Eitem 3 ar ein hagenda y prynhawn yma yw datganiad gan Ysgrifennydd y Cabinet dros Iechyd, Llesiant a Chwaraeon ar y cynllun cyflawni newydd ar gyfer strôc. Galwaf ar Vaughan Gething.

Diolch, Ddirprwy Lywydd. Ar 13 Chwefror eleni, cyhoeddais y cynllun cyflawni ar gyfer strôc wedi'i ddiweddaru. Mae'r cynllun hwn yn ailddatgan ein hymrwymiad parhaus i sicrhau bod y risg lleiaf posibl o gael strôc i bobl o bob oedran. Pan fo strôc yn digwydd, rydym ni eisiau sicrhau bod gan bobl siawns ardderchog o oroesi a bod yn annibynnol eto cyn gynted â phosibl. Mae'r cynllun cyflawni yn nodi’r disgwyliadau gan yr holl randdeiliaid ac yn darparu fframwaith ar gyfer camau gweithredu i’w cymryd gan fyrddau iechyd, ymddiriedolaethau GIG a sefydliadau partneriaeth. Bob blwyddyn, bydd tua 7,000 o bobl yng Nghymru yn cael strôc. Gall hyn gael effaith hynod ddifrifol a pharhaus ar fywydau unigolion a'u teuluoedd. Mae'r Gymdeithas Strôc yn amcangyfrif bod mwy na 60,000 o oroeswyr strôc yn byw yng Nghymru ar hyn o bryd.

Ond gwnaed cynnydd da ers cyhoeddi’r cynllun strôc gwreiddiol ac, yn fwyaf arwyddocaol, mae nifer y bobl sy'n marw o strôc yn lleihau. Mae marwolaethau o ganlyniad i strôc yng Nghymru wedi gostwng 22 y cant rhwng 2010 a 2015. Mae'r canlyniadau diweddaraf a gyhoeddwyd y mis Mawrth hwn gan y Rhaglen Archwilio Genedlaethol ar gyfer Sentinel Strôc yng Nghymru, Lloegr a Gogledd Iwerddon—cyfeiriaf ati fel SSNAP yn nes ymlaen yn y datganiad, os caf—dangosodd yr archwiliad hwnnw fod gwasanaethau strôc ledled Cymru yn parhau i wella. Y safle sydd wedi gwella fwyaf yn ystod y ddau archwiliad diwethaf yw Ysbyty Athrofaol Cymru yng Nghaerdydd, ac mae dau safle arall yng Nghymru wedi sicrhau cyfradd gadarnhaol gyffredinol dda debyg. Ysbyty Brenhinol Gwent ac Ysbyty Llwyn Helyg yw’r rheini.

Rydym ni mewn sefyllfa gref erbyn hyn i symud ymlaen yn gyflymach fyth. Y grŵp gweithredu ar gyfer strôc sy’n darparu ein harweinyddiaeth a’n cefnogaeth genedlaethol, ynghyd ag arweinydd clinigol cenedlaethol, a leolir yn Ysbyty Bronglais yn Aberystwyth. Maen nhw’n ysgogi gwelliant a cheir cydgysylltydd strôc cenedlaethol a benodwyd yn ddiweddar hefyd. Prif swyddogaeth y cydgysylltydd yw cefnogi gweithrediad y cynllun cyflawni ar gyfer strôc. Mae'r grŵp gweithredu, yn debyg i grwpiau eraill, yn dod â byrddau iechyd, y trydydd sector a Llywodraeth Cymru at ei gilydd i weithio ar y cyd. Mae'r grŵp wedi nodi ei flaenoriaethau ar gyfer 2017-18 ac mae'r rhain yn cynnwys: nodi unigolion â ffibriliad atrïaidd; ad-drefnu gwasanaethau strôc yng Nghymru, gan gynnwys datblygu gwasanaethau hyperacíwt; adsefydlu cymunedol; datblygu rhwydwaith ymchwil strôc a datblygu ac ymateb i fesurau profiad a chanlyniadau cleifion. Bydd y blaenoriaethau hyn yn parhau i gael eu cefnogi gan £1 filiwn gan Lywodraeth Cymru ar gyfer arloesi ac ymchwil i leihau'r risg o strôc a chyflawni canlyniadau gwell i gleifion. Mae’r £1 filiwn honno yn parhau i gael ei darparu i bob un o'n grwpiau gweithredu ar gyflyrau difrifol.

Yn yr achos hwn, mae’r cyllid penodol hwnnw wedi helpu i ddarparu hyfforddiant yn Ysbyty'r Tywysog Siarl ym Merthyr Tudful er mwyn caniatáu i feddyginiaeth thrombolytig gael ei rhoi dan arweiniad nyrsys i gleifion yn yr adran Damweiniau ac Achosion Brys. Yng Nghaerdydd a'r Fro, fe’i defnyddiwyd i gefnogi’r fenter arbrofol Atal Strôc, ac mae honno’n hyfforddi aelodau staff i adnabod cleifion â ffibriliad atrïaidd a allai elwa o gyffuriau gwrthgeulo. Mae canlyniadau rhagarweiniol yn dangos pe bai’r canfyddiadau yn cael eu hailadrodd gyda llwyddiant tebyg ar draws byrddau iechyd eraill, dros gyfnod o bum mlynedd, y gellid atal mwy na 1,000 o achosion o strôc ledled Cymru. Mae'r grŵp gweithredu ar strôc yn ariannu treialon ychwanegol mewn byrddau iechyd eraill cyn eu cyflwyno’n genedlaethol o bosibl.

Rwyf hefyd eisiau dweud rhywbeth am wasanaeth ambiwlans Cymru, gan ei fod yn chwarae rhan bwysig yn y llwyddiant o ran gwella canlyniadau strôc yma yng Nghymru. Mae’n llawer mwy na gwasanaeth cyflawni cyflym. Erbyn hyn, rydym ni’n asesu ac yn cyhoeddi'r gofal y mae’r gwasanaeth ambiwlans yn ei ddarparu yn rhan o'r dangosyddion ansawdd ambiwlans. Ceir lefel uchel iawn o gydymffurfiad â'r pecyn gofal strôc a ddarperir ganddyn nhw.

Ond rydym, wrth gwrs, yn parhau i ddibynnu ar dîm cryf o weithwyr proffesiynol ym maes iechyd a gofal i sicrhau canlyniadau gwell i bobl sy'n dioddef strôc. Felly, mae nyrsys, ffisiotherapyddion, therapyddion galwedigaethol, therapyddion lleferydd ac iaith a llawer o bobl eraill, yn ogystal â meddygon, yn rhan o'r tîm gofal iechyd hwnnw. Mae adsefydlu llwyddiannus hefyd yn dibynnu ar gael y cymorth gofal priodol ar waith. Fel llawer o bobl eraill yn yr ystafell hon, rwyf wedi gweld y cymorth hwnnw gan weithwyr gofal iechyd, awdurdodau lleol a'r trydydd sector yn fy nheulu fy hun. Gallwn, rwy’n credu, fod yn hyderus bod rhywfaint o welliant pellach yn bosibl o ran canlyniadau strôc yn ein gwasanaethau presennol. Fodd bynnag, mae angen cynllunio ein gwasanaethau strôc mewn ffordd sy’n gwneud y defnydd gorau o adnoddau cyfyngedig i wella canlyniadau a chynorthwyo wrth fynd i’r afael â’r heriau o recriwtio staff arbenigol.

Y llynedd, comisiynwyd Coleg Brenhinol y Ffisigwyr gan y grŵp gweithredu ar gyfer strôc i adolygu'r dewisiadau ar gyfer ad-drefnu gwasanaethau strôc hyperacíwt yma yng Nghymru. Modelwyd gwasanaethau strôc i gynnwys daearyddiaeth, amseroedd teithio, materion yn ymwneud â ffiniau, gwasanaethau strôc presennol a chyd-ddibyniaethau. Mae prif weithredwyr GIG Cymru wedi gofyn i'r grŵp gweithredu ar gyfer strôc a byrddau iechyd i weithio gyda'i gilydd i ystyried goblygiadau’r adroddiad hwnnw a pha gamau y mae angen eu cymryd ledled Cymru i ad-drefnu gwasanaethau strôc er mwyn sicrhau'r budd gorau posibl i gleifion.

