hoffwn i ddiolch i'r Athro Holtham am gynhyrchu adroddiad craff arall, a fydd yn helpu i lywio un o'r penderfyniadau mwyaf sy'n wynebu ein cenedl: sut ydym ni'n talu am ofal cymdeithasol? Ni all neb wadu bod hyn yn bryder dybryd. Mae gofal cymdeithasol mewn argyfwng, fel y nododd y pwyllgor iechyd. Mae lefel presennol y cyllid yn annigonol i ddiwallu'r galw presennol, heb sôn am yr angen yn y dyfodol. Mae Llywodraeth Cymru yn rhoi'r bai ar gyni. Mae'r wrthblaid yn rhoi'r bai ar Lywodraeth Cymru. Ond mae'r ddau yn gywir. Mae cyni wedi arwain at doriadau anghynaladwy, ond mae'r ffordd y cafodd y toriadau eu gweithredu yn amlwg yn gyfrifoldeb Llywodraeth Cymru. Mae Llywodraeth Leol wedi torri gwasanaethau gofal cymdeithasol at yr asgwrn yn y blynyddoedd diwethaf, ac eto fe gawsant rwydd hynt i greu cronfeydd wrth gefn enfawr. Caniatawyd i fyrddau iechyd gamreoli eu harian, ac nid y nhw yn unig. Mae cyrff Llywodraeth Cymru hefyd wedi bod yn y penawdau yn y misoedd diwethaf o ganlyniad i gamreolaeth ariannol. Ni fydd neb yn ennill yn y gêm yma o fwrw'r bai. A thra bo gwleidyddion yn ymgecru ynghylch pwy sydd ar fai, mae pobl sydd mewn angen dybryd am ofal cymdeithasol yn dioddef. Un peth y mae pob ochr yn gytûn yn ei gylch yw yn y dyfodol bydd y galw yn fwy na'r hyn y gallwn ni ei dalu am ofal cymdeithasol.

Mae Cymru'n wynebu newid demograffig anferthol yn y degawdau i ddod. Bydd y nifer o oedolion o oedran gweithio yn llai o lawer na'r nifer o bobl wedi ymddeol, a bydd nifer y bobl sy'n byw gyda salwch cronig hirdymor yn cynyddu'n sylweddol yn ôl pob argoel. Felly, mae angen inni sicrhau ein bod ni'n cynllunio ar gyfer y newidiadau sydd i ddod, i sicrhau bod gennym ni ddigon o arian i ddarparu gofal cymdeithasol o ansawdd gwych a sicrhau beth bynnag fo ffynhonnell y cyllid hwnnw, ei fod yn deg.

Mae adroddiad Gerry Holtham yn rhoi un syniad inni ynghylch sut i dalu am ofal, ond nid ni, y gwleidyddion, ddylai benderfynu mewn gwirionedd, gan fod angen sgwrs genedlaethol ynghylch y ffordd orau o dalu am ofal—ffordd sydd yn dderbyniol i bawb. Yn bersonol nid wyf yn credu mai codi treth incwm yw'r ateb, ond eto i gyd nid fy mhenderfyniad i yw hynny. Mae gan y cyhoedd yng Nghymru yr hawl i benderfynu beth fyddai'r dull mwyaf teg a chyfartal o dalu am ofal cymdeithasol. A ydym ni am gwtogi ar feysydd eraill o wariant? A ydym ni am godi treth incwm? A ddylem ni gynyddu yswiriant gwladol? A fyddai yswiriant gofal cymdeithasol newydd yn ateb? Dylai'r holl ddewisiadau gael eu trafod, a beth bynnag fo dewis y rhan fwyaf, dyna'r dewis y dylem ni ei weithredu. Ein gwaith ni yn awr yw dechrau'r sgwrs honno, ei hwyluso a sicrhau bod pawb yn cael cyfle i gymryd rhan.

Beth bynnag fydd y modd o dalu am ofal cymdeithasol a gaiff ei ddewis, mae'n rhaid inni sicrhau tegwch rhwng y cenedlaethau a sicrhau y defnyddir yr arian a godir i dalu am ofal cymdeithasol rheng flaen, nid am fwy o fiwrocratiaeth llywodraeth leol. Fel y dywedodd Dai Lloyd, nid yw'n ymwneud â chyllid yn unig; mae'n ymwneud â sut yr ydym ni'n darparu'r gofal. A allwn ni ddarparu gofal mewn ffordd fwy cynhwysfawr? Sut allwn ni wella'r gofal a dderbynnir a sut allwn ni sicrhau bod ein gofalwyr yn teimlo eu bod yn cael eu gwerthfawrogi a'u bod yn cael yr hyfforddiant priodol? Mae gennym ni argyfwng ar y gorwel, ac mae angen inni fel cenedl benderfynu sut y byddwn yn ei wynebu. Diolch yn fawr.