Ond rydym eisoes wedi gweld manteision y gwaith o ad-drefnu gwasanaethau a'r hyn y gall hynny ei gynnig yng Nghymru. Dros y flwyddyn ddiwethaf, mae bwrdd iechyd prifysgol Aneurin Bevan wedi gweld gwelliannau sylweddol i’w canlyniadau a’u lefelau perfformiad o ran strôc, gan y darperir ei wasanaeth strôc amlddisgyblaeth saith diwrnod i gleifion o bob rhan o ardal y bwrdd iechyd erbyn hyn, gan uned strôc hyperacíwt yn Ysbyty Brenhinol Gwent. Ymwelais â'r uned y llynedd, pan wnes i gyfarfod â nyrs y flwyddyn ar y pryd; dyna’r uned y mae’n gweithio ynddi. A chlywais yn uniongyrchol gan amrywiaeth o staff proffesiynol, gan gynnwys y rheini a recriwtiwyd i’r uned honno ac a oedd wedi dod i’r uned honno yng Nghymru yn benodol yn seiliedig ar y ffaith ei bod yn mynd i fod yn uned strôc hyperacíwt.

Ar gyfartaledd, mae cleifion yn derbyn tri diwrnod o ofal yn yr uned hyperacíwt. Erbyn hynny, os nad ydynt wedi cael eu rhyddhau eisoes i fynd adref o dan ofal y gwasanaeth niwroadsefydlu cymunedol, bydd cleifion yn cael eu trosglwyddo i uned strôc arbenigol ar gyfer gofal cam-i-lawr acíwt cam yn nes at adref ar gyfer cam nesaf eu hadsefydliad ar ôl strôc. Mae'r amser sydd ei angen ar gyfer hyn yn amrywio, ond mae’n gyfartaledd o chwe wythnos. Rwy’n credu fod Ysbyty Gofal Gwent yn fodel gofal sydd yn esiampl yng Nghymru, ac mae'n arwain y ffordd i wasanaethau strôc eraill yng Nghymru. Edrychaf ymlaen at glywed sut y bydd byrddau iechyd eraill yn gweithio gyda'r grŵp gweithredu, clinigwyr a chleifion i gymryd camau tebyg i wella canlyniadau i gleifion.

Mae gan y dinesydd, wrth gwrs, ran ganolog i'w chwarae o ran osgoi strôc. Yn debyg i gymaint o gyflyrau difrifol sy'n achosi marwolaeth neu’n arwain at anabledd, mae ysmygu, deiet, ymarfer corff ac alcohol oll yn ffactorau risg sylweddol. Yn annefnyddiol, mae rhai pobl yn ceisio disgrifio hyn fel rhoi bai ar bobl am fod yn sâl. Ond rydym ni i gyd yn cydnabod na allai’r angen am newid sylweddol ac ar raddfa eang i’r dewisiadau yr ydym ni oll yn eu gwneud wrth fyw ein bywydau fod yn fwy eglur. Nid yw hyn yn berthnasol i ofal strôc yn unig. Mae angen i ni fel gwlad gael dadl llawer mwy aeddfed sy’n eglur ynghylch ein cyfrifoldebau unigol ein hunain, canlyniadau ein dewisiadau a sut yr ydym yn gwneud dewisiadau iachach yn ddewisiadau haws. Rwy’n disgwyl i ofal strôc fod yn rhan o ymgyrch ar draws faes gofal iechyd i sicrhau perthynas fwy cyfartal rhwng y dinesydd a'r clinigwr. Mae angen i wasanaethau iechyd a gofal wrando ar ba ganlyniadau a phrofiadau sy’n bwysig i'r dinesydd a’u deall.

Yn 2016, gweithiodd y grŵp gweithredu ar gyfer strôc mewn partneriaeth â'r grŵp gweithredu ar gyflyrau niwrolegol i ddatblygu mesurau profiad yn gysylltiedig â chleifion, neu PREMs, a mesurau canlyniadau cysylltiedig â chleifion, neu PROMs, ar gyfer cyflyrau strôc a niwrolegol yng Nghymru. Nod y rhaglen yw cael golwg wirioneddol ar wasanaethau o safbwynt y claf, a defnyddio eu profiad bywyd go iawn i helpu i wella gwasanaethau. Erbyn mis Mawrth 2018, fy nod yw y bydd gan Gymru PREMs a PROMs y gellir eu gweinyddu, eu casglu a’u crynhoi ar lefel genedlaethol. Dylai'r rhain helpu i nodi anghydraddoldebau yn y ddarpariaeth iechyd a gofal ledled Cymru, cefnogi’r gwerthusiad o ddatblygiad gwasanaethau a dangos newid gwirioneddol ac ystyrlon dros amser.

Datblygwyd y cynllun cyflawni ar gyfer strôc wedi’i ddiweddaru hwn trwy waith partneriaeth effeithiol. Mae’r cydweithio parhaus hwnnw rhwng Llywodraeth Cymru, y grŵp gweithredu, y GIG, cyrff proffesiynol a'r trydydd sector yn allweddol i gyflawni gwell canlyniadau yn gynt a chyda mwy o effaith, oherwydd dylem ni oll gydnabod bod yr heriau sy’n ein hwynebu yn niferus ac yn sylweddol, ond gallwn edrych i’r dyfodol gyda synnwyr o gyfeiriad a hyder a rennir. Mae fy mhwyslais pendant ar lunio system iechyd a gofal sy'n darparu’r canlyniadau gorau posibl i gleifion strôc ledled Cymru.

Diolch i chi am y datganiad yna. Rwy'n credu bod gen i bedwar cwestiwn y byddwn yn ddiolchgar pe gallai Ysgrifennydd y Cabinet ymateb iddynt. Mae cyfraddau goroesi wedi cynyddu yng Nghymru, fel mewn mannau eraill. Mae technoleg newydd a gwell triniaeth wedi sicrhau hynny ac, wrth gwrs, rydym ni’n croesawu hynny, a bu pwyslais eglur ar gyflwyno’r triniaethau newydd hyn ac ar wella cyfraddau goroesi. Ond rwy’n credu bod angen gwella’r gwasanaethau a gynigir ar ôl strôc, ac rwy’n meddwl bod y pwynt hwnnw’n cael ei dderbyn yn y cynllun cyflawni newydd. Mae angen i bawb sydd wedi goroesi strôc, nid dim ond rhai, gael yr adolygiad chwe mis, er enghraifft, a chael y gwasanaethau adsefydlu priodol. Mae hyn yn golygu, yn anochel, fod angen ffisiotherapyddion, therapyddion galwedigaethol a sicrhau nad yw rhwystrau sefydliadol yn atal oediadau cyn darparu’r rhain. Ond ceir diffyg data o ran faint o oroeswyr sy’n derbyn yr adolygiadau mewn gwirionedd. Felly, fy nghwestiwn data arferol: pryd y bydd rhagor o ddata ar gael ar yr adolygiadau chwe mis? Ceir problemau iechyd eraill hefyd y gall strôc eu hachosi, ac felly byddai cleifion yn elwa o fonitro agosach, ar ôl strôc, rhag ofn y bydd y problemau hyn yn datblygu. Er enghraifft, gall strôc sbarduno dementia. Hefyd, mae tua 20 y cant o gleifion strôc yn dioddef iselder yn dilyn strôc. Felly, yr ail gwestiwn: a yw Ysgrifennydd y Cabinet wedi ystyried pa ffyrdd y gellir eu datblygu i fonitro hyn, er mwyn datblygu ymyriad?

Hoffwn droi at y trydydd sector a thynnu sylw at y gwaith rhagorol a wneir gan y Gymdeithas Strôc. Mae toriadau i gyllid—yn fy etholaeth i, yn sicr—yn golygu y bu’n rhaid cael gwared ar aelodau staff. Mae hynny'n golygu toriadau ac effeithiau ar wasanaethau, ac ar allu'r Gymdeithas Strôc i helpu cleifion drwy'r broses adsefydlu. Er enghraifft, mae 1,500 o bobl yn fy etholaeth i wedi goroesi strôc—sy’n uwch na'r cyfartaledd. Mae bron i 1,500 wedi cael diagnosis o ffibriliad atrïaidd— yn uwch na'r cyfartaledd, unwaith eto. Dyna’r sefyllfa bresennol; dyna'r her yr ydym ni’n ei hwynebu. Yn y dyfodol: mae dros 11,000 wedi cael diagnosis o bwysedd gwaed uchel, felly mae gennym ni lawer o bobl mewn categorïau risg uchel, tra bo gennym ni Gymdeithas Strôc sydd eisiau cyfrannu trwy ddarparu cyswllt ac ysgogiad cymdeithasol, hybu iechyd a llesiant corfforol a meddyliol, lleihau dibyniaeth ar ddarpariaeth gwasanaethau cymdeithasol hirdymor ac yn y blaen—mae'n rhestr hir. A gaf i ofyn, fel fy nhrydydd cwestiwn, pa sicrwydd y gall Ysgrifennydd y Cabinet ei roi y bydd y Llywodraeth, gan weithio gyda byrddau iechyd, yn rhoi arweinyddiaeth o ran sicrhau y gellir cynnal a gwella gwasanaethau’r trydydd sector yn y dyfodol, fel rhan annatod o'r system ofal?

Ac yn olaf, mae cyfraddau goroesi ar draws y DU yn ddibynnol ar incwm. Maen nhw’n dilyn patrwm arferol anghydraddoldebau iechyd, ac mae pobl mewn ardaloedd tlotach, a dweud y gwir, yn llai tebygol o oroesi strôc. Ac er, yn amlwg, y byddai ffyrdd iachach o fyw—gallwn ni oll gytuno ar hynny—yn helpu i atal rhai achosion o strôc, a wnaiff Ysgrifennydd y Cabinet ystyried pa un a yw'r gwasanaethau adsefydlu sydd ar gael mewn cymunedau tlotach gystal ag y maent mewn mannau eraill, a gwneud yn siŵr nad yw’r ddarpariaeth o wasanaethau yn hyn o beth yn dilyn y ddeddf gofal gwrthgyfartal?

Diolch i chi am y gyfres honno o gwestiynau. Rwy’n cydnabod yr hyn yr oedd gennych chi i'w ddweud i gychwyn am dechnoleg newydd, ond nid wyf yn credu bod y driniaeth well yr ydych chi’n cyfeirio ati yn fater syml o ddamwain, na’i bod yn anochel. Mae’r rheini’n ddewisiadau bwriadol y mae ein clinigwyr yn eu gwneud. Ac mewn gwirionedd, mae dod â’r cynllun cyflawni ar gyfer strôc a'r grŵp gweithredu at ei gilydd wedi helpu i ddatblygu’r dewisiadau hynny. Ceir llawer mwy o drafod ledled Cymru a chymorth a herio defnyddiol gan gymheiriaid ynghylch yr hyn sy’n fodelau gofal gwell—o ran gofal ar unwaith, ond hefyd yn yr ystyr o sut y gallai ac y dylai adsefydlu edrych. Mae hynny hefyd yn gorfod ysgogi’r drafodaeth ar ad-drefnu gwasanaethau strôc. Hoffwn i’r drafodaeth honno gael ei chyflymu a dod i gasgliad, oherwydd os gallwn wneud hynny, yna mae’r pwyntiau yr ydych chi’n eu gwneud am driniaeth ar y cychwyn—rydym ni’n fwy tebygol o ddarparu gwell triniaeth ar draws y wlad os gwnawn ni hynny, ac os oes gennym ni wedi ei gytuno ar gyfer y dyfodol hefyd.

Felly, mae hyn yn wirioneddol bwysig, oherwydd os gwnawn ni hynny, rydym ni’n fwy tebygol o achub mwy o fywydau ac atal anabledd hirdymor y gellir ei osgoi hefyd. Felly, ceir pris gwirioneddol i’w dalu o beidio â gwneud hyn, yn ogystal â budd go iawn os gallwn ei wneud. O ran eich pwynt—roedd nifer o bwyntiau a wnaethoch ynglŷn ag adsefydlu ac, os mynnwch, llesiant cyffredinol rhywun, nid ei lesiant corfforol yn unig. Rwy’n cydnabod y pwyntiau yr ydych chi’n eu gwneud oherwydd, wrth gwrs, dyna pam yr wyf yn credu bod y mesurau PROM a PREM yn bwysig. Felly, i’r unigolyn hwnnw, yr hyn sy'n bwysig iddo fe, os mynnwch, o ran ei ganlyniadau clinigol, ond yr hyn sy'n bwysig iddo o ran ei brofiad, a’r hyn sy’n bwysig iddo. I rai pobl, efallai y byddan nhw eisiau derbyn adsefydliad fel y gallant gerdded i waelod eu stryd neu gerdded i gaffi lleol neu gerdded i ganolfan gymdeithasol leol. Ac nid yr elfen gorfforol o adsefydlu yn unig yw hynny a gallu gwneud hynny; mae'n golygu gallu cael y rhyngweithio cymdeithasol ehangach hwnnw hefyd, a'r pwyntiau ynghylch eu llesiant cyffredinol. O ran pob un o'r rhain, ceir perygl ein bod ni’n gweld y cyflwr yn unig, yn hytrach na’r unigolyn cyfan a’r hyn sy’n ei wneud yn rhywun sydd â bywyd y mae’n mwynhau ei fyw. Ac o ran eich pwynt ehangach am y tîm sydd i fod i ddarparu'r gofal hwn, dyna un o'r pwyntiau yr oeddwn i’n ceisio eu gwneud. Sicrhau bod y bobl gywir ar gael i ddarparu’r adsefydliad gwell hwnnw: mae hynny'n rhan o'r rheswm pam y cyhoeddais yn yr wythnosau diwethaf y buddsoddiad o £95 miliwn hwnnw yn nyfodol gweithwyr gofal iechyd proffesiynol, gan ein bod ni’n gwybod y bydd angen mwy o weithwyr gofal iechyd proffesiynol arnom i ddarparu ansawdd y gofal y byddai pob un ohonom ni’n dymuno ei weld.

Roeddwn i’n ddiolchgar i chi am godi’r materion yn eich etholaeth eich hun—nifer y bobl sydd wedi goroesi strôc, nifer y bobl sydd eisoes yn byw â ffactorau risg cynyddol eisoes, ond hefyd y ffigurau arbennig o drawiadol o bobl sy'n byw gyda phwysedd gwaed uwch a'r perygl ychwanegol sylweddol y maen nhw’n ei wynebu o nifer o gyflyrau. Mae hynny'n rhywbeth sy'n arbennig o bersonol i mi o ystyried fy hanes teuluol fy hun, oherwydd rwy’n deall beth all hynny ei olygu mewn gwirionedd a'r amrywiaeth o risgiau sy'n bodoli hefyd. Dyna pam y gwnes i’r pwynt, yn gwbl ddiedifar, a pham y bydd angen i ni gyd ddychwelyd at hyn dro ar ôl tro, fel y gwnaethoch chithau hefyd—. Mewn gwirionedd—mae'n ymwneud â gwneud dewisiadau iachach a lleihau’r perygl a geir trwy hynny, ac, mewn gwirionedd, yr hyn y mae hynny’n ei olygu wedyn o ran pobl nid yn unig yn byw bywydau hwy ond yn byw bywydau hwy ac iachach. Nid ydym wedi bod yn ddigon llwyddiannus fel gwlad o ran cael y drafodaeth honno ac o ran newid agweddau at y dewisiadau y mae pob un ohonom ni’n eu gwneud ac yr ydym ni’n eu gweld yn cael eu gwneud ym mhob un o'n cymunedau.