Daeth y Llywydd i’r Gadair.

Dim ond cyfraniad byr iawn, iawn gennyf fel Cadeirydd y Pwyllgor Cyllid. Dim ond i fynegi siom, a dweud y gwir, fod y Llywodraeth wedi penderfynu bwrw ymlaen â'r ddadl yma heddiw, oherwydd yr ŷm ni, fel rŷm ni eisoes wedi clywed yn gynharach, yn cael dadl yfory ar gost gofalu am boblogaeth sy'n heneiddio, sef adroddiad y pwyllgor ar union yr un testun. Mi wnes i ofyn i'r Llywodraeth ystyried, efallai, drio bod yn fwy arloesol yn y modd rydym ni'n delio â'r sefyllfa yma, a'n bod ni, efallai, yn cyfuno'r ddwy ddadl i un, neu ein bod ni'n eu cynnal nhw un ar ôl y llall, fel ein bod ni'n gallu cael dadl fwy swmpus, mwy crwn, yn hytrach na'n bod ni'n cael dwy ddadl ar wahân. Yn anffodus, gwnaeth y Llywodraeth benderfynu peidio â gwneud hynny, felly rydw i eisiau jest roi ar y cofnod fy siom yn hynny o beth, a'r ffaith ein bod ni wedi colli cyfle, oherwydd nawr byddwn ni'n cael yr un ddadl, gyda'r un bobl yn cyfrannu, fwy na thebyg, ar yr union un pwnc, 24 awr yn unig rhwng y ddwy ddadl. Felly, mae e yn golli cyfle, ac, yn wir, nid ydw i'n meddwl ei fod e'r defnydd mwyaf effeithiol nac effeithlon o'n hamser ni fan hyn yn y Cynulliad. Mae e jest yn golli cyfle.

Nawr, pan ysgrifennir hanes y pumed Cynulliad, rwy'n credu mai ein parodrwydd ni i ddefnyddio ein pwerau dros drethiant fydd yn nodi rhaniad clir, rhaniad clir sy'n dangos aeddfedrwydd gwleidyddol y Senedd hon, arwydd o'n hymrwymiad i ddefnyddio'r holl ddulliau sydd ar gael inni ac addewid i bobl Cymru y byddwn ni'n gwneud popeth yn ein gallu i greu Cymru fwy llewyrchus. Nid yw hyn yn fwy clir nag yn y gyfres uchelgeisiol o drethi newydd posib y cyflwynodd y Prif Weinidog yn ôl ym mis Hydref 2017, ac yn allweddol ymhlith y rhain mae awgrym o ardoll i ariannu gofal cymdeithasol. Ond ni ddylem ni fod o dan unrhyw amheuaeth: mae'r her i ddarparu gofal cymdeithasol priodol i ddiwallu anghenion ein cymdeithas yn un sylweddol, rhywbeth, rwy'n credu y mae pob siaradwr yn y ddadl hon hyd yma wedi ei grybwyll mewn gwirionedd.

Nawr, dyrennir tua un rhan o dair o wariant llywodraeth leol yng Nghymru ar gyfer gofal cymdeithasol i'r rhai dros 65 oed, a phetaech chi'n siarad ag unrhyw arweinydd Cyngor, byddai'n pwysleisio mai hyn sy'n ei bryderu fwyaf ynghylch cyllidebau wrth gamu i'r dyfodol. Ac awgryma tueddiadau poblogaeth mai dim ond cynyddu a wnaiff y baich hwn. Bydd y niferoedd dros 65 oed yn cynyddu'n absoliwt ac fel cyfran dros y degawd nesaf a gallai'r niferoedd sydd angen gofal gynyddu chwarter gwaith yn fwy. Bydd poblogaeth sy'n heneiddio, ynghyd â chostau cynyddol a chyflyrau cronig a chymhleth cynyddol, yn gosod heriau economaidd. Nododd y Sefydliad Iechyd yn 2015 bod Cymru yn gwario bron i £400 y pen ar ofal cymdeithasol, a hynny heb gynnwys gwasanaethau plant a theuluoedd. Roedden nhw hefyd yn amcangyfrif y byddai costau'n cynyddu dros 4 y cant y flwyddyn dros y 15 mlynedd nesaf, a byddai hynny'n golygu erbyn 2030-1 y byddwn ni'n gwario £1 biliwn ychwanegol ar ofal cymdeithasol yng Nghymru.