Mae'r trydydd sector yn rhan bwysig o hynny hefyd. Rwy'n falch o ddweud, pan edrychwch chi ar y dewis bwriadol yr ydym ni wedi ei wneud o ran sut i lunio ein grwpiau gweithredu, bod y trydydd sector yn bartner pwysig o fewn hynny, oherwydd yr arbenigedd y mae’n ei gynnig, naill ai trwy weithredu fel hyrwyddwyr yn y gwasanaeth neu ar gyfer cleifion, ac mae llawer ohonynt yn ddarparwyr gwasanaethau hefyd. Felly, maen nhw’n rhan o’r bensaernïaeth yr ydym ni wedi ei chynllunio’n fwriadol, ac yn sicr nid oes unrhyw fwriad nac unrhyw awydd gan y Llywodraeth hon i roi terfyn ar ei swyddogaeth o ran helpu i ddarparu’r gwasanaethau iechyd a gofal hynny. Yr her bob amser fydd sut yr ydym ni’n defnyddio ein hadnoddau prin, ac, yn anffodus, nid wyf yn disgwyl newyddion da yfory o ran y ffordd y caiff cyllid ei ddosbarthu o gwmpas y Deyrnas Unedig. Yr hyn na allwn ei ddweud wrthych chi nac unrhyw un arall yn y sector statudol na'r trydydd sector yw y bydd swm sylweddol annisgwyl o arian yn dod i’r gwasanaethau hyn—ni waeth pa mor bwysig ydynt, bydd gan bob un ohonom ni ddewisiadau anodd dros ben i'w gwneud ynglŷn â lle bydd yr arian hwnnw’n cael ei ddyrannu a’i flaenoriaethu a'i ddefnyddio er mwyn sicrhau’r effaith orau posibl i bob un o'n dinasyddion.

Ac yn olaf, gan ymdrin â'ch pwynt ar anghydraddoldebau—rydym ni wedi ystyried hyn o ddifrif o ran sut yr ydym ni’n deall risg. Dyna pam mae’r rhaglen Byw’n Hirach, Byw’n Well yn Aneurin Bevan, a’r rhaglen debyg yng Nghwm Taf yn cael eu cyflwyno, gan ein bod ni'n cyrraedd pobl nad ydynt yn rhyngweithio â'r gwasanaeth iechyd, ond sydd mewn perygl cynyddol sylweddol. Oherwydd sy’n cydnabod ein bod ni’n gweld lefel lawer rhy uchel o anghydraddoldeb mewn grwpiau economaidd-gymdeithasol o hyd, ac nid yw hynny'n rhywbeth y mae'r Llywodraeth hon yn credu sy’n dderbyniol.

Ysgrifennydd y Cabinet, diolch i chi am eich datganiad heddiw. Rwy’n croesawu’n enfawr y cynnydd sylweddol a wnaed o ran y ddarpariaeth o wasanaethau strôc. Roedd llawer yn yr adroddiad hwn a oedd yn newyddion da iawn yn fy marn i. Mae gen i un neu ddau o gwestiynau, fodd bynnag, sy’n troelli ohono.

Y cyntaf yw’r ffaith bod canllawiau NICE yn awgrymu y dylai cleifion sy'n dioddef o strôc, fel y gwyddoch, ddechrau triniaeth thrombolysis o fewn tair awr o gyrraedd yr ysbyty. Rwyf wedi cyflwyno Cais Rhyddid Gwybodaeth ynglŷn â hyn i’r holl fyrddau iechyd, ac o'r ymatebion yr wyf wedi’u derbyn hyd yn hyn, sef dim ond tri ohonyn nhw, maen nhw i gyd, yn gyson, wedi cael achosion o gleifion yn aros am rhwng tair a phum awr. Tybed a allech chi ddweud wrthyf pa gynlluniau sydd ar waith i sicrhau y gall y byrddau iechyd hyn ddechrau’r driniaeth hon o fewn y cyfnod amser o dair awr. Ac os caf i gyfeirio yn ôl at y ddadl yr wythnos diwethaf ar Ymddiriedolaeth GIG Gwasanaethau Ambiwlans Cymru, dyma’r union bwynt yr oeddwn i’n ceisio ei wneud ynglŷn â’r ffaith nad yw achosion o strôc yn y categori coch, oherwydd fy mhryder i yw, os ydyn nhw wedi bod yn aros am sbel yn y maes, a’u bod nhw’n dal i aros eto yn yr ysbyty, yna erbyn iddyn nhw gael y driniaeth honno mewn gwirionedd, mae llawer iawn o oriau wedi mynd heibio, ac felly mae’n llai tebygol y ceir llwyddiant.

Gan ein bod ni’n sôn am y canllawiau a argymhellir, a wnewch chi hefyd wneud sylwadau ar ganllawiau diweddar Coleg Brenhinol y Meddygon sy'n dweud eu bod yn credu y dylai pob claf strôc gael sgan ar yr ymennydd o fewn awr, a pha un a ydych chi’n credu y gallwn ni gyflawni hynny?

Mae fy ail faes o holi yn ymwneud ag achosion o strôc ymhlith plant a babanod. Nawr, rwy’n cyfaddef eu bod yn brin, ond tybed a wnaed unrhyw beth yn benodol i sicrhau bod cyn lleied â phosibl o ddigwyddiadau o'r fath. Mae'r fframwaith yn cyfeirio at y Coleg Brenhinol Pediatreg ac Iechyd Plant yn ymgynghori ar ganllawiau clinigol ar strôc yn ystod plentyndod. A allech chi roi syniad o bryd yr ydych chi’n disgwyl i’r rhain gael eu cyhoeddi a pha mor hir y gallai ei gymryd i weithredu unrhyw argymhellion? Yn amlwg, mae angen llwybr eglur ar gyfer trin plant a babanod a, gan ei fod yn brin, rwy’n derbyn ei bod yn afrealistig i bob bwrdd iechyd gael darpariaeth lawn, felly roeddwn i’n meddwl tybed pa gynlluniau y gallech chi fod yn eu rhoi ar waith fel y gall plant a babanod sy'n dioddef strôc gael mynediad at y gwasanaeth gwbl hanfodol hwnnw.

I gloi, y maes olaf yr hoffwn ganolbwyntio arno yw'r agenda anghydraddoldeb—neu’r agenda cydraddoldeb. Yn ôl 'Cyflwr y Genedl', a'r ystadegau strôc a gyhoeddwyd y llynedd, mae pobl o gefndir du neu dde-Asiaidd yn dioddef strôc ar oedran sylweddol iau na phobl Gawcasaidd. A oes unrhyw beth yn cael ei wneud i dargedu addysg gofal iechyd a mesurau ataliol i'r cymunedau hynny yn benodol? Ar hyn o bryd, maen nhw o dan anfantais yn gyfan gwbl oherwydd nifer yr achosion yn eu cymuned ddiwylliannol, neu eu treftadaeth ddiwylliannol, a byddai'n ddefnyddiol iawn cael gwybod pa gynlluniau sydd gan y Llywodraeth i fynd i'r afael â’r maes penodol hwnnw.

Yn olaf, Cymru sydd â'r ganran uchaf o bobl â phwysedd gwaed uchel fesul poblogaeth yn y DU ac, unwaith eto, roeddwn i’n meddwl tybed, yn rhan o'r cynllun cyflawni ar gyfer strôc, a ydych chi’n edrych i weld a oes unrhyw ddiweddariadau y gallwch chi eu rhoi i ni ar yr hyn y gallem ni ei wneud i leihau hynny, os oes unrhyw beth wedi newid yn ystod y 18 mis diwethaf. Diolch yn fawr iawn.

Diolch i chi am y gyfres o gwestiynau. Ni fyddwn yn dweud bod eich cwestiynau yn troelli ohonoch; mae’n rhaid i mi ddweud eu bod yn llifo ohonoch. Ni fyddwn eisiau cael unrhyw sylwadau negyddol—[Anghlywadwy.]—am sbin ar yr adeg hon. Ond rwy’n cydnabod y pwyntiau yr ydych chi’n eu gwneud ar amrywiaeth o wahanol fesurau gwella, ac yn benodol y mesurau risg ychwanegol sylweddol i rai grwpiau yn ein poblogaeth ac i bobl sy'n mynd ar draws —[Anghlywadwy.]

A dweud y gwir, un o’r blaenoriaethau a fu gan y grŵp gweithredu yw dull cyffredin o asesu risg cardiofasgwlaidd gyda grwpiau gweithredu eraill. Maen nhw wedi cyfuno rhywfaint o’u harian i gynnal asesiad risg cardiofasgwlaidd ehangach a mwy sylweddol. A bu hynny’n ddefnyddiol yn y sgyrsiau a gefais yn fy swydd flaenorol fel y Dirprwy Weinidog ar y pryd o ran siarad â grwpiau trydydd sector blaenllaw ynghylch sut y gallai hynny weithio. Felly, bu— [Anghlywadwy.]—a dynwyd ynghyd o’r grŵp trydydd sector hwnnw, a bu hynny o gymorth mawr i ffurfio eu grwpiau gweithredu eu hunain, y maen nhw’n cysylltu â nhw’n benodol wedyn, i wneud darn o waith ar y cyd. Ceir cydnabyddiaeth, fel y dywedais yn fy natganiad, ar draws y byrddau iechyd bod y ffactorau risg yr ydym ni wedi eu trafod ac a ddisgrifir yma yn ffactorau risg mewn clefydau difrifol eraill ac achosion difrifol eraill o farwolaeth ac anabledd.

O ran eich pwynt ynglŷn â chanllawiau NICE ar yr amser ar gyfer thrombolysis ac yn benodol, eich pwynt am ganllawiau’r Coleg Brenhinol Pediatreg ar sganiau CT o fewn awr o dderbyn claf, mae’r pwyntiau y byddwn yn eu gwneud fel ymateb yn cyfeirio yn ôl at y gwelliant yr ydym ni eisoes wedi ei weld. Hynny yw bod yr archwiliad SNAP yn ystyried pob man yn y DU ac eithrio’r Alban ac mae wedi bod yn offeryn defnyddiol iawn ar gyfer ysgogi gwelliant. Oherwydd pan ddechreuwyd ystyried hyn tua tair blynedd yn ôl, a dweud y gwir, roedd ganddyn nhw bum categori: A, sydd o’r radd flaenaf; B, sy'n dda iawn; C, sy’n dda; D, angen gwella; ac E, nad yw'n arbennig o dda. Ar y pryd, pan ddechreuwyd y gwaith, roedd gennym ni un safle yng Nghymru o’r rhai sy'n derbyn yn rheolaidd ar lefel D, ac roedd pob un o’r lleill ar lefel E. Felly, roedd gennym ni welliant sylweddol i'w wneud. Erbyn hyn, mae gennym ni dri neu bedwar safle ar lefel B, y mwyafrif ar lefel C neu B, ac, mewn gwirionedd, nid oes gennym ni unrhyw safleoedd ar lefel E. Felly, ar y cyfan yng Nghymru, rydym ni wedi gwella’n sylweddol. Fodd bynnag, yr her yw bod gennym ni ragor o waith gwella i’w wneud eto, a dyna pam mae’r pwynt a wnaethoch mai’r gwelliant yr ydym ni’n disgwyl ei weld fydd cydymffurfio mwy â chanllawiau NICE, ond hefyd y mesurau a'r meysydd y mae'r archwiliad SNAP yn eu mesur—. A bydd hynny yn newid yn unol â chanllawiau’r Coleg Brenhinol Pediatreg ar sganiau CT o fewn awr o dderbyn y claf.

Rhan o'n her fydd deall, os ydym ni’n mynd i ad-drefnu gofal strôc, sut y gallwn ni wneud hynny mewn ffordd nad yw'n amharu ar ein gallu i sicrhau bod rhywun yn cael y driniaeth gywir ar yr adeg gywir, fel ei fod yn cael ei gludo’n gyflym i’r ganolfan gywir ar gyfer ei driniaeth, ac wedyn, pan fydd yno, ei fod yn cael y driniaeth briodol yn y ganolfan honno. Rwy’n credu mewn gwirionedd ei fod yn atgyfnerthu'r achos dros ad-drefnu i sicrhau bod gennym ni ganolfannau priodol i ddarparu'r gofal priodol yn yr amser hwnnw. Dyna pam y dywedais yn gynharach fy mod i eisiau gweld y gwasanaeth cyfan—y clinigwyr yn gweithio gyda'i gilydd, yn gweithio gyda'r trydydd sector, a'r cyhoedd hefyd—i ddeall sut y gallai ac y dylai’r gwelliant hwnnw edrych, a chael sgwrs sy'n cyflwyno i’r cyhoedd yr opsiynau ar gyfer gwella a’r hyn y bydd yn ei olygu os byddwn yn ad-drefnu’r gwasanaethau hynny, nid yn unig o ran ble i leoli pethau yn ffisegol, ond yr hyn y mae hynny'n ei olygu o ran ansawdd y gofal y gallech chi ei ddisgwyl pe bai’r argyfwng meddygol hwn yn eich taro chi ac y byddai’n rhaid i chi fynd yno. Rwyf i wir yn credu mai’r pris i'w dalu o beidio â gwneud hynny yw byw gyda, a goddef canlyniadau annerbyniol o ran lefel yr anabledd yr ydym ni’n debygol o’i gweld neu lefel y marwolaethau diangen y gallem ni ei gweld fel arall. Felly, rwy’n cydnabod y pwyntiau yr ydych chi’n eu gwneud, ac wrth i ni fwrw ymlaen, yn dilyn rhagor o ganlyniadau archwiliadau SNAP, byddwch yn gweld mai’r hyn yr wyf yn disgwyl ei weld yw’r gwelliant graddol pellach hwnnw yn parhau.

I roi sylw i’ch pwynt am achosion o strôc ymhlith plant a babanod, mae'n faes gweithgarwch ymchwil ac mae’r flaenoriaeth ymchwil wedi ei phennu. Mae hwn yn faes o bryder penodol ynghylch datblygu ein gallu ymchwilio yng Nghymru a deall yr hyn y gallem ac y dylem ei wneud. Ni allaf roi amserlen i chi ar gyfer gwaith y Coleg Brenhinol Pediatreg ac Iechyd Plant, ond, yn amlwg, pan fydd ar gael, byddwn yn disgwyl i’r Llywodraeth edrych arno, a byddwn yn disgwyl i'r GIG, ac, yn wir, y grŵp gweithredu, i edrych arno i ddeall sut y mae hynny'n effeithio ar eu blaenoriaethau, yr hyn y maen nhw’n credu y dylem ni ei wneud i gael yr effaith fwyaf ar wneud y gwelliant mwyaf posibl i bobl yng Nghymru sydd wedi cael strôc. Felly, maen nhw i gyd yn gwestiynau dilys, ac rwy’n disgwyl gweld y gwaith hwnnw’n parhau yn y dyfodol.

A gaf i groesawu'r datganiad hwn, ond hefyd y sylwadau a wnaeth Ysgrifennydd y Cabinet am swyddogaeth y gwasanaeth ambiwlans yma ac ansawdd y gofal y mae’n ei ddarparu? A hefyd, bydd wedi gweld hynny yn ystod ei ymweliad yr wythnos diwethaf â gorsaf ambiwlans Bryncethin, a gallai weld ymroddiad a phroffesiynoldeb pob un o'r bobl yno wrth ymateb i anghenion cymunedau ar draws ardal Morgannwg. Ond a gaf i bwyso ychydig mwy ar y mater hwn a godwyd gan y Gymdeithas Strôc, ac y mae Angela newydd ei godi hefyd, ynghylch y safon o sganio'r ymennydd o fewn un awr? Maen nhw yn cydnabod y cynnydd sylweddol sydd wedi ei wneud. Maen nhw hefyd yn cydnabod yr ymdrechion ar y cyd sydd wedi arwain at y cynnydd hwnnw. Ond yr un peth y maen nhw’n galw amdano ar hyn o bryd yw —ac maen nhw’n dweud y dylai pob gwasanaeth strôc acíwt ledled Cymru fabwysiadu’r nod cyffredinol o gyrraedd y safon o sganio'r ymennydd o fewn un awr. Dylid ei gynnwys yn yr holl raglenni gwella gwasanaethau presennol, a dylid ei gynnwys yn y gwaith o ad-drefnu gwasanaethau strôc hyperacíwt sydd ar fin cael ei wneud. Felly, rwy’n deall bod gwahanol ffyrdd o bwyso i gael y gwelliannau yr ydym ni’n eu ceisio, ac, mewn gwirionedd, y ffordd yr ydym ni wedi ei wneud, y dull cydweithredol hwn o weithio gyda’r holl bartneriaid, yw’r hyn sydd wedi cyflawni’r manteision. Ond maen nhw'n bendant ar y mater penodol hwn.