Mae penderfynu ar ateb sy'n ymarferol bosib o fewn hualau cyni hefyd yn achosi problemau. Ni fyddaf i'n cefnogi'r gwelliant cyntaf. Mae'n methu'r pwynt amlwg iawn bod ein cyllidebau yn cael eu cyfyngu gan y penderfyniadau ynghylch gwariant a wneir yn San Steffan. Yn ei dro, mae hyn yn cyfyngu ar y cyllidebau y gellir eu trosglwyddo i lywodraeth leol. Petai ein cyllideb wedi tyfu ar yr un raddfa â thwf cynnyrch domestig gros, byddai gan Gymru £4 biliwn ychwanegol i fuddsoddi mewn llywodraeth leol, gofal cymdeithasol a gwasanaethau eraill, ond er gwaethaf y pwysau hyn, mae Llywodraeth Cymru wedi parhau i flaenoriaethu gofal cymdeithasol. Er enghraifft, mae cyllideb 2019-20 yn cynnwys £50 miliwn yn ychwanegol i leihau'r pwysau rheng flaen ar lywodraeth leol.

Mae'n amlwg bod agwedd ddigyfaddawd a ffaeledig San Steffan tuag at gyni yn amharu ar ein gallu i ddarparu ar gyfer anghenion y presennol a'r dyfodol. Fodd bynnag, mae'r broblem yn ddyfnach na hyn. Hyd yn oed pe byddai ein heconomi a'n cyllideb yn tyfu ar raddfa gyflymach na chost gofal, byddem yn dal i wynebu bwlch gwariant y byddai angen inni ei bontio. Felly, mae angen i ni chwilio am atebion sy'n seiliedig ar dystiolaeth ac sy'n ymateb i'r heriau ac mae adroddiad yr Athro Holtham yn gyfraniad hollbwysig at y ddadl hon ac yn cynnig un ffordd o ateb y broblem. Mae Holtham yn edrych ar y dadleuon a'r gwahanol fodelau i benderfynu ar ganlyniad cynaliadwy wedi'i ariannu'n deg, ond mae ei gasgliad yn glir: byddai codi ardoll i dalu am ganlyniad penodol yn mynd i'r afael â phryderon y cyhoedd, yn enwedig pe byddai ardoll o'r fath yn dibynnu ar oedran ac incwm ac yn gyfrannol, gyda'r system nawdd cymdeithasol yn helpu'r rhai sydd ei angen. Mae Holtham hefyd yn egluro'n rymus pam y byddai system wedi'i ariannu yn fwy effeithlon na system o dalu wrth ddefnyddio. Gallai'r cyfraddau fod yn wastad a chyfartal rhwng y cenedlaethau. Byddai'r swm neilltuedig a delir allan yn rhoi sicrwydd pendant o ran y swm neilltuedig a gyfrannwyd a gallai o bosib gynnig manteision economaidd ehangach drwy weithredu fel cronfa gymunedol i hybu twf cenedlaethol. Fel y noda Holtham i gloi, gallai cynllun cyfrannol wedi'i ariannu gynnig ateb ymarferol i'r broblem o ariannu gofal cymdeithasol mewn cyfnod o newid demograffig. Byddai cynllun o'r fath yn bodloni newidiadau ym mhroffil oedran dinasyddion Cymru. Unwaith eto, fe fyddai hefyd yn hunan-gynhaliol.

Fe geir cwestiynau a fydd angen eu hystyried ymhellach wrth gwrs, ond mae hyn yn cynnig un ateb ymarferol i angen mwyaf tyngedfennol y dyfodol: sicrhau ein bod yn diwallu anghenion cenedlaethau'r presennol a'r dyfodol ac yn gwneud hynny mewn ffordd sy'n ymgorffori urddas a'r safonau gorau oll. At hyn, mae Holtham yn rhoi ateb y mae'n ymddangos bod consensws o'i blaid—yn fy mhlaid i, o leiaf. Yn sicr, cynhyrchodd ein hetholiad arweinyddiaeth diweddar amrywiaeth o syniadau gwych gan yr holl ymgeiswyr, ond un maes lle cafwyd cryn dipyn o gytundeb oedd yr un yn ymwneud â Holtham ac ardoll gofal cymdeithasol. Edrychaf ymlaen at weld y syniadau hyn yn cael eu datblygu.

Y Gweinidog i ymateb i'r ddadl—Vaughan Gething.

Diolch, Llywydd, ac fe hoffwn i ddechrau drwy ddiolch i'r Aelodau am eu cyfraniadau y prynhawn yma. Mae trafodaeth heddiw wedi helpu i barhau â dadl, os nad agor dadl y mae angen i ni ei chael ynghylch talu am ofal cymdeithasol. Ac mae ein nod wrth gyflwyno'r ddadl hon heddiw yn ddeublyg: i barhau i nodi'r materion a'r goblygiadau o ran y dewisiadau ar gyfer ariannu costau gofal cymdeithasol yn y tymor hir ac i ddechrau datblygu cyfrwng fydd yn fodd o feithrin consensws ehangach ynghylch ateb neu atebion posib. Ac fel rwyf wedi dweud, nid oes atebion hawdd ac nid oes unrhyw atebion cyflym, ond fe'm calonogir heddiw gan fod nifer o safbwyntiau a fynegwyd yn y ddadl yn cydgyfarfod yn yr ymdrech gyson i ymdrin â'r agenda hon, gan ei bod hi'n amlwg bod angen dadl genedlaethol ynglŷn â ffurf sector gofal cymdeithasol cynaliadwy ac o safon uchel yng Nghymru. A golyga hynny, wrth gwrs, parhau i ddatblygu ein hagenda i integreiddio iechyd a gofal cymdeithasol i wella canlyniadau a phrofiad.

Roedd pob plaid yn y fan yma, wrth gwrs yn rhan o helpu i gomisiynu'r farn seneddol y gwnaethom ni ei derbyn wedyn ac adeiladu arni, ac sy'n ganolog i'n hagenda 'Cymru Iachach'—y cynllun tymor hir ar y cyd ar gyfer iechyd a gofal cymdeithasol yma yng Nghymru. Ond dylai'r ddadl am ofal cymdeithasol, wrth gamu i'r dyfodol, yn briodol, gynnwys dewisiadau ar gyfer cyllid, gan gynnwys trethu, a byddwn yn ystyried ymchwil presennol a gwaith blaenorol. Ac fel y dywedais yn gynharach, mae'n rhaid i'r ddadl gydnabod y swyddogaeth sydd gan lywodraeth leol gan mai hi sy'n darparu ac yn comisiynu llawer o'r gofal yr ydym ni wedi'i drafod heddiw. Bydd yn rhaid i bobl yn yr holl wahanol bleidiau a darparwyr eraill hefyd gael eu cynnwys, ac rwyf eisiau amlygu'r ffaith bod y sgwrs gyda llywodraeth leol yn digwydd ar draws sawl haen wahanol o arweinyddiaeth wleidyddol: Mae cynghorau dan arweiniad y Ceidwadwyr, Plaid Cymru, Annibynnol a Llafur Cymru yn rhan o'r drafodaeth yr ydym ni eisiau ei chael, ac yn ei chael, gan gynnwys trafodaeth â Chymdeithas Cyfarwyddwyr y Gwasanaethau Cymdeithasol. Mae'n ystyried y pwynt a wnaeth Vikki Howells—pan fyddech chi'n siarad ag arweinwyr ac aelodau cabinet awdurdodau lleol, fe welwch chi mewn gwirionedd bod eu prif bryder ynghylch cyllid yn y dyfodol yn ymwneud â gofal cymdeithasol ac addysg, y ddau floc mawr o ran gwariant, a sut y byddan nhw'n llwyddo i gynnal gwariant yn y maes hwn, nid yn unig o safbwynt ariannol, ond, mewn gwirionedd, o safbwynt ansawdd y gofal y bydden nhw'n dymuno ei weld yn cael ei ddarparu yn eu cymunedau lleol. Felly, rydym ni wedi ymrwymo i ystyried syniadau newydd ac unrhyw ddulliau creadigol sy'n bodoli, yn enwedig wrth inni ddatblygu modelau gofal newydd—i barhau i hybu dull ataliol, i wneud defnydd llawn o'r dechnoleg sy'n bodoli eisoes a thechnoleg newydd i helpu pobl cymaint â phosib i aros yn annibynnol a chael cefnogaeth yn eu cymunedau eu hunain.