A gaf i, i gloi, ddweud pe bai’n dymuno trafod mwy ar y materion hyn gyda’r Gymdeithas Strôc, a hefyd teulu a ffrindiau yn ogystal â’r goroeswyr, mae croeso mawr iddo ddod draw unrhyw bryd i gymryd rhan gyda ni, rwy’n credu ei fod ar 21 Mai eleni, ar gaeau Newbridge, lle’r ydym yn cynnal y digwyddiad Step Out for Stroke yng Nghymru, lawr ym Mhen-y-bont ar Ogwr. Mae'n glod aruthrol, mae’n rhaid i mi ddweud, i waith y Gymdeithas Strôc, a hefyd i'r goroeswyr a'u teuluoedd, ac mae'n dangos, fel y dylem ni fod yn ei ddweud, bod bywyd ar ôl strôc, yn wir.

Diolch am y sylwadau a'r cwestiynau penodol iawn. Mi wnes i, hefyd, fwynhau, a dysgu llawer yn ystod yr ymweliad â Bryncethin. Rwy'n dysgu llawer iawn wrth fynd o gwmpas yn cyfarfod â staff rheng flaen, ac rwy'n gwbl hyderus fy mod i wedi cyfarfod dros 100 o staff rheng flaen yn y gwasanaeth ambiwlans yn ystod y pythefnos diwethaf, ac mae pob un ohonyn nhw wedi bod onest iawn gyda mi am yr hyn y maen nhw’n credu sydd wedi gweithio, ac, yn wir, y meysydd hynny lle maen nhw’n credu bod gwelliant i’w wneud o hyd. Mae o fudd i bawb nad wyf i’n un o'r parafeddygon hynny nawr, oherwydd rwy’n sicr na allwn i wneud yr hyn y maen nhw’n ei wneud. Ac roedd gweld y cyfarpar a’r offer newydd sydd ganddyn nhw ar gyfer eu dysgu yn ymarfer diddorol iawn hefyd.

Ond rwy’n hapus i ymdrin â'ch prif bwynt, sef y pwynt am y sgan CT o fewn un awr o dderbyn claf, i ddilyn yr hyn y mae Angela Burns eisoes wedi ei ddweud hefyd. Rwy'n gobeithio y gallaf roi rhywfaint o sicrwydd uniongyrchol i chi a’r Aelodau eraill y bydd hyn yn rhan o'r hyn y byddaf yn disgwyl ei weld yn cael ei fesur yn yr archwiliad SNAP. Felly, bydd gwasanaethau strôc ledled Cymru, Lloegr a Gogledd Iwerddon yn cael eu mesur ar sail eu gallu, rwy’n disgwyl, i gyflawni yn erbyn hynny mewn mesur agored a didwyll y gellir ei archwilio, i ddeall ein sefyllfa bresennol ac yn y dyfodol hefyd. Felly, rwy’n disgwyl i hynny gael ei adrodd yn rhan o wella disgwyliad hefyd. Ond dychwelaf at y pwynt hwn am ad-drefnu gwasanaethau hyperacíwt, y gwnaethoch chi sôn amdano hefyd, a byddwn yn disgwyl gweld hynny yn rhan o'r ymgyrch ad-drefnu honno. Oherwydd nid oes unrhyw bwynt dweud ein bod ni eisiau ad-drefnu gwasanaethau os nad ydym ni’n bodloni’r safonau gwasanaeth sydd gennym ni nawr, er ein bod ni’n disgwyl cyflawni hyn yn y dyfodol, oherwydd ni fyddwn yn gweld y math o lefelau yr hoffem ni i gyd eu gweld ar unwaith. Yr her yw: sut ydym ni'n sicrhau bod gennym ni staff yn y lle iawn a gwasanaethau yn y lle iawn i ddarparu'r gofal priodol? Felly, ydw, rwy’n disgwyl i hynny fod yn rhan o'r hyn y mae'r gwasanaeth yn bwriadu ei gyflawni wrth ddiwygio'r ffordd yr ydym ni’n darparu gwasanaethau strôc. Rwy’n gobeithio bod hynny’n ddefnyddiol, nid yn unig i chi ac i Angela Burns, ond i’r Aelodau eraill sy’n gwrando yn y Siambr hon, a’i fod yn rhoi’r sicrwydd hwnnw am y disgwyliadau ar gyfer unrhyw ad-drefnu.

O ran eich pwynt olaf, sef y gwahoddiad—nid wyf wedi edrych yn fy nyddiadur, ond rwy'n siŵr y bydd gwahoddiad ffurfiol yn dod. Oherwydd rwy’n cydnabod bod bywyd ar ôl strôc. Ac rwy’n cydnabod bod rhai pobl yn marw hefyd. Rwyf wedi gweld gwellhad ar ôl strôc, ac rwyf wedi gweld fy nhad fy hun yn marw ar ôl ei bedwar strôc, felly rwy’n cydnabod y materion real iawn sy'n wynebu teuluoedd yn y sefyllfa benodol hon. Felly, byddaf yn hapus iawn i ystyried gwahoddiad ffurfiol, ond ni allaf ymrwymo’n bendant oherwydd, ar hyn o bryd, ni allwn ddweud wrthych yn union beth rwyf i fod i’w wneud ar 21 Mai.

Diolch i chi am eich datganiad, Ysgrifennydd y Cabinet. Mae strôc, yn anffodus, yn effeithio ar lawer gormod o bobl yng Nghymru—ac mae’n bosibl atal y rhan fwyaf ohonynt. Yma yng Nghymru, mae tua 7,000 o bobl yn cael strôc bob blwyddyn. Mae un o bob wyth strôc yn arwain at farwolaeth o fewn y 30 diwrnod cyntaf, ac mae un o bob pedwar yn arwain at farwolaeth o fewn y flwyddyn gyntaf. Mae strôc yn lladd dwywaith gymaint o fenywod â chanser y fron, a mwy o ddynion na chanser y prostad a chanser y ceilliau yn gyfunol. Rwy’n croesawu’r ffaith y bu gostyngiad i nifer y bobl sy'n marw o strôc yng Nghymru. Bu gwelliannau enfawr yn y gadwyn oroesi, a bydd y cynllun cyflawni ar gyfer strôc newydd gwell, rwy'n siŵr, yn parhau’r duedd hon.

Mae'r rhan fwyaf ohonom ni’n gwybod erbyn hyn sut i adnabod arwyddion strôc, sydd wedi ychwanegu at y canlyniadau strôc gwell. Mae hyn yn golygu bod mwy a mwy o bobl yn goroesi strôc, ond mae hynny’n arwain at heriau eraill. Mae gennym ni bron i 65,000 o bobl yng Nghymru yn byw ag effeithiau hirdymor strôc erbyn hyn. Mae'n rhaid i ni sicrhau bod gennym ni gynlluniau adsefydlu a gofal hirdymor priodol ar waith i gefnogi goroeswyr strôc. Strôc yw’r achos mwyaf o anabledd cymhleth, ac mae gan dros hanner y bobl sy’n goroesi strôc anabledd. O ystyried y pwyntiau hyn, Ysgrifennydd y Cabinet, mae gen i un neu ddau o gwestiynau i’w gofyn i chi.

Mae'r cynllun cyflawni newydd yn blaenoriaethu camau i atal strôc. Gan fod modd atal bron i dri o bob pedwar strôc, mae hyn yn allweddol i leihau nifer yr achosion o strôc yng Nghymru. Ysgrifennydd y Cabinet, y llynedd, cynhaliodd y Gymdeithas Strôc, ar y cyd â fferyllfeydd cymunedol, yr ymgyrch Gostyngwch Eich Risg o gael Strôc, a oedd yn annog pobl i fynd i gael archwiliad pwysedd gwaed, i gael archwiliad curiad calon ar gyfer unrhyw afreoleidd-dra, ac i adnabod arwyddion pwl o isgemia dros dro. A oes gan eich Llywodraeth unrhyw gynlluniau i adeiladu ar yr ymgyrch hon a’i chyflwyno ym mhob lleoliad iechyd yng Nghymru?

Mae'r cynllun cyflawni yn cydnabod yn briodol pwysigrwydd ymchwil i strôc. Er ei fod lladd mwy o bobl na chanser, pan ddaw i ymchwil meddygol i strôc, mae'r DU yn gwario un rhan o bump yn unig o'r swm y mae’n ei wario ar ymchwil i ganser. Pa gynlluniau sydd gan Lywodraeth Cymru i gynyddu'r swm o arian ar gyfer ymchwil i strôc yng Nghymru?