Ac wrth gwrs bydd cwestiynau ynghylch faint o refeniw newydd yr ydym ni'n disgwyl ei godi. Felly, nid yn unig sut y defnyddiwn ni'r refeniw sydd gennym ni yn awr, ond sut i godi refeniw newydd a beth fyddai, neu y dylai hynny ei ddarparu. Ac mae cwestiynau wedi eu holi a nifer o sylwadau wedi eu gwneud ynghylch yr hyn yr ydym ni'n ceisio'i wneud. I ddisodli refeniw neu i godi refeniw newydd? Rydym ni'n dymuno i i fwy o refeniw fod ar gael. Fe drof i at rai o'r sylwadau a wnaed—ni fyddaf yn gallu ymdrin â phob un—ond mae gennym ni'r ddadl hon ynghylch pa un a fyddwn ni'n mynd i rigol a dim ond siarad yn unig am ariannu gwasanaethau hanfodol. Felly, fe ddywedaf i mai £1.2 biliwn yw cost isaf cyni—dim ond cadw ar yr un raddfa â chwyddiant, nid cadw ar yr un raddfa â chynnyrch domestig gros. Cawn wedyn ein beio gan bleidiau eraill. Rydym ni'n ymateb drwy ddweud mewn tri etholiad cyffredinol olynol o hyrwyddo cyni, ni chawn ni mewn gwirionedd gyfle i fynd i'r afael â'r heriau sydd gennym ni, naill ai yng Nghymru neu yng ngweddill y Deyrnas Unedig. Mae dewisiadau i'w gwneud o fewn ein cyllideb, ac rydym ni wedi gwneud dewisiadau, oherwydd does dim dewis nad oes effaith iddo wedyn. Fe wnaethom ni ddewis, o fewn cyllideb gyffredinol a oedd yn crebachu, i fuddsoddi mwy yn ein GIG, ac mae hynny'n effeithio ar bob llinell gyllideb a ariennir gennym ni. Does dim diben cymryd arnom ni na ddigwyddodd hynny. Ond o ran gofal cymdeithasol, os na allwn ni gynhyrchu refeniw ychwanegol, yna bydd yn rhaid inni dderbyn y bydd ein gwasanaeth gofal yn crebachu a'r ansawdd yn gostwng. Felly, nid yw hyn dim ond yn ymwneud â chodi refeniw ychwanegol i gynnal gwasanaeth; rydym ni eisiau codi refeniw ychwanegol i gynnal a hefyd i wella gwasanaeth. Felly, nid yw'n ymwneud ag ymateb i'r her ddemograffig yn unig. A'n pryder mwyaf, wrth gwrs, yw bod gofal cymdeithasol bob amser wedi dibynnu ar brawf modd, pan nad yw'r GIG ers ei greu wedi dibynnu ar brawf modd. Ac mae llawer o'n dinasyddion yr ydym ni'n eu cynrychioli wedi synnu bod gofal cymdeithasol yn dibynnu ar brawf modd—ar yr adeg y mae angen gofal cymdeithasol arnyn nhw, maen nhw'n synnu bod yn rhaid iddyn nhw gael rhyw fath ar brawf modd.

Nawr, rwy'n cydnabod yr hyn a ddywedodd Dai Lloyd ynglŷn â'i ddymuniad i gael gwasanaeth gofal gwladol a'r pwynt ehangach ynghylch gwella gwasanaethau i ddinasyddion—y dinesydd sydd angen urddas yn y gofal y mae'n cymryd rhan ynddo ac yn ei gael, ond hefyd urddas yr aelod o staff sy'n darparu'r gofal hwnnw. Roeddwn yn falch iawn, yn y ddadl, bod nifer o Aelodau wedi gwneud y sylw eu bod wedi gweld gofal cymdeithasol ar waith, maen nhw wedi ymweld â phobl ac wedi cael profiadau personol eu hunain, ac maen nhw'n llawn edmygedd o ansawdd y gofal y mae ein staff yn ei ddarparu, ac yn aml staff nad ydyn nhw'n cael eu talu'n dda iawn. Nid yw'r her, rwy'n cytuno, yn fater o gyllid yn unig, ond mae angen inni symud ymlaen gyda modelau ariannu newydd os ydym ni'n mynd i ymateb i heriau demograffig a heriau ansawdd ar gyfer y dyfodol.

Fel y dywedais yn gynharach, Llywydd, byddwn ni'n gwrthwynebu gwelliant cyntaf y Ceidwadwyr, ond yn cefnogi'r ail. Diolch i'r Aelodau am eu cyfraniadau heddiw ac edrychaf ymlaen at barhau â'r sgwrs hon i lywio ein dewisiadau ar gyfer datblygu modd o ariannu costau gofal cymdeithasol yma yng Nghymru yn y dyfodol ac rwy'n wirioneddol edrych ymlaen at allu gwneud hynny yn fy mhlaid fy hun, ac ar draws gwahanol bleidiau a gyda gwahanol bartneriaid o fewn a'r tu allan i'r lle hwn.

Y cwestiwn yw: a ddylid derbyn gwelliant 1? A oes unrhyw Aelod yn gwrthwynebu? [Gwrthwynebiad.] Gohiriaf y bleidlais, felly, ar yr eitem yma tan y cyfnod pleidleisio.

Gohiriwyd y pleidleisio tan y cyfnod pleidleisio.