Ac, yn olaf, Ysgrifennydd y Cabinet, gall bywyd ar ôl strôc fod yn anodd i lawer, ac rwy’n croesawu'r gydnabyddiaeth bod angen mwy o gydweithredu rhwng meysydd iechyd, gofal cymdeithasol a'r trydydd sector i ddarparu gwasanaeth adsefydlu a chymorth. Mae tua hanner y rhai sy’n goroesi strôc yn cael anabledd yn ei sgil, felly pa gyllid ychwanegol fydd ar gael i ddarparu ar gyfer y cymorth parhaus sydd ei angen ar bobl sy’n goroesi strôc?

Unwaith eto, Ysgrifennydd y Cabinet, gadewch i mi groesawu'r cynllun cyflawni newydd ar gyfer strôc, ac rwy’n edrych ymlaen at weithio gyda chi i sicrhau ein bod yn gallu gostwng nifer yr achosion o strôc, a gwella'r canlyniadau i’r bobl hynny y mae’r salwch hwn yn amharu arnynt. Diolch.

Diolch i chi am y croeso cyffredinol i’r gwaith sy'n cael ei wneud, ac, yn arbennig, am gydnabod y nifer sylweddol o’r achosion o strôc y mae modd eu hatal. Yn dibynnu ar ba ddarn penodol o waith ymchwil yr ydych chi’n edrych arno, mae modd atal 70 i 75 y cant o’r achosion o strôc oherwydd eu bod yn digwydd yn sgil dewisiadau ffordd o fyw ac ymddygiad. Nid wyf yn credu ein bod byth yn mynd i fod mewn sefyllfa lle byddwn yn dileu strôc yn llwyr, ond gallem ni sicrhau gostyngiad ychwanegol sylweddol yn nifer yr achosion o strôc, gan adeiladu ar y gostyngiad sylweddol yr ydym eisoes wedi’i weld dros gyfnod o bum mlynedd, gyda gostyngiad o rhwng un rhan o bump a chwarter yn nifer y bobl sy'n cael strôc yma yng Nghymru. Ond rydym ni’n dal i fod o’r farn bod gennym lawer mwy i'w wneud.

O ran eich pwynt am ymchwil, dywedais yn gynharach fod blaenoriaeth ymchwil eglur ar gyfer y grŵp gweithredu ar gyfer strôc yn y dyfodol. Yn ogystal â bod honno’n flaenoriaeth eglur, byddwch yn clywed mwy gan y Llywodraeth yn ystod yr wythnosau a'r misoedd nesaf ynglŷn â sut y byddwn yn dyrannu arian ymchwil penodol yng Nghymru drwy Ymchwil Iechyd a Gofal Cymru. Ond ceir her yn y fan yma o ran y ffaith bod gan rai cyflyrau broffil uwch a mwy o allu i ddenu cyllid ymchwil, a'r blaenoriaethau sy'n cael eu gosod y tu allan, ac rydym yn ceisio gwneud yn siŵr bod ymchwil strôc o ansawdd uchel yn digwydd yma yng Nghymru.

Ynglŷn â'ch pwynt am adsefydlu, unwaith eto, bu nifer o gwestiynau, gan Rhun ap Iorwerth ac eraill, ynghylch sut yr ydym yn gwneud gwell defnydd o'r adnoddau adsefydlu sydd gennym, y staff hynny sydd eisoes yma, sut yr ydym yn trefnu ein gwasanaethau er mwyn cyflawni hynny, a sicrhau bod y bartneriaeth yn mynd ar draws iechyd, gofal cymdeithasol a'r trydydd sector, a'r dinesydd hefyd. Ond, hefyd, rwyf wedi ei gwneud yn glir ein bod yn buddsoddi yn nyfodol y gwasanaethau hynny, drwy'r grwpiau proffesiynol yr ydym yn buddsoddi ynddynt, ar hyn o bryd. A bydd y buddsoddiad o £95 miliwn a gyhoeddwyd gennyf yn ystod yr wythnosau diwethaf yn sicr yn rhan o ddarparu'r gweithlu ar gyfer y dyfodol, i ddarparu'r gofal a’r iechyd yr ydym eisiau sicrhau eu bod gennym ar gyfer y dyfodol hefyd. Felly, nid Llywodraeth yw hon sy'n dweud y dylem ni wneud dim ond aros yn llonydd yn y maes hwn. Ac, mewn gwirionedd, ar adeg o gyni, pan fo pob un ohonom yn disgwyl yn hyderus y byddwn yn cael toriad mewn termau real yn ein cyllideb yn y blynyddoedd sydd i ddod, mae hwnnw'n ddewis arwyddocaol yr ydym yn ei wneud, i fuddsoddi yn nyfodol gweithwyr iechyd a gofal proffesiynol.

Ac yn olaf, ar eich pwynt am yr angen parhaus i atgyfnerthu lleihau risg, er mwyn i bobl allu cael cymorth yn gynharach a chael cyfle gwirioneddol i gymryd camau rhagweithiol, mae hynny'n glir iawn, yn y datganiad ac ym mlaenoriaethau’r grŵp. Gall fod yn ddefnyddiol, o ran ymrwymiad a chydnabyddiaeth y Llywodraeth hon, i atgoffa pobl y lansiwyd yr ymgyrch Lleihau Eich Risg o Gael Strôc ar yr adeg a nodwyd, gan y Gymdeithas Strôc a Fferylliaeth Gymunedol Cymru, ac fe'i lansiwyd yn y Fferyllfa Well, tafliad carreg o adeilad y Cynulliad Cenedlaethol hwn, ac fe'i lansiwyd gan y Dirprwy Weinidog Iechyd, ar y pryd.

A gaf innau hefyd groesawu'r cynllun newydd, a dymuno pob lwc i chi â hynny? Mae gennyf ychydig o gwestiynau, gan ddechrau, mewn gwirionedd, lle gorffennodd Huw Irranca-Davies, a'r cwestiwn am y defnydd o sganwyr. Rwy’n gwerthfawrogi na fyddwch yn gallu ateb y cwestiwn hwn yn y Siambr heddiw, ond tybed a wnewch chi ystyried gwneud datganiad ar ryw adeg ynglŷn â’r peiriannau sganio sydd ar gael nad oes ganddynt ddigon o bobl i'w gweithredu bob awr o’r dydd a’r nos. Rydym ni’n dal i gael darnau achlysurol o waith achos ar hyn—am bobl yn mynd i wahanol adrannau ag amheuaeth o strôc, a chyflyrau eraill, lle mae peiriannau sganio ar gael, ond nad oes unrhyw un ar gael i’w gweithredu. Felly, tybed a wnewch chi efallai roi datganiad inni am hynny, yn y dyfodol.

Ond, yn ymwneud yn benodol â hyn yn awr, a gaf i ofyn i chi am yr adolygiad goroeswr strôc chwe mis, a'r berthynas rhwng y GIG a'r trydydd sector a gweithwyr gofal ar hyn? Nawr, rwy'n rhagdybio, os bydd rhywun yn derbyn gofal yn bennaf gan aelod o'r teulu, fel y mae cynifer o bobl, bydd yr aelodau hynny o'r teulu yn cael eu cynnwys mewn unrhyw drafodaethau. Ond, pan nad oes gan rywun y fantais honno, a’i fod yn bennaf yn derbyn gofal gan weithwyr gofal, a wnewch chi roi rhyw syniad i ni ynglŷn â phwy y byddech yn disgwyl iddynt fod yn rhan o'r trafodaethau hynny? Gallai fod yn weithiwr cymdeithasol unigol, os ydynt yn ddigon anabl o ganlyniad i'w strôc. Ond y cyfan rwy’n ei wneud yw chwilio am ffyrdd o wneud yn siŵr nad oes neb yn cael eu hepgor yn ddamweiniol o'r weithdrefn ddefnyddiol hon.

Roeddwn wedyn eisiau gofyn i chi am y gwasanaeth rhyddhau â chymorth arbenigol, i alluogi pobl â strôc i gael eu hadsefydlu gartref, neu mewn cartref gofal. Yr hyn yr wyf yn ei ofyn mae’n debyg yw, ‘Pam nad yw hyn yn digwydd nawr?’ Mae oedi wrth drosglwyddo gofal yn broblem wirioneddol, am nifer o resymau, ond un ohonynt yw y gall fod yn anodd iawn cael pecyn priodol o ofal at ei gilydd ar gyfer yr unigolyn sy’n ceisio gadael y lleoliad aciwt. Felly, a wnewch chi roi rhyw syniad i ni o'r hyn sydd ar goll o’r pecynnau oedi wrth drosglwyddo gofal hyn i ddioddefwyr strôc, ac efallai rhoi syniad i ni ai cyfrifoldeb y lleoliad aciwt neu’r tîm gofal sylfaenol fydd y monitro parhaus o'r gweithgarwch adsefydlu y bydd yr unigolyn hwnnw yn ei gael? Oherwydd ei bod yn debygol y bydd wedi cael ei gynllunio gan y gweithwyr adsefydlu proffesiynol yn yr ysbyty, yn hytrach nag yn y lleoliad gofal sylfaenol. Felly, mae'n fater o wneud yn siwr, unwaith eto, bod rhywun yn cymryd y cyfrifoldeb cyffredinol am yr unigolyn hwnnw, yn hytrach na bod dau o bobl naill ai'n cytuno bod y ddau ohonynt yn gyfrifol neu nad yw’r naill na’r llall yn cymryd y cyfrifoldeb.

Ac yna, yn olaf—

Wel, iawn.

Hwn yw’r un olaf. Rwy'n hynod, hynod falch eich bod wedi codi’r peryglon iechyd meddwl i ddioddefwyr strôc. Ac, i'w gadw'n fyr, rwy’n chwilfrydig i wybod sut y mae'r cynllun hwn yn cyd-fynd â ‘Law yn Llaw at Iechyd Meddwl’, ac, yn arbennig, y cyllid ychwanegol a gyflwynwyd y llynedd, ac a oes unrhyw ran o hwnnw'n cael ei glustnodi ar gyfer dioddefwyr strôc, gan gofio bod y rhain yn gyflyrau cydafiachedd cymhleth iawn. Diolch.

Fe wnaf ymdrin â'r pwynt olaf yn gyntaf. Nid ydym wedi mabwysiadu dull o ddweud bod cyflyrau penodol lle byddwn yn ystyried, yn enwedig yn ‘Law yn Llaw at Iechyd Meddwl’, anghenion iechyd meddwl yr unigolyn hwnnw, oherwydd rwy’n credu mai’r her fydd, y gallem yn hawdd gysylltu arian a gweithgareddau mewn modd a fyddai mewn gwirionedd yn gwastraffu ein hadnoddau, yn hytrach nag ychwanegu atynt. Yr her, rwy’n meddwl, yw bod â dull gwasanaeth cyfan i weld yr unigolyn cyfan, a dealltwriaeth o—fel y dywedais wrth ymateb i Rhun ap Iorwerth—nid dim ond gweld yr unigolyn hwnnw sydd â chyflwr corfforol, ond ei weld fel unigolyn cyfan, a beth sy'n bwysig iddo.

A dyna pam y mae’r gwaith ar fesurau yn ymwneud â’r profiad a adroddir gan gleifion yn wirioneddol bwysig, oherwydd bod hynny’n gofyn i’r unigolyn hwnnw am yr hyn sy'n bwysig iddo, a sut yr ydym wedyn yn gwneud yn siŵr ein bod yn gallu deall hynny a mesur hynny mewn ffordd sy'n ystyrlon iddo. Felly, hyd yn oed os yw ei ganlyniadau clinigol yn dda, mewn gwirionedd efallai nad yw hynny’n golygu ei fod yn gadael, os mynnwch chi, y rhan o'r gwasanaeth gofal corfforol nes ei fod, mewn gwirionedd, yn hapus a bodlon, ac mae hynny'n gwneud gwahaniaeth mawr iawn o ran ei les cyffredinol. Felly, mae'n rhywbeth yr ydym ni’n rhoi amser a sylw gwirioneddol iddo, a dyna pam, rwy’n credu, pan fyddwn yn dod yn ôl i 2018 a deall beth fydd y mesurau hynny, bydd gennym lawer mwy o wybodaeth am yr hyn a allai ac a ddylai wneud gwahaniaeth a meddwl am lais y dinesydd wrth gyfarwyddo rhywfaint o'r gofal a pha ganlyniadau sy’n bwysig iddo fe. Felly, mae ymgais wirioneddol ac ystyrlon i gael y sgwrs honno ym mhob rhan o'r gwasanaeth, ac nid dim ond ceisio ei gyfyngu i rai meysydd. Rwy’n sylweddoli bod hwnnw’n un dull, ond nid wyf yn credu y byddai'n cyflawni'r gwerth gorau i ni.

O ran eich pwynt cyntaf ynghylch pa un a oes staff ar gael i ymgymryd ag unrhyw sganiau, byddai gennyf ddiddordeb mawr mewn gweld enghreifftiau penodol o'r sefyllfa a sut y mae hynny'n cyd-fynd â’n gallu i gynllunio'r gweithlu, y buddsoddiadau yr ydym wedi'u gwneud o ran pa bobl a ble y maen nhw, ac, yn wir, ad-drefnu'r gwasanaeth. Byddwn i’n falch iawn pe byddech chi’n anfon gohebiaeth ataf ar yr enghreifftiau sydd gennych.

O ran gofal sylfaenol ac eilaidd, mae brwydr gyson i ddeall sydd pwy mewn gwirionedd sy’n gyfrifol, ond nid oes unrhyw un yn y Gymdeithas Strôc wedi sôn wrthyf am hynny a dweud ei fod yn pryderu, er enghraifft, nad oes dealltwriaeth o gyfrifoldeb, naill ai pwy sydd â'r cyfrifoldeb dros adsefydlu na deall pwy, mewn gwirionedd, fydd yn cynnal yr adolygiadau o gleifion. Mae eu pryderon ehangach nhw wedi bod yn ynghylch pa un a oes gennym y nifer iawn o bobl yn gweithio yn y timau cywir yn hytrach na pha un ai gofal sylfaenol neu eilaidd sy’n arwain ar yr adeg honno.

O ran rhai o'ch pwyntiau am eiriolaeth, lle nad oes gan bobl aelodau o'r teulu i fynd gyda nhw pan fo rhai adolygiadau yn cael eu cynnal, unwaith eto, mae gen i ddiddordeb mewn cael gwybod a oes gennych chi enghreifftiau penodol o fylchau yr ydych chi’n eu nodi yn hytrach na sylwadau mwy cyffredinol. Gallai fod. Byddai gennyf ddiddordeb yn yr hyn y mae hynny'n ei olygu a’r sefyllfa ar hyn o bryd, a byddwn i’n falch iawn o ymdrin yn briodol â hynny. Gwn fod y grŵp trawsbleidiol i fod i gyfarfod ymhen ychydig wythnosau. Nid wyf yn credu y gallaf ddod i'r cyfarfod cyntaf, ond rwy’n disgwyl y bydd nifer o bwyntiau o’r grŵp hwnnw a allai fod yn ddefnyddiol i’w coladu a'u hanfon ataf, a gallaf, gobeithio, ymateb mewn ffordd gynorthwyol ac adeiladol i sylwadau a gaiff eu gwneud. Ond, yn gyffredinol, o ran oedi wrth drosglwyddo gofal, mae gennym hanes da. Mae nifer yr achosion o oedi wrth drosglwyddo gofal yn gostwng, ac mae goruchwyliaeth a disgwyliad y gweinidogion yn parhau ar gyfer gwelliannau pellach. Mewn unrhyw feysydd lle yr ydym yn gweld bod bylchau eraill yn dal i fodoli, rwyf eisiau deall pam y mae’r rheiny yno a beth y gallwn ni ddisgwyl i’n system iechyd a gofal gyfan ei wneud yn eu cylch. Felly, byddwn yn falch iawn o dderbyn yr ohebiaeth honno ac wedyn edrych ar rai o fanylion yr hyn y gallwn ei wneud i weld gwelliant pellach mewn gwasanaethau strôc ledled Cymru.

Diolch yn fawr iawn, Ysgrifennydd y Cabinet